άναρχη δόμηση πράγματα που παραπέμπουν σε Αφρικανική χώρα της δεκαετίας του 70’.Δεν θα σταθώ στους αυτοσχέδιους αγώνες δρόμους των αυτοκινήτων σε ένα απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο και τα πάμπολλα θύματα που θρηνούν κάθε λίγο.
Θα σταθώ στην αντιμετώπιση που έχουν αυτοί οι άνθρωποι από την κρατική ΔΕΗ.Στο μέρος από όπου έρχομαι (όχι τόσο μακριά από εδώ),οι διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος γινόταν τουλάχιστον μικρός τίτλος στο πρωτοσέλιδο του τοπικού τύπου.Εδώ είναι απλά καθημερινότητα και η στωικότητα που δείχνουν οι κάτοικοι αποδεικνύει πως είναι συνήθεια.Τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα (στην καλύτερη) και 4-5 στην χειρότερη το ρεύμα διακόπτεται για χρονικά διαστήματα 20 λεπτών έως και 3 ωρών.
Και καλά σε ένα σπίτι το πολύ-πολύ να καούν οι ηλεκτρικές συσκευές,να χαλάσει το φαγητό της επομένης,να μην δει τηλεόραση,να μην μπορεί να δουλέψει κάποιος στον υπολογιστή του…μικροπράγματα δηλαδή.
Όλοι αυτοί οι επαγγελματίεςμε τα «φαγάδικα» που δεν έχουν προνοήσει να προμηθευτούν γεννήτριες (σχεδόν όλοι δηλαδή εκτός των μεγάλων ξενοδοχείων),πως θα δουλέψουν;Σε τι ψυγεία θα φυλάξουν τα προϊόντα τους;Όλα αυτά τα σούπερ μάρκετ πως θα πουλήσουν σε εμάς την επαύριο τα χαλασμένα προϊόντα τους (σιγά μην τα πετάνε αφού θα είχαν μαθηματικά κλείσει λόγω των πολύ συχνών διακοπών);
Και κάτι ακόμα:Ο μεγαλύτερος αριθμός διακοπών του ρεύματος συμβαίνει τα ΣαββατοΚύριακα.Τυχαίο;Δεν νομίζω!
