πάντα ως Έλληνες βρίσκουμε το καλό μέσα στην δυσκολία, μακάρι όλη αυτή η κριτική (η δίκαιη κριτική) των δύο ημερών να έδωσε αυτό που έλειπε στα παιδιά: πείσμα. Ίσως κι ενότητα. Ο Τάσος Μαγουλάς σχολιάζει...
Το 2007 στην Μαδρίτη, οι Ισπανοί προσπάθησαν να στήσουν την μεγαλύτερη αθλητική γιορτή στην ιστορία τους. Κουρασμένοι από τις συνεχόμενες αποτυχίες στο ποδόσφαιρο, το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο μπάσκετ το 2006 έδωσε μία απίστευτη ανάσα …υπερηφάνειας σε όλη την χώρα: «δεν ξέρω που παίζουν οι παίκτες μας, αλλά μέσα σε έναν χρόνο έμαθα πολλά. Από εδώ και πέρα για μένα υπάρχει μόνο η εθνική μπάσκετ», έλεγε στον γράφοντα ένας ταξιτζής. Η N’BA όπως την ονομάζουν χρησιμοποιώντας το «ένιε, νι με …τόνο» και παραπέμποντας στο ΝΒΑ.
Σε εκείνο τον ημιτελικό βρεθήκαμε κοντύτερα από κάθε άλλη φορά, την καλύτερη Ισπανία όλων των εποχών, να την αφήσουμε εκτός νυμφώνος. Παίξαμε απλά, σκοράραμε πολύ, πιέσαμε στην άμυνα, ήμασταν εύστοχοι. Πάνω από όλα ήμασταν σκληροί. Στο τέλος οι αποδοκιμασίες των κατάκοπων Ισπανών, ακόμα και του Ράφα Ναδάλ στην εξέδρα, αποτέλεσαν την επιβράβευση μίας τεράστιας προσπάθειας. Αυτή την φορά είχαμε παίξει σαν Έλληνες.
Σε λίγες ώρες θα τους βρούμε πάλι απέναντί μας και το κίνητρο είναι υψηλότερο στην δική μας ομάδα. Επειδή πάντα ως Έλληνες βρίσκουμε το καλό μέσα στην δυσκολία, μακάρι όλη αυτή η κριτική (η δίκαιη κριτική) των δύο ημερών να έδωσε αυτό που έλειπε στα παιδιά: πείσμα. Ίσως κι ενότητα.
Αγωνιστικά οι προπονητές ξέρουν καλύτερα(συνήθως) τι πρέπει να γίνει. Είναι πάντως η πρώτη φορά που υπερτερούμε σε μία θέση: αυτή του πλέι μέικερ. Ο Ρούμπιο είναι σπουδαίος, ο Γιουλ δεν είναι οργανωτής και ο Ραούλ Λόπεθ δεν υπολογίζεται σοβαρά. Απέναντί τους θα παρατάξουμε Σπανούλη, Διαμαντίδη, Ζήση, Καλάθη.
Σύμφωνοι είναι σημαντικές οι απουσίες των αντιπάλων(Καλδερόν, Γκασόλ) αλλά αυτά συμβαίνουν. Μπορούμε να τους τρέξουμε, μπορούμε να τους πάμε αργά, μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Σίγουρα μόνο αν βάλουμε τα τρίποντα έχουμε πολλές πιθανότητες για νίκη. Και στο φινάλε σε έναν αγώνα ας τα βάλουμε.
Άσχετα με ότι συμβεί όμως, αυτή η ομάδα αξίζει να δώσει όλες της τις δυνάμεις. Να ανακτήσει την σχέση εμπιστοσύνης όχι με την νίκη, αλλά με τον ίδιο της τον εαυτό.
Ακούγεται λίγο γραφικό και δεν συνάδει με την τεχνοκρατική προσέγγιση της προπονητικής. Με δαύτους όμως έχουμε δοκιμάσει τα πάντα. Ας δοκιμάσουμε την ελληνική ψυχή και το ελληνικό μυαλό. Στο τέλος τέλος, ότι και να γίνει εμείς θα χειροκροτήσουμε. A por ellos (για πάρτη τους) που έλεγαν και οι Ισπανοί το 2007. Για πάρτη σας.
Πηγή: contra.gr
