«Το φθηνό είναι ακριβό» συνηθίζουν να λένε οι Βρετανοί. Πίσω από αυτές τις φράσεις δεν κρύβεται τίποτε περισσότερο από μία παραδοσιακή διαπίστωση που λέει ότι το φτηνό προϊόν συχνά αποδεικνύεται ελαττωματικό, χρήζει αλλαγής και ανεβάζει αναπόφευκτα το κόστος αναπλήρωσής του. Κακά τα ψέματα, η κρίση έχει ωθήσει χιλιάδες Ελληνες στο κυνήγι των φθηνότερων διατροφικών προϊόντων. Τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας των σουπερμάρκετ γνωρίζουν ημέρες δόξης, οι λαϊκές αγορές επιστρέφουν στην καθημερινότητα και ακόμη αρκετά no name προϊόντα έρχονται ξανά στο προσκήνιο. Σίγουρα, η επιστημονική βιβλιογραφία δεν έχει συνδέσει το φθηνό με το βλαβερό, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί. Ακόμη, στελέχη του ελεγκτικού μηχανισμού επισημαίνουν ότι με εξαίρεση κάποια είδη, κατά κανόνα οι προβληματικές περιπτώσεις τροφίμων εντοπίζονται τόσο σε φθηνά όσο και σε ακριβά προϊόντα. Ωστόσο όλα τα προϊόντα που δεν φέρουν ετικέτα είναι εν δυνάμει προβληματικά.
AΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
