Ο Γιάννης Κούρος είναι Έλληνας υπερμαραθωνοδρόμος, με σειρά διακρίσεων στο μη Ολυμπιακό άθλημα του υπερμαραθωνίου. Γεννήθηκε το 1956, στη Βλαχοκερασιά Αρκαδίας. Από δεκαέξι ετών ξεκίνησε τον αθλητισμό και έως σήμερα έχει καταρρίψει τουλάχιστον 134 παγκόσμια ρεκόρ. Έχει ασχοληθεί επίσης με τη μουσική την λογοτεχνία την ποίηση και το τραγούδι.
Το 1983 τρέχει το 1ο Σπάρταθλο όπου τερματίζει 3 ώρες και 15 λεπτά πιο μπροστά από το δεύτερο δρομέα. Έχει κερδίσει το Σπάρταθλον συνολικά τέσσερις φορές (1983, 1984, 1986, 1990), και έχει κερδίσει και τις τέσσερεις, πάντα με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους. Κατέχει τους 4 καλύτερους χρόνους στο Σπάρταθλο, από το 1983 που ξεκίνησε η διοργάνωση έως σήμερα.
Το 1990 μετανάστευσε στην Αυστραλία, αφού οι υπερ-επιδόσεις του δεν «συγκινούν» το ελληνικό κράτος ή κάποιο ελληνικό πανεπιστημιακό ίδρυμα, αλλά γίνονται αντικείμενο μελέτης από τα αντίστοιχα της Αυστραλίας, όπου και πήρε την αυστραλέζικη υπηκοότητα.
Λαμβάνει μέρος σε υπερμαραθώνιους, καταρρίπτοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, σε αγώνες όπως:
48-hour run, World Championship, FRA '85 (452 km),
Sydney-Melbourne '85, AUS (960 km in 5d05h07'),
24-hour run, New York '85, Sri Chinmoy (178 miles),
1,000 miles run, World Championship, New York '88, Sri Chinmoy (10d10h30'35"),
Hiroshima-Nagasaki Peace Run '88 (430 km in 54h),
6-day run '05, Colac Vic. AUS (1,036.850 km),
όπως επίσης έκανε και τον άθλο του Φειδιππίδη, δηλαδή τη διαδρομή Αθήνα-Σπάρτη-Αθήνα χωρίς στάση, σε 53h:43:11 και πολλούς άλλους αγώνες και παγκόσμια ρεκόρ.
Έχει δηλώσει
«Τρέχω υπερβατικά, ενάντια στη φύση και στις κακουχίες. Η προσπάθεια ενός υπερμαραθωνοδρόμου είναι εγκεφαλική. Ο αγώνας του είναι μια υπέρβαση του σώματος και ολοκληρώνεται ενεργοποιώντας τα βιώματα από τις πνευματικές του δυνάμεις. Το μυστικό της επιτυχίας μου οφείλεται και στην κράση μου να ξεπερνώ τα όρια Η φιλοσοφία του αγωνίσματος έγκειται στην ιδιοσυγκρασία του υπερδρομέα να ξεπερνά τον πόνο και την κούραση με πνευματική διαύγεια, εγρήγορση και μετουσίωση. Ο αγώνας αυτός θα προβάλει στη νεολαία τις αξίες της προσπάθειας, της καρτερίας, της επιμονής και του αγωνιστικού πνεύματος, ενάντια στις αντιξοότητες της ζωής και ότι η θέληση είναι νικήτρια, όταν επιστρατεύονται όλες οι σωματικές και πνευματικές δυνάμεις.»
Το Γιάννη Κούρο, έναν έλληνα που τρέχει σε αγώνες για 1.000 χιλιόμετρα, για 2,3, 6 αλλά και για 10 μέρες συνεχώς, ένα αθλητικό φαινόμενο που τρέχει με την ψυχή του κι όχι με ντόπες, αυτόν θα έπρεπε να προβάλουν για πρότυπο στη νεολαία μας κι όχι τους υπερ-αθλητές των εργαστηρίων. Για να δώσουν πρότυπο κι ελπίδα ότι οποιοσδήποτε με επιμονή κι υπομονή μπορεί να τα καταφέρει στη ζωή του. Δείτε τα σημερινά πρότυπα της αρπαχτής και των reality και κάντε τη σύγκριση.
Όμως αυτόν τον άνθρωπο δεν τους αρέσει να τον δείχνουν. Τους χαλάει την πιάτσα.
