Το ζήτημα που έχει προκύψει στις τάξεις τής εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, με την πρόσφατη αποχώρηση του Φάνη Γκέκα, αλλά και εκείνες των Κυργιάκου και Αμανατίδη, έχει γίνει κεντρικό θέμα συζήτησης τις τελευταίες ημέρες στον αθλητικό Τύπο. Ο sportdog έψαξε και βρήκε παρόμοια περιστατικά τα προηγούμενα χρόνια στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, από το μακρινό 1950 μέχρι τις ημέρες μας. Γεγονότα που δεν μοιάζουν απόλυτα με αυτό που συμβαίνει τώρα, αλλά γενικά είχαν δημιουργήσει αναστάτωση στην εθνική ομάδα και ως περιστατικά που δημιούργησαν προβλήματα μνημονεύονται ακόμα και σήμερα.
Οι… σαγιονάρες του Δομάζου
Μία από τις πρώτες φορές που δημιουργήθηκε έντονο πρόβλημα στην εθνική ομάδα, σε μία κρίσιμη μάλιστα περίοδο που θα μπορούσε να έχει αλλάξει το ελληνικό ποδόσφαιρο, ήταν τον Απρίλιο του 1969.
Στο πλαίσιο των προκριματικών τού Μουντιάλ τού 1970, η κύρια αντίπαλος της εθνικής μας ομάδας ήταν η Ρουμανία. Παραμονή του εντός έδρας αγώνα εναντίον της, στο ‘Γ. Καραϊσκάκης’, ο τότε ομοσπονδιακός τεχνικός, Νταν Γεωργιάδης, είχε έναν πολύ άσχημο τσακωμό με τον Μίμη Δομάζο.
Ο ‘στρατηγός’ είχε εμφανιστεί στον ‘Αστέρα’ της Βουλιαγμένης που είχε συγκεντρωθεί η αποστολή με «ακατάλληλη ένδυση» (σ.σ. φορούσε σαγιονάρες και ήταν γυμνός από τη μέση και πάνω), κάτι το οποίο δεν μπόρεσε να του συγχωρήσει ο τεχνικός. (Αυτή τουλάχιστον προβάλλεται ως βασική αιτία, αλλά τα αίτια Οι δύο άνδρες λογομάχησαν και ο Δομάζος αποκλείστηκε από την αποστολή (και του αφαιρέθηκε μία άδεια ΠΡΟ-ΠΟ που είχε στην κατοχή του), με αποτέλεσμα να λείψει από την ομάδα το ‘μυαλό’ του και να μην καταφέρει να πάρει τη νίκη (2-2). Σε συνδυασμό με το 1-1 στη Ρουμανία τον Νοέμβρη τού ίδιου χρόνου, η Ελλάδα έμεινε εκτός της τελικής φάσης τού Παγκοσμίου Κυπέλλου τού 1970.
Η (κακή) εκκίνηση του Ρεχάγκελ
Η συνολική παρουσία τού Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο τής εθνικής μας ήταν άκρως επιτυχημένη. Συμμετοχή στις τρεις από τις τέσσερις τελικές φάσεις που μπορούσε να διεκδικήσει την παρουσία της και, φυσικά, η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος το 2004. Ακόμα, ο Γερμανός τεχνικός είχε θετικό απολογισμό αποτελεσμάτων (53 νίκες, 23 ισοπαλίες και 30 ήττες) αλλά και συντελεστή τερμάτων (138-111).
Παρόλα αυτά, το ντεμπούτο στον πάγκο της Εθνικής ήταν αρνητικό δεδομένου ότι στο πρώτο παιχνίδι που κάθισε στον πάγκο της, έχασε με 5-1 από τη Φιλανδία, στο Ελσίνσκι. Εκείνη την ημέρα έγινε σαφές, μέσω και των αντιδράσεων που υπήρξαν από… όλους, ότι η μετάβαση στην ‘εποχή Ρεχάγκελ’, ήταν δύσκολη.
Ο Γεωργάτος, ο Οτο και ο Έλληνας Καν…
Ο Γερμανός, όμως, πήρε την κατάσταση στα χέρια του νωρίς και προχώρησε άμεσα στην απομάκρυνση κάποιον ποδοσφαιριστών που χαλούσαν το κλίμα στην ομάδα (Ελευθερόπουλος, Γεωργάτος). Βάζοντας, ουσιαστικά, τις βάσεις για αλλαγή σελίδας στην ομάδα, σύμφωνα με τα δικά του στάνταρ… Ο Γεωργάτος, μάλιστα, είχε δηλώσεις τότε ότι «δεν επιθυμεί να ξαναπαίξει στην εθνική», προλαβαίνοντας ουσιαστικά τον Γερμανό τεχνικό που είχε αποφασίσει να τον βάλει στο περιθώριο λόγω της συμπεριφοράς του. Με τον παίκτη, μάλιστα, να δηλώνει «αηδιασμένος» από όλη αυτή την κατάσταση και αφού είχε διαμηνύσει στον Γερμανό μέσω συνεργάτη του, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής: «Πες του……, εγώ αριστερό χαφ δεν παίζω».
Και να φανταστεί κανείς ότι μία από τις πρώτες δηλώσεις του ‘χερ Ότο’ όταν ανέλαβε την εθνική ομάδα, ήταν: «Βρήκα τον Έλληνα Όλιβερ Καν»!
Ατματζίδης και Ντέμης
Οι Ηλίας Ατματσίδης και Ντέμης Νικολαΐδης ήταν δύο από τους παίκτες οι οποίοι διατύπωσαν την επιθυμία να μην προσφέρουν για ένα διάστημα τις υπηρεσίες τους στο εθνικό συγκρότημα (στις αρχές τού 2000). Θέτοντας, ουσιαστικά, το συμφέρον τής ομάδας τους υπεράνω των εθνικών υποχρεώσεων.
Το πρώτο κρούσμα
Η πρώτη φορά που στην εθνική ομάδα ποδοσφαίρου δημιουργήθηκε πρόβλημα, ήταν στα τέλη του 1953, παραμονή τού αγώνα εναντίον τού Ισραήλ στη Λεωφόρο. Όλοι οι διεθνείς παίκτες αποχώρησαν από το ξενοδοχείο που είχε καταλύσει η αποστολή, απαιτώντας να τους καταβληθούν κάποια χρήματα που τους είχε υποσχεθεί η Ομοσπονδία.
Ο Ηλίας Ρωσίδης ήταν ο μοναδικός που παρέμεινε στο ξενοδοχείο και για αυτόν τον λόγο τού απενεμήθη εύφημος μνεία και χρίστηκε ισόβιος αρχηγός του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.
Παρότι οι αποχωρήσαντες την επόμενη ημέρα έδωσαν το ‘παρών’ στο γήπεδο (και η εθνική νίκησε με γκολ του Μπέμπη το Ισραήλ), η ομοσπονδία αποφάσισε να τους αποκλείσει ισόβια από την εθνική ομάδα. Μία τιμωρία η οποία κράτησε για μόλις… δύο αγώνες!
Πρόβλημα λόγω Γουέμπλεϊ
Πρόβλημα είχε δημιουργηθεί και το 1971, όταν ο Παναθηναϊκός έφτασε μέχρι τον τελικό τού Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Η εθνική αναγκάστηκε να αγωνιστεί εναντίον της Αγγλίας στο πλαίσιο των προκριματικών τού Κυπέλλου Εθνών, χωρίς τους Δομάζο, Καμάρα, Οικονομόπουλο και Τομαρά. Παρόλα αυτά δεν είχε δημιουργηθεί θέμα, λόγω της προσπάθειας των ‘πράσινων’ για ευρωπαϊκή διάκριση.
«Εγώ δεν ήρθα για να κάνω κοσομανσιόν»!
Οι Έλληνες, πλασμένοι για να είναι υπέροχα ατελείς όπως οι αρχαίοι Θεοί τους, μπορούν να τσακωθούν και να προκαλέσουν αναστάτωση σε κάθε μήκος και πλάτος τής Γης! Έτσι και το 1994, όταν ο Μανωλάς είχε τσακωθεί με τον Αλκέτα Παναγούλια για τις εμφανίσεις τού… περιοδεύοντος θιάσου (όπως είχε χαρακτηριστεί τότε), σε διάφορα μέρη όπου υπήρχαν ομογενείς στην Αμερική.
«Εγώ δεν έρχομαι, σ’ αυτά τα πανηγύρια, εδώ ήρθα να παίξω μπάλα, όχι για να κάνω κονσομασιόν», ήταν η ατάκα τού Μανωλά η οποία εξόργισε τον Παναγούλια, με τον Έλληνα αμυντικό να αποχωρεί από την εθνική μετά το 4-0 από την Αργεντινή.
http://www.sportdog.gr/v3/article.aspx?id=145273
