Μιας χώρας που χαροπαλεύει τα τελευταία χρόνια από την ανικανότητα και φαυλότητα των κυβερνήσεων και την απάθεια των πολιτών. Μιας χώρας που εμπιστεύθηκε την σωτηρία της στα χέρια ενός πολλά υποσχόμενου …γιατρού.
Ενός γιατρού που υποσχέθηκε, γνωρίζοντας υποτίθεται την αρρώστια της χώρας και έχοντας τα κατάλληλα φάρμακα, να την βγάλει απ’ το μακροχρόνιο κώμα της. Να την ξυπνήσει από τον μακάριο λήθαργο στον οποίο είχε υποπέσει.
Ενός γιατρού που μέλλει τελικά να είναι ο δήμιος και νεκροθάφτης της!
Γνωμάτευση λανθασμένη (σε βαθμό που αποδεικνύει παντελή έλλειψη γνώσεων) και φάρμακα ανύπαρκτα.
Ο …γιατρός αποφάσισε μόνος του, χωρίς την σύγκλιση ιατρικού συμβουλίου και χωρίς την σύμφωνη γνώμη των συγγενών, να προχωρήσει σε ευθανασία θεωρώντας την ως την ευκολότερη λύση για να ξεφορτωθεί το βάρος του ασθενούς. Μόνο που και στην ευθανασία αποδείχθηκε κακός και άσχετος. Επέλεξε αμφίβολη αλλά και επώδυνη διαδικασία.
Ο ασθενής διαταράσσεται από έντονους σπασμούς, παρουσιάζει υπέρμετρη δύσπνοια, διαταραχές του κυκλοφορικού και αισθάνεται έντονους πόνους σε όλο του το σώμα.
Παρ’ όλα αυτά η ψυχή του αρνείται να βγει.
Εχει φροντίσει γι αυτό ο …γιατρός. Γιατί πιστεύει ότι ο ασθενής, ακόμη και σ’ αυτήν την δύσκολη στιγμή, πρέπει να έχει όλες του τις αισθήσεις σε εγρήγορση ώστε να αντιλαμβάνεται πλήρως και να αισθάνεται σε όλο της το «μεγαλείο» την «τέχνη» του ανθρώπου στα χέρια του οποίου άφησε την τύχη του.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
