Εργαζόμουν ως μηχανικός σε μια κατασκευαστική εταιρεία στον χώρο της βιομηχανίας τροφίμων, μέχρι τον περασμένο Απρίλιο. Οι τελευταίοι μήνες που εργαστήκαμε στην εταιρεία μπορούν να χαρακτηριστούν ως "εθελοντική εργασία", αφού λόγω οικονομικών δυσχερειών, η τελευταία φορά που πληγωθήκαμε ήταν τον Δεκέμβρη του 2009. Η εταιρεία αντιμετώπιζε δυσκολίες λόγω της μη χρηματοδότησης της ίδιας και των πελατών της από τις τράπεζες. Το τελευταίο κρίσιμο έργο της εταιρείας αφορούσε έναν μεγάλο πελάτη ο οποίος περίμενε ένα δάνειο από κρατική τράπεζα για να υλοποιήσει μεγάλο έργο στον χώρο των τροφίμων. Το δάνειο καθυστερούσε υπερβολικά, ο πελάτης δεν πλήρωνε τις υποχρεώσεις του στην εταιρεία μας και η εταιρεία δεν πλήρωνε εμάς, λέγοντάς μας να κάνουμε υπομονή. Πράγματι, κάναμε υπομονή για τέσσερις μήνες απλήρωτοι, ενώ τα συνολικά χρέη της εταιρείας σε εμάς ήταν πάνω από έξι μισθοί στον καθένα. Τελικά, μετά το Πάσχα του 2010 οι εργοδότες μας έπαψαν να έρχονται στην εταιρεία, άλλαξαν κινητά κι εξαφανίστηκαν, επιβραβεύοντας μας για την "υπομονή" μας. Εμείς χάσαμε βέβαια τα χρήματά μας, και τώρα οι περισσότεροι από εμάς υποαπασχολούνται, αφού με την παρούσα κατάσταση είναι δύσκολο έως αδύνατο να βρει κανείς μια αξιοπρεπή εργασία στο αντικείμενό του. Δεν τα λέω αυτά για να τρομάξω κανέναν, αλλά δυστυχώς η πείρα έχει δείξει ότι όταν τα χρέη μιας εταιρείας προς τους υπαλλήλους της συσσωρεύονται υπερβολικά, οι πιθανότητες να μην τους πληρώσουν ποτέ είναι μεγάλες. Ζούμε όλοι τον έντονο πόλεμο εναντίον της πατρίδας μας σε οικονομικό, εθνικό, πολιτικό, θρησκευτικό, κλπ. επίπεδο. Το γεγονός ότι οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούν τις επιχειρήσεις είναι ενδεχομένως ένα μέσο για να πληγεί η ελληνική οικονομία, αφού δεν κινείται το χρήμα στην αγορά, οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν, και οι άνεργοι αυξάνονται ραγδαία. Σε μια τέτοια εποχή, όχι μόνο "ημίτρελος" δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ο άνθρωπος που πέταξε το παπούτσι του στον πρωθυπουργό, αλλά πολύ πιο γνωστικός από όλους εμάς που δεν έχουμε καταλάβει ότι μεθοδεύεται το ξεπούλημα τη ς χώρας μας εκ των έσω, κι εμείς κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ