Σκέφτομαι λίγο και απαντάω μέσα μου, τι είμαι; Ξαφνικά εκεί που συνειδητοποιώ ότι κάποιο μήνυμα περίμενε να πάρει απάντηση με μυστικό τρόπο απ' το μυαλό μου, βλέπω λίγο πιο πέρα μια πινακίδα να λέει ΘΕΛΩ .... Σκέφτομαι, Θέλω κάτι τέτοιο εγώ; Και αυτό σε μένα απευθύνεται; Λίγο πιο πέρα μια διαφήμιση με καλεί να παίξω σε καζίνο. Παίξε... Πιο κάτω μια εταιρεία λέει μπες στο τάδε site, ακόμα πιο κάτω
μια αεροπορική εταιρεία μου λέει, πέτα μαζί μας. Έλα σε εμάς, πάρε τώτα αυτό, keep walking, κέρδισε, κάνε κλικ τώρα, έλα σε εμάς, μη χάνεις χρόνο, μπες και επωφελήσου, ο κόσμος σου εμείς, κάνε μια βόλτα από εμάς. Ξαφνικά νιώθω έρμαιο, νιώθω ένα διάλογο στο μυαλό μου από ξένες λέξεις. Όπου κοιτάω είμαι περικυκλωμένος, έχω τόσα να σκεφτώ και όμως αυτές οι λέξεις έχουν εισβάλλει στο λεξιλόγιο μου, τυχαίο; Πόσο εμετική θεωρώ αυτή την αναπαραγωγή διαφημιστικών χαζοσπότ, όπως το "τυχαίο δε νομίζω", και όμως την αναπαράγουν γνωστοί μου κάνοντας δουλειά που μια εταιρεία θα πλήρωνε για να γίνει.Νομίζουν ότι κάνουν πλάκα, όμως παπαγαλίζουν ατάκες με σκοπό την κατανάλωση. Εθελοντικά παίρνουμε μέρος και από στόμα σε στόμα εκτοξεύουμε έτοιμες ατάκες, που στη θέση τους θα μπορούσαν να είναι μια όμορφη σκέψη ή μια όμορφη ιδέα..
Πίσω στα μηνύματα που δέχομαι, όπου γυρνάω το μάτι μου βλέπω προτάσεις στην προστακτική. Μου λένε να αγοράσω, να τους ακολουθήσω, να γίνω πελάτης δικός τους. Σας παρακαλώ ένας ένας, μη μου ζητάτε όλοι μαζί, τρέχω να καταφέρω να σας πληρώσω όλους, μη μου φορτώνετε και νέες υποχρεώσεις όλοι θα πάρετε. Έχετε κατασκηνώσει στο μυαλό μιας πόλης, εσείς είστε η πιο προσβάσιμη καθημερινή πληροφορία, υποδείξετε μου τι θέλετε και γω εδώ είμαι.
Ναι το ξέρω, το ήξερα ότι βομβαρδίζομαι, όμως η επανασυνειδητοποίηση είναι ένα σοκ που με κάνει να βάζω την κριτική μου σε λειτουργία. Υπάρχει ένας πόλεμος για το μυαλό μου, πρέπει να μάθω να λέω "όχι". Όπου και να κοιτάξω τώρα βρίσκω τη δύναμη να απαντήσω ο ίδιος και δεν αφήνω το υποσυνείδητό μου σε μια κρυφή διαδικασία να δέχεται το κάθε τι αφιλτράριστα. Τώρα κάθε μήνυμα που παίζει με το μυαλό μου το κοιτάω στα μάτια και του λέω "όχι". Λέω πολλά "όχι". Όταν βρίσκω τη δύναμη να διακρίνω τις ερωτήσεις που μου απευθύνονται, νιώθω εξίσου δυνατός στα ¨'οχι" και έχω τον έλεγχο τον επιλογών μου. Η οικειότητα όμως με ατάκες και μηνύματα που εισβάλλουν στο μυαλό μου αθόρυβα, είναι ο εχθρός που κάθε μέρα προσπαθώ να ξεμπροστιάσω για να μην αποφασίζει για μένα, χωρίς τη χρήση της δικής μου βούλησης.
Σήμερα γυρνώντας σπίτι ψάξε να δεις μηνύματα που απευθύνονται σε σένα και μέχρι χθες αγνοούσες, θα δεις έναν κρυφό κόσμο που είναι κρυμμένος μπροστά στα μάτια σου. Δώσε σε όλα αυτά την απάντηση που τους αξίζουν "όχι".
Γίνε ο κυρίαρχος των επιλογών σου.
http://dinatomirmigi.blogspot.com/
