Στον χρόνιο αθέμιτο ανταγωνισμό του χύμα τσίπουρου, τον τελευταίο χρόνο προστέθηκε η αλματώδης αύξηση της φορολογίας του οινοπνεύματος, και ένα νομοσχέδιο, που ενώ κινείται στη σωστή κατεύθυνση, απειλεί να εγκλωβίσει τον κλάδο σε έναν λαβύρινθο γραφειοκρατίας.
Η νεοϊδρυθείσα Ένωση Αποσταγματοποιών Αμπελοοινικών Προϊόντων Ελλάδας φιλοδοξεί να προωθήσει όλα τα καυτά θέματα των παραγωγών τσίπουρου καταθέτοντας προτάσεις και θέτοντας τους αρμόδιους ενώπιον των ευθυνών τους.
1. Ποια είναι η γνώμη σας για τον καινούριο νόμο της κυβέρνησης για τη λειτουργία των αποσταγματοποιείων; Καλύπτει ικανοποιητικά τις σύγχρονες ανάγκες του κλάδου;
Ο νέος νόμος προσέθεσε επιπλέον προβλήματα, γραφειοκρατία και κόστος στον κλάδο της Αποσταγματοποιίας.
Στην πράξη είναι αδύνατη η αντικειμενική δειγματοληψία των στέμφυλων σε μία δεξαμενή, η ζύγιση, η ογκομέτρηση και η ομογενοποίησή τους, λόγω της φύσης του υλικού.
Το θετικό στο νόμο είναι η αναγνώριση ότι τα 100 κιλά στέμφυλα περιέχουν 8,5 λίτρα άνυδρης αλκοόλης.
Για μία πιο σύγχρονη αποσταγματοποιία, ο υπολογισμός της αλκοόλης θα μπορούσε να γίνεται με έναν συντελεστή επί των εισκομισθέντων στο οινοποιείο-αποσταγματοποιείο σταφυλιών. Η πρόταση που υπάρχει είναι ένας συντελεστής 70% περιεκτικότητας, που έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι είναι αυτό που προβλέπει και ο νέος νόμος, αλλά χωρίς τη γραφειοκρατία που τον συνοδεύει.
2. Τι είδους κινήσεις μπορούν να γίνουν για τη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου, ειδικότερα στην παραγωγή τσίπουρου, τόσο από πλευράς πολιτείας, όσο και από πλευράς παραγωγών;
Πρώτα από όλα, πρέπει η πολιτεία να αντιληφθεί ότι το τσίπουρο είναι εθνικό προϊόν και έτσι να το αντιμετωπίσει. Αυτό σημαίνει να προστατευθεί το όνομά του, να απαγορευτεί η ανεξέλεγκτη διάθεση χύμα ΄΄εμπορικού΄΄ τσίπουρου, το οποίο δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο και απαξιώνει στη συνείδηση του καταναλωτή το προϊόν. Με αυτήν την κατάσταση η Ελλάδα «καίει» έναν καλό άσσο της. Άρα απαιτείται θεσμική και νομοθετική προστασία του τσίπουρου που κυκλοφορεί στο εμπόριο, το οποίο πρέπει όπως όλα τα αλκοολούχα ποτά να διατίθεται ελεγμένο και εμφιαλωμένο. Από την άλλη, η θεσμοθέτηση γεωγραφικών επωνυμιών τσίπουρου θα πρέπει να γίνει με φειδώ. Επίσης, θα πρέπει να υπάρξει τροποποίηση του τελευταίου νόμου διότι, ενώ δεν υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις επί των αρχών του, υπάρχουν πολύ σοβαρές ενστάσεις επί των διαδικασιών που απειλούν να αποτελματώσουν την ελληνική αποσταγματοποιία. Τροποποίηση χρειάζονται και οι διαδικασίες εξαγωγής του τσίπουρου, ώστε να δοθούν φορολογικά κίνητρα για την προώθηση των εξαγωγών.
3. Χρειάζεται ο κλάδος ένα ξεχωριστό συλλογικό όργανο για την προάσπιση και προώθηση των αιτημάτων του;
Η συσσώρευση προβλημάτων, όπως είναι η υπερφορολόγηση του εμφιαλωμένου και η κυκλοφορία του ανεξέλεγκτου και αφορολόγητου ''χύμα εμπορικού τσίπουρου'', ήταν αυτή που ανάγκασε τους παραγωγούς εμφιαλωμένου τσίπουρου και τσικουδιάς, να δημιουργήσουμε την Ένωση Αποσταγματοποιών Αμπελοοινικών Προϊόντων Ελλάδος. Γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα τα προβλήματα του κλάδου και έχουμε λύσεις να προτείνουμε, φτάνει να μας καλέσουν οι αρμόδιοι.
Μέσα στους σκοπούς της Ένωσής μας είναι να ενημερωθεί το καταναλωτικό κοινό για τους κινδύνους που διατρέχει από την κατανάλωση ''χύμα'' τσίπουρου και να πιέσουμε την πολιτεία να εφαρμόσει το νόμο περί απαγόρευσης διάθεσης ΄΄χύμα΄΄ αλκοολούχων ποτών σε καταστήματα.
4. Πόσο δίκαιος είναι ο υφιστάμενος τρόπος φορολογίας του τσίπουρου;
Μέσα σε ένα χρόνο σημειώθηκαν τρεις αυξήσεις του φόρου οινοπνεύματος, από 20% κάθε φορά. Για να καταλάβει ο καταναλωτής, τον Ιανουάριο του 2009 μία φιάλη 700 ml επιβαρυνόταν από τον ειδικό φόρο οινοπνεύματος με 1,6 ευρώ και σήμερα επιβαρύνεται με 2,8 ευρώ.
Τα αποσταγματοποιία, σύμφωνα με την απόδοσή τους σε κέρδος, ανήκουν κατά 20% στον ιδιοκτήτη τους και κατά 80% στο κράτος. Είναι δηλαδή οι πιο άγρια φορολογούμενες και ελεγχόμενες επιχειρήσεις στην Ελλάδα και ουσιαστικά λειτουργούν ως εισπρακτικοί μηχανισμοί φορολογητέων εσόδων για λογαριασμό του κράτους. Το ελληνικό φαινόμενο της διάθεσης αφορολόγητου χύμα τσίπουρου είναι η θηλιά που τελικά θα πνίξει πολύ σύντομα τον κλάδο μας.
5. Ποια είναι η κατάσταση στην ελληνική αγορά σήμερα, όσον αφορά τη σχέση τυποποιημένου και χύμα τσίπουρου;
Η κατάσταση με το ''χύμα εμπορικό τσίπουρο διημέρων'' έχει παντελώς ξεφύγει από κάθε όριο νομιμότητας. Υπολογίζεται ότι οι φόροι που συνολικά χάνονται φτάνουν τα 150 εκατομμύρια ευρώ.
Όσον αφορά την υγεία, δεν είναι όλα τα τσίπουρα των διημέρων κακά. Όμως το καλό χύμα πουλιέται στα σπίτια των παραγωγών και σε μικροποσότητες σε κοντινά καταστήματα των χωριών, δεν είναι πλήρως ανώνυμο. Το μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται στα καταστήματα των πόλεων, σε μεγάλα τσιπουράδικα στα χωριά και σε παραθαλάσσια μέρη με τουρίστες.
Δεν τα έχουμε με όλους τους διήμερους αποσταγματοποιούς. Τα έχουμε με τους 200-300 παραγωγούς χύμα τσίπουρου, παράνομους διακινητές στην ουσία, που είναι ''ξένα σώματα'' στον χώρο της αμπελουργίας. Η πρόταση που συζητιέται για τους διήμερους αποσταγματοποιούς είναι να μπορούν να διαθέτουν το προϊόν τους μόνο στον τόπο τους, με ανάρτηση του ονόματος του παραγωγού και τιμολόγια, όμως όχι στις έδρες των δήμων του Καλλικράτη.
Η Ένωσή μας θα καταθέσει σύντομα συγκεκριμένες προτάσεις προς την πολιτεία και, αν δεν εισακουστούν, θα καταφύγουμε άμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που να είστε σίγουρος, δεν θα επιτρέψει την παρανομία, την φοροδιαφυγή και θα ενδιαφερθεί για την υγεία του καταναλωτή.
Who is who
Ο Νίκος Τοκαλής είναι γεωπόνος, αμπελουργός- βιοκαλλιεργητής αμπελιών- αποσταγματοποιός, ιδιοκτήτης της εταιρίας "Βιολογικός Αμπελώνας Ν. Τοκαλή και ΣΙΑ Ε.Ε.", με έδρα την Νέα Αγχίαλο Βόλου. Είναι ο πρώτος αποσταγματοποιός που εμφιάλωσε πιστοποιημένο βιολογικό τσίπουρο, που κυκλοφορεί με την επωνυμία " ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΤΟΚΑΛΗ ". Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της νεοϊδρυθείσας Ένωσης Αποσταγματοποιών Αμπελοοινικών Προϊόντων Ελλάδος και μέλος της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής.
http://www.agronews.gr/content/view/56506/200/lang,el/
