Υπάρχουμε πολλοί άνθρωποι εδώ γύρω που ο άνθρωπός μας παλεύει η πάλεψε με την επάρατη...
Το κακό κύριε Ηλία μου είναι πως όταν έρθει η δικιά μας ώρα, δε θα ζήσουμε την ευτυχία που έζησε ο δικός μας άνθρωπος, να μας έχει δίπλα του δηλαδή. Γιατί εμείς θα είμαστε μόνοι.
Το λέω για να σε (με) παρηγορήσω, ότι δηλαδή οι δικές μας γυναίκες έφυγαν ( η θα φύγουν) μέσα στην αγκαλιά μας, εμείς δε θα'χουμε αυτή την τύχη.
Οπότε, κατά κάποιο τρόπο πήραν και παίρνουν από'μας το "ευχαριστώ" μας.
Και εμείς πρέπει να λέμε κάθε μέρα γονατιστοί στο Θεό ένα μεγάλο ευχαριστώ που τις γνωρίσαμε.
Γιατί σπανίζουν οι καλόψυχες και σωστές γυναίκες στην εποχή μας.
Ψύλο στ'άχυρα ψάχνει όποιος ψάχνει να εμπιστευτεί γυναίκα για πάντα.
Γι'αυτό σου λέω, κατά βάθος μπορεί να είμαστε και τυχεροί, ο Θεός ξέρει.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
