Κάλεσα σε μία από αυτές η οποία έγραφε ότι ζητούσαν άτομα για καταγραφή στοιχείων πελατών και λήψη παραγγελιών. Ρώτησα και μου είπαν ότι δεν έχει να κάνει με τηλεφωνικές πωλήσεις. Μου έκλεισαν ραντεβού την ίδια μέρα για συνέντευξη στις 3.20 το μεσημέρι με κάποιον κ. Παπαδάκη. Πες το και στις φίλες σου, μου είπαν. Δε με ρώτησαν καν το όνομά μου.
Όταν έφτασα με πήγαν σε μία αίθουσα αναμονής που ήταν σχεδόν γεμάτη. Όσο περίμενα τόσο ερχόταν κόσμος. Μετά από περίπου 20 λεπτά, εμφανίστηκαν κάτι νεαρές κυρίες και μοίρασαν ένα ενημερωτικό φυλλάδιο που αφορούσε την δραστηριότητα της εταιρείας. Η εταιρεία αυτή εμπορεύεται ένα μηχάνημα εξοικονόμησης ενέργειας και επειδή τον τελευταίο καιρό είχαν καταιγισμό τηλεφωνημάτων χρειάζονταν επείγοντος προσωπικό. Είχαν περισσότερους από 1.400.000 πελάτες, που αυτοί θα επικοινωνούσαν μαζί μας για τις παραγγελίες τους. Σε μερικές όμως περιπτώσεις θα χρειαζόταν να καλέσουμε και εμείς. Ο μισθός ήταν κάτι παραπάνω από ελκυστικός. Θα υπήρχε μία περίοδος εκπαίδευσης από 1 έως 5 ημέρες, χωρίς να την πληρωθούμε. Όταν διαβάσαμε τα φυλλάδια, μας μοίρασαν μία φόρμα για να συμπληρώσουμε τα στοιχεία μας (όσοι ενδιαφερόμασταν). Μας είπαν ότι μόνο για κάποιον πολύ σοβαρό λόγο θα μπορούσαν να μη μας ασφαλίσουν όπως αν είμαστε στο ταμείο ανεργίας ή καλυπτόμαστε από το ταμείο των γονιών μας ή είμαστε συνταξιούχοι κ.τ.λ. Μας χώρισαν σε τμήματα, μας έδωσαν μία κάρτα εισόδου(χωρίς αυτή δεν θα μπορούσαμε να μπούμε στο κτήριο) και μας είπαν να είμαστε εκεί το επόμενο πρωί στις 9 παρά 10. Μου έκανε εντύπωση η οργάνωση και η μεθοδικότητα που λειτουργούσαν σε αυτή τη διαδικασία. Αργότερα κατάλαβα το γιατί. Όταν κάτι επαναλαμβάνεται, τελειοποιείται. Τον κ. Παπαδάκη όμως δεν τον είδα ποτέ...
Πήγα την επόμενη μέρα στην ώρα μου και βρήκα γύρω στα 50-60 να περιμένουν έξω από το κτήριο. Κατά τις 9.00 βγήκαν 4 κυρίες από μέσα και έδωσαν την εντολή σε αυτούς που είχαν έρθει την προηγούμενη μέρα για "συνέντευξη" (πρώτη μέρα στη δουλειά δηλαδή) οι οποίοι ήταν το 90-95% αυτών που περίμεναν, να πάνε αριστερά της. Φώναζαν το όνομα του καθενός και μας έβαζαν σε σειρές(η απόλυτη ξεφτίλα). Το κάθε τμήμα πήγε σε έναν όροφο (δείχνοντας την κάρτα εισόδου) και μαζί με το δικό μου ανέβηκαν στον 4ο οι υπόλοιποι που περίμεναν (αυτοί δηλ που είχαν ξαναέρθει). Όλα τα πρόσωπα, μαζί και το δικό μου, ήταν σκυθρωπά λες και ξέραμε ότι μας κοροϊδεύουν.
Μπήκαμε σε μία αίθουσα με γραφεία και σε κάθε γραφείο υπήρχε μόνο ένα τηλέφωνο. Μάλλον σε χαρτιά θα καταγράφαμε τα στοιχεία των τόσων πελατών και επίσης σε χαρτιά θα καταγράφαμε και τις παραγγελίες τους... Μπαίνει μία κυρία μέσα και λέει ότι όσοι ήταν και εχτές(αυτά τα 5-10 άτομα) ξέρουν τι να κάνουν... Στους υπόλοιπους μας μοίρασε ένα κλασέρ και είπε να το διαβάσουμε.
Είχε μέσα κάτι σαν διαφημιστικά φυλλάδια του προϊόντος που πουλούσαν και φυσικά οδηγίες για το πώς μιλάμε στον πελάτη, πώς φερόμαστε, πώς τον προσελκύουμε, πόσο γρήγορα παίρνουμε τηλέφωνο χωρίς να χάνουμε χρόνο...Και φυσικά μας ενημέρωσαν πως όλες οι συνομιλίες παρακολουθούνται. Δεν έφυγα ακόμα... Έμεινα για να ακούσω και το απίστευτο! Κατά τακτά χρονικά διαστήματα θα χτυπούσε ένα καμπανάκι για άσκηση σεισμού (γιατί επιβάλλεται από το νόμο - αυτό τους μάρανε..) αλλά και άσκηση .... εφόδου! Γιατί ως ειδικευόμενοι πωλητές ήμασταν όλοι ανασφάλιστοι. Άρα αν γινόταν έφοδος θα την πατάγαμε και εμείς όπως μας είπαν με 500? πρόστιμο στη φορολογική μας δήλωση. Γι' αυτό θα έπρεπε αμέσως να βάλουμε ότι χαρτιά είχαμε στα συρτάρια των γραφείων, να πάρουμε τα προσωπικά μας αντικείμενα και να κατεβούμε στον 1ο όροφο, όπου εκεί όποιος μας ρωτούσε τα στοιχεία μας, είχαμε δικαίωμα να μην απαντήσουμε. Απλώς θα λέγαμε ότι πήγαμε για μία συνέντευξη.
Μετά από όλα αυτά σηκώθηκα να φύγω και το μόνο που μου είπαν - προφανώς για να μη με εξαγριώσουν κι άλλο - (θα είχαν ζήσει παρόμοια περιστατικά, δεν μπορεί..), ήταν να δώσω την κάρτα εισόδου στον δεύτερο όροφο για να μου ανοίξουν την κάτω πόρτα γιατί ήταν κλειδωμένη. Μας κλείδωσαν κιόλας...
Απ' ό,τι καταλαβαίνετε αυτοί οι άνθρωποι κάνουν κάθε μέρα την ίδια δουλειά.
Μαζεύουν τον κόσμο βάζοντας πολλές αγγελίες σε εφημερίδες υποσχόμενοι τρελούς μισθούς. Τους καλούν το άλλο πρωί και το μεσημέρι έχουν άλλους για "συνέντευξη". Υποτίθεται ότι τους εκπαιδεύουν και αυτοί παράγουν έργο χωρίς όφελος φυσικά. Κάποιοι μπορεί να κάτσουν 2-3 μέρες και να καταλάβουν αργότερα τι συμβαίνει. Κάποιοι άλλοι θα κάτσουν παραπάνω αλλά δεν πρόκειται ποτέ να πληρωθούν όσα τους έταξαν γιατί απλώς δεν θα πουλάνε όσο πρέπει.
Δε στέλνω αυτό το μήνυμα γιατί έχασα το χρόνο μου πηγαίνοντας σ' αυτή την "εταιρεία". Απλώς θέλω να ενημερωθεί ο κόσμος και να γλιτώσει την κοροϊδία και επιτέλους να πάψουν κάποιοι εξυπνάκηδες να βγάζουν χρήματα με μηδενικό κόστος και εις βάρος των ανθρώπων που ζητούν μία ευκαιρία στην εργασία.
Αν θέλετε να το ψάξετε:
Τηλ. 2119892434 (ένα από τα πολλά.)
Λιοσίων 104, Πλατεία Αττικής
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
-----------------------------------------------
Προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με την εταιρεία. Κανείς δεν ήταν υπεύθυνος εκεί, παρά μόνο απλοί υπάλληλοι.
Μας ζήτησαν να κλείσουμε ραντεβού την Δευτέρα με κάποιον υπεύθυνο!!!
Μάλλον θα θέλουν να μας εκπαιδεύσουνε στις πωλήσεις...
