Ωραίοι ως ... Έλληνες! Να’ μαι και πάλι εδώ, καλά μου φιλαράκια... Με αφορμή τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης ή καλύτερα Διεθνούς Έκθεσης Θράσους, όπως την αποκαλώ, νιώθω πηγαία την ανάγκη να.. σας φιτιλιάσω και πάλι....
Επιτρέψτε μου να σας κάνω μία σύσταση κατ’αρχήν....Μην αποκαλέσετε ποτέ ξανά κανένα πολιτικό «Καραγκιόζη»....Παρά το σούσουρο που φρόντισε εντέχνως να δημιουργήσει πριν από μερικούς μήνες η UNESCO περί τουρκικής υπηκοότητας, ο Καραγκιόζης αντιπροσωπεύει την ελληνική λαϊκή ψυχή...Όχι! όχι, αυτήν που θέλουν να μας πασσάρουν οι φιλάνθρωποι πολιτικοί μας... Ο Καραγκιόζης θα είναι πάντα το φωτεινό εκείνο παράδειγμα, βγαλμένο μέσα από την καθημερινότητα και την πραγματικότητα μας. Άφησε ιστορία μέσα από τις γκάφες και τις θεότρελλες ιστορίες το! υ, που αρκετά χρόνια μετά επαναλαμβάνονται στην μεταπολεμική Ελλάδα... την Ελλάδα του Δ.Ν.Τ. ή Δί.Νε. Του, όπως το αποκαλώ και άδικο δεν έχω. (Νομίζω????) Ο Καραγκιόζης συνεχίζοντας την πορεία των αριστοφανικών ηρώων, είναι επαναστάτης και εκκεντρικός. Φωνακλάς, αλλά και αθώος, ευαίσθητος, ανάλογα με τις περιστάσεις, αλλά και κατατρεγμένος. Μα, είναι τόσο μεγάλη η καμπούρα του για να σηκώσει όλα τα βάσανα... Το κακό είναι πως σε αυτήν την καμπούρα προστίθενται όλο και περισσότερα βάσανα... Για τα σημερινά, ούτε λόγος... Φτωχεια, ανεργία, πείνα, εξαθλίωση, κοινωνική αποξένωση, εκμετάλλευση. Η βενζίνη στα ύψη, ο Φ.Π.Α. στα ύψη, το τσιγάρο κομμένο. Τέρμα οι βόλτες, τέρμα οι εκδρομές, τέρμα τα ψώνια στην Τσιμισκή και την Ερμού. Όμως, ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΣΑΙ ΡΕΕΕΕΕ!!! Δε θα σκύψεις ποτέ το κεφάλι, δε θα σταματησεις ποτέ να κυνηγάς ένα καλύτερο αύριο, ακόμα και αν ξέρεις ότι δε θα προσπαθήσεις, δε θα σταματήσεις ποτέ να βλαστημάς την ωρα και τη στιγμή που γεννήθηκες...ΕΔΩ!!! Έχεις μεγαλείο ψυχής....Και όμως, δεν μπορείς να φύγεις, γιατί είσαι Έλληνας, γιατί αγαπάς αυτήν την αδικία, την ανομία, την παρατυπία και δεν κάνεις μακριά της. Ξέρεις καλά! ότι και εσύ είσαι κομμάτι του συστήματος. Φοροδιαφεύγεις, εθελοτυφλείς, απέχεις.....
Περιμένεις όμως ότι θα έρθει η καλύτερη μέρα... Και αυτό είναι που σε κρατάει ζωντανό, η ελπίδα.. Ζεις στωικά στην παράγκα σου και κοιτάς απέναντι το παλάτι (τρίπατη βίλα στη Βούλα ή στο Πανόραμα), γνωρίζοντας πως μέσα υπάρχει από το γεύμα που επιθυμήσεις μέχρι την όμορφη βεζυροπούλα (γκόμενος/α) και την εξουσία που δε θα πάψεις ποτέ να αποζητάς. Και να μείνεις, όμως, εκεί, ... καλή καρδιά και έχει ο Θεός για όλους... Γιατί είσαι ένας απόγονος του Καραγκιόζη...ωραίος ως Έλληνας. Γι’αυτό, λοιπόν, μην ακούσω ποτέ ξανά να αποκαλείτε τους πολιτικούς κ! αραγκιόζηδες. Η ένδεια των συναισθημάτων τους, η ξύλινη τους γλώσσα, η κακοπροαίρετη κριτική τους και η αδιανόητη ματαιοδοξία τους θα τους καθηλώνει πάντα μέσα σε ένα παλάτι... κενούς συναισθημάτων και με τις τύψεις που ίσως νιώθουν όταν πέφτουν στο κρεβάτι τους. Καληνύχτα, κύριοι... Η κρίση σας περιμένει ίσως στην επόμενη ζωή... ίσως ποτέ, ίσως και τώρα.... Πάντα θα βρεθεί ένα καταραμένο φίδι .... και ίσως τότε ο Μέγας Αλέξανδρος να .....απουσιάζει!!
ANAΓΝΩΣΤΡΙΑ
