Ο θεσμός των Εθελοντών Μακράς Θητείας είναι ένας ιδιαίτερος θεσμός, ο οποίος υπάρχει μόνο στην Ελλάδα και δεν απαντάται σε καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης. Ενώ όλοι οι στρατιωτικοί είναι μόνιμοι, ακόμη και οι νεότεροι ως θεσμός και κατώτεροι ως προς το βαθμό που φέρουν Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠ.ΟΠ), εμείς είμαστε κάτι σαν συμβασιούχοι αορίστου χρόνου. Δηλαδή, ενώ κάποιος εργαζόμενος στο Δημόσιο, που εργάστηκε με δύο συνεχόμενες συμβάσεις για περισσότερο από 24 μήνες, έγινε Μόνιμος επειδή κάλυπτε «πάγιες και διαρκείς ανάγκες», εμείς, που εργα! ζόμαστε από 10 έως και 25 συνεχόμενα χρόνια, δεν απολαμβάνουμε αυτό το αγαθό. Πρακτικά, αυτό το θέμα μάς δημιουργεί τεράστια ανασφάλεια, τόσο από ανόητες απειλές του τύπου «κάτσε καλά γιατί θα σε αποστρατεύσω» όσο και από το κλίμα αβεβαιότητας που επικρατεί στις εργασιακές σχέσεις, λόγω του μνημονίου.
Ένα δεύτερο ζήτημα, και το σοβαρότερο, αφορά στη βαθμολογική εξέλιξή μας. Με μια υπουργική απόφαση του 1989 (για την Πολεμική Αεροπορία) ο καταληκτικός μας βαθμός είναι αυτός του Ανθυπασπιστή. Εμείς, δεν ζητούμε να πάρουμε κάποιους βαθμούς επειδή εισήλθαμε στις ΕΔ με, έστω, ένα απολυτήριο Λυκείου, τη στιγμή που οι συνάδελφοι των στρατιωτικών σχολών εισέρχονταν στις ΕΔ με απολυτήριο Γυμνασίου. Επίσης, δεν ζητούμε βαθμολογική προαγωγή επειδή άσπρισαν τα μαλλιά μας και μας λυπούνται, ούτε επειδή κάνουμε τις ίδιες υπηρεσίες που κάναμε όταν ήμασταν 20 χρονών και αντέχαμε, ενώ, τώρα, σε ηλικία 40 και 45 ετών, η εκτέλεση αυτών των υπηρεσιών φαντάζει ως διαστροφή.
Ζητάμε να προαχθούμε γιατί ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να καθορίζει τη βαθμολογική μας εξέλιξη ο τρόπος εισαγωγής μας στις ΕΔ (Αντίστοιχο πρόβλημα επιλύθηκε στο Δημόσιο τομέα με τους συμβασιούχους αορίστου χρόνου, πέρυσι). Ζητάμε να προαχθούμε γιατί μπήκαμε, στις ΕΔ, με τα ίδια προσόντα και κριτήρια με τους Εθελοντές Υπαξιωματικούς και με μια υπουργική απόφαση μας έθεσαν ως βαθμολογική οροφή τον βαθμό του Ανθυπασπιστή, σε αντίθεση με αυτούς. Τέλος, ζητάμε να προαχθούμε γιατί δεν υπάρχει αξιοκρατικό σύστημα αξιολόγησης στις ΕΔ. Αν υπήρχε, ας μέναμε Δεκανείς, εφόσον το αξίζαμε. Από τη στιγμή που δεν έχεις τέτοιο σύστημα δεν μπορείς να καθορίζεις ετσιθελικά και χωρίς αιτιολόγηση τη βαθμολογική εξέλιξη του καθενός. Βέβαια, η αξιοκρατική αξιολόγηση στη χώρα μας αποτελεί «ου τόπο».
Το πρόβλημα που σας περιέγραψα θα μπορούσε να επιλυθεί, λόγω της ύπαρξης διαφορετικής επετηρίδας, χωρίς να επηρεάζει τη βαθμολογική εξέλιξη των μονίμων υπαξιωματικών. Επίσης, αυτή η ρύθμιση δεν θα επιβαρύνει οικονομικά το Κράτος, αφού τις μισθολογικές προαγωγές τις παίρνουμε ανεξάρτητα από το βαθμό που φέρουμε. Για να αντιληφθείτε τη ρατσιστική συμπεριφορά που υπάρχει, θα σας πω το εξής: Ένας στρατιωτικός από παραγωγική σχολή με πτυχίο ΑΕΙ μπορεί να γίνει Αξιωματικός, ενώ ένας ΕΜΘ και ένας ΕΠ.ΟΠ δεν μπορεί.(Λες και τα πτυχία μας δεν προ! έρχονται από τα ίδια πανεπιστήμια)
Και το πιο τραγικό, διάβαζα σε ένα τόμο που εξέδωσε το ΓΕΑ όλες τις διαταγές, ΠΔ, Νόμους κτλ που αφορούν σε στρατολογικά θέματα του Στρατιωτικού Προσωπικού. Μέσα σε ένα τόμο με εκατοντάδες σελίδες ΔΕΝ υπάρχει καμία αναφορά για τους ΕΜΘ (μόνο για τους ΕΠΥ-δηλαδή, την κατάσταση των ΕΜΘ στη διάρκεια της πρώτης τους πενταετίας). Θεσμικά, λοιπόν, είμαστε σαν να μην υπάρχουμε. Μιλάμε για 20.000 άτομα! Δυστυχώς, η περίπτωσή μας με παραπέμπει στο μυθιστόρημα του Νικολάι Γκόγκολ «Νεκρές ψυχές», όπου ο πρωταγωνιστής εμπορεύεται ανύπαρκτους νεκρούς- δούλους.
Σε ό, τι με αφορά, έχω 20 χρόνια υπηρεσίας, δεν έχω ούτε μία ποινή στο μητρώο μου, αντιθέτως, έχω δεχθεί έγγραφη απονομή συγχαρητηρίων και μετάλλιο ευδόκιμου υπηρεσίας. Στις ετήσιες αξιολογήσεις από τους Διοικητές μου, επίσης, έχουν καταγραφεί άριστα ηθικά, στρατιωτικά και επαγγελματικά προσόντα.
Ολοκληρώνω φέτος τις πανεπιστημιακές μου σπουδές, με τη βαθμολογία μου να χαρακτηρίζεται, έως σήμερα, ως «ΑΡΙΣΤΗ». Επίσης, στη διάρκεια των σπουδών μου, έχω λάβει αρκετές διακρίσεις, ενώ εργασίες μου έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα έντυπα. Με τέτοιο βιογραφικό, αν εργαζόμουν σε μία ιδιωτική επιχείρηση, σίγουρα, θα είχε επιβραβευθεί η προσφορά μου. Εδώ, στις ΕΔ, εν έτει 2010, απαγορεύεται να προαχθώ.
Συγνώμη αν σας κούρασα, αλλά ελπίζω να σας βοήθησα να αντιληφθείτε το μέγεθος της αδικίας που διαιωνίζει το υπό συζήτηση Ν/Σ «Περί προαγωγών και ιεραρχίας των ΕΔ».
Με τιμή
Ένας από τους 20.000 Εθελοντές Μακράς Θητείας
