ΔΗΜΑΡΧΟΙ κ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ακούτε?? Οι πολίτες σας "μιλάνε"!Με τη βοήθεια της τεχνολογίας και εκατοντάδων εθελοντών από το χώρο της οδικής ασφάλειας, εξελίσσεται τους τελευταίους μήνες μια σημαντική προσπάθεια σε εθνικό επίπεδο, με στόχο τον εντοπισμό των πολλών «κακώς κειμένων» στους δρόμους και την άσκηση πιέσεων προς την τοπική αυτοδιοίκηση για την άμεση «θεραπεία» των παγίδων που μπορούν κάλλιστα να μας στείλουν στον άλλο κόσμο...
Η ευαισθητοποίηση των πολιτών εδώ μετράει!
Όταν πέρυσι τέτοια εποχή το Technoλογείν ξεκινούσε το «ταξίδι» του στο χώρο του Διαδικτύου, στο κείμενο θέσεων που το «προλόγιζε» έγραφα πως δεν μας χρειάζεται άλλος ένας γκρινιάρης, που θα φωνάζει συνέχεια για όσα στραβά και ανάποδα βλέπει γύρω του.Αντί, λοιπόν, να επισημαίνει τα κακώς κείμενα (και είναι μύρια, δυστυχώς...) αυτή η στήλη προτίμησε εξ αρχής να προβάλει την ιδέα, τη δράση και την καινοτομία κάποιων που τόλμησαν να ταράξουν τα νερά.
Κι ήταν παράξενη η σύμπτωση, ακριβώς ένα χρόνο μετά, ο Κώστας Εφήμερος - εκδότης του msfree.gr, του vortal για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό - να μου λέει κι αυτός πως η γκρίνια δεν οδηγεί πουθενά, προσθέτοντας πως αν θέλουμε να γίνει κάτι, σχετικά με την κακή κατάσταση των δρόμων τους οποίους χρησιμοποιούμε καθημερινά, πληρώνοντας τα προβλήματά τους με χρήμα και αίμα, θα πρέπει να αυτο-οργανωθούν οι πολίτες και να αναλάβουν δράση στη θέση των αρμοδίων, που δεν το έχουν κάνει ως τώρα.
Άριστο παράδειγμα, η περίπτωση του «Pin it» (ή, «κάρφωσέ το», αν προτιμάτε τη μεταγλώττισή του στα ελληνικά), της πρωτοβουλίας με στόχο την επισήμανση των επικίνδυνων σημείων στο οδικό δίκτυο (αλλά και στα πεζοδρόμια) των πόλεων όλης της Ελλάδας, με τελικό αποδέκτη την τοπική αυτοδιοίκηση, που - τις περισσότερες φορές - είναι αρμόδια για τη συντήρησή τους.
Παράπονα και αναφορές
«Τα παράπονά σου στο δήμαρχο» λέει η παλιά, καλή λαϊκή ρήση κι αυτό ακριβώς κάνουν το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς» και το msfree.gr, που έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους στο πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας, βάζοντας το πρώτο το κύρος του και τους εκατοντάδες οργανωμένους εθελοντές του και το δεύτερο την τεχνογνωσία και το μεράκι του, για να πετύχει αυτό το εγχείρημα. Το βασικότερο συστατικό, όμως, παραμένει η λαϊκή συμμετοχή.Πριν η «φωνή λαού» εξελιχθεί σε «οργή Θεού», ως αποτέλεσμα της εθνικής αγανάκτησης για την κατάσταση των δρόμων, μπορεί να βρει μια άλλη, πιο δημιουργική διέξοδο: ο καθένας μας μπορεί να επισημάνει τα σημεία που θεωρεί επικίνδυνα για την ασφάλεια των οδηγών (αλλά και των πεζών) στο δρόμο του, τη γειτονιά του, την πόλη του.
Η βασική οθόνη πρόσβασης του Pin It εκτός από ιδιαίτερα ελκυστική, είναι πρακτική και φιλική προς τον χρήστη. Οι γνωστοί ψηφιακοί χάρτες της Google (για την Αθήνα, στο παράδειγμά μας) του επιτρέπουν να εντοπίσει εύκολα και γρήγορα τα σημεία που θέλει να «καρφώσει» ως επικίνδυνα. Οι οδηγίες σχετικά με το πώς θα το κάνει είναι απλές, οι κατηγορίες προβλημάτων είναι κωδικοποιημένες, ενώ υπάρχει και χώρος για μια μικρή επισήμανση, αν χρειάζεται.
Απ' αυτό το σημείο ξεκινάει ο ρόλος των εκατοντάδων ειδικά εκπαιδευμένων εθελοντών που, οργανωμένοι σε ομάδες ανά δήμο, ελέγχουν την ορθότητα των καταγγελιών, φωτογραφίζουν κάθε πρόβλημα και συντάσσουν τη σχετική αναφορά.
Ο επικεφαλής τους έχει το πρόσθετο καθήκον να συγκεντρώσει τις αναφορές από τις αυτοψίες σε μια περιοχή και να τις τυπώσει σε τεύχος, το οποίο παραδίδεται στον αρμόδιο δήμαρχο ώστε να φροντίσει για το αυτονόητο, δηλαδή να αναλάβει δράση με τις τεχνικές υπηρεσίες ή τους υπεργολάβους του και να επισκευάσει λακκούβες, να συντηρήσει προβληματικά οδοστρώματα, να κλαδέψει δέντρα που κρύβουν STOP, να ενισχύσει το φωτισμό ή να καθαρίσει τις πινακίδες από τα αυτοκόλλητα, αποκαθιστώντας την ασφάλεια του δρόμου στα συγκεκριμένα σημεία.
Η διαδικασία δεν εξαντλείται, βέβαια, στην υπόδειξη - περιλαμβάνει, επίσης, την παρακολούθηση των εργασιών και την επαλήθευση της αποκατάστασης, που αποδεικνύεται πάλι με φωτογραφίες.
Οι δήμαρχοι που θα τείνουν «ευήκοον ους» και θα φανούν αποτελεσματικοί στην αντιμετώπιση των προβλημάτων (ως τώρα δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, καθώς βρισκόμαστε ακόμα στα πρώτα βήματα του εγχειρήματος), θα βραβεύονται από τους συντελεστές του «Pin it» και θα προβάλλονται ως παράδειγμα προς μίμηση.
Το στοιχείο της άγνοιας
Στόχος της προσπάθειας είναι, προφανώς, η άσκηση οργανωμένης πίεσης στις τοπικές αρχές για τη «θεραπεία» των προβλημάτων. Γιατί, άλλο είναι να εμφανίζονται στις υπηρεσίες του δήμου ή και στον ίδιο το δήμαρχο δυο-τρεις διαμαρτυρόμενοι δημότες κι άλλο να εμφανίζονται κάποιες δεκάδες, όλοι εν δυνάμει ψηφοφόροι...Η φωνή των πολλών πάντα είναι δυνατότερη, όπως μας επεσήμανε ο συντονιστής του δικτύου εθελοντών του Pin Project, συγκοινωνιολόγος Νότης Παρασκευόπουλος. Κι όταν επιδοθεί στο δήμαρχο το τεύχος με τις περιγραφές, τις φωτογραφίες κι όλα τα αναγκαία στοιχεία, δεν μπορεί να ισχυριστεί μετά ότι δεν γνώριζε το θέμα ή δεν του είχαν αναφέρει τίποτα σχετικό οι υπηρεσίες του...
Έτσι κι αλλιώς, δεν είναι εύκολο να κρύψεις ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, με το οποίο όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι, καθημερινά.
Σύμφωνα με στοιχεία της «Καθημερινής» (άρθρο της Έφης Χατζηϊωαννίδου, στο φύλλο της 29ης Μαρτίου 2008, που επικαλείται σχετικές μελέτες), μόνο στην Αττική οι λακκούβες ξεπερνούν τις 4000 και κάθε μέρα αυξάνουν τουλάχιστον κατά 7, λόγω πλημμελούς αντιμετώπισης των ζημιών.
Τα εκ κατασκευής προβλήματα (ας όψονται οι εργολάβοι κι όσοι παρέλαβαν το έργο λειψό ...), η ανυπαρξία συντήρησης επί πολλά χρόνια (ας όψονται τα κονδύλια που είτε δεν έφτασαν ποτέ είτε ήσαν λιγότερα των αναγκαίων), η κακή χρήση από τους οδηγούς (τριαξονικά φορτηγά με μπάζα από τη γειτονική κατεδάφιση περνούν από δρόμους φτιαγμένους το πολύ για μικρά ΙΧ), το «πάρτυ» των ΔΕΚΟ (που κάθε μια σκάβει όπου θέλει, όποτε θέλει, ακόμα κι αν ο δρόμος δεν έχει ούτε μήνα που στρώθηκε...) είναι μερικά μόνο από τα «παθήματα» που θα είχε να αφηγηθεί ένας οποιοσδήποτε δρόμος...
«Κερασάκι», τα τελευταία 2-3 χρόνια, η δραστηριότητα των εναλλακτικών τηλεπικοινωνιακών παρόχων, των οποίων οι εργολάβοι σκάβουν συνεχώς νέα αυλάκια και παραχώνουν όπως-όπως τις οπτικές ίνες, προκειμένου να εξαπλωθούν τα δίκτυα, καθώς οι αιτήσεις των υποψήφιων συνδρομητών συσσωρεύονται...
Κάποιες προσπάθειες συνεννόησης έχουν αρχίσει, είναι αλήθεια, όμως, είμαστε ακόμα μακριά από μια σοβαρή εξέλιξη.
Απουσία πόρων... δημιουργεί ρήγματα!
Η καθ' ύλην αρμόδια τοπική αυτοδιοίκηση (ακόμα και η συντήρηση του τοπικού εθνικού δικτύου ανατέθηκε από το περασμένο καλοκαίρι στις νομαρχίες, χωρίς όμως να τους διατεθούν και ανάλογα κονδύλια, καθώς... ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος) τις περισσότερες φορές στερείται πόρων.Δεν μπορεί να διαπιστώσει τα προβλήματα και, πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να συντηρήσει ουσιαστικά το οδικό δίκτυο στην περιοχή ευθύνης της. Κι όταν λέμε ουσιαστικά, εννοούμε να πραγματοποιήσει άμεσα επισκευές σε βάθος κι όχι να ρίξει έπειτα από πολλές εβδομάδες λίγη πίσσα ή ακόμα χειρότερα τσιμέντο πάνω στην άσφαλτο, για να βουλώσει επιφανειακά μια τρύπα.
Η «παραδοσιακή» ασυνεννοησία μεταξύ των αρμοδίων και η κατάτμηση των ευθυνών απλώς επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την ήδη κακή κατάσταση.
Έτσι, πρωτοβουλίες σαν το «Pin it» ίσως να αποτελούν τη μόνη διέξοδο σ' αυτό το (αιματηρό και δαπανηρό) αδιέξοδο. Κι ας υποστηρίζουν κάποιοι πως χωρίς μελέτες και σχέδια, σοβαρή δουλειά δεν γίνεται.
«Είδαμε τι κερδίσαμε τόσα χρόνια με τις μελέτες», όπως τόνισε στο Pathfinder κι ο Κώστας Εφήμερος. Το πρόβλημα διαιωνίζεται και, αντί να περιορίζεται, διογκώνεται προς όφελος των συνεργείων αυτοκινήτων και δικύκλων για να μείνουμε στην ελαφρότερη δυνατή συνέπεια, την υλική μόνο ζημιά...
Δικαιώματα και υποχρεώσεις
Μήπως έφτασε ο καιρός να αποκτήσουμε πολιτική συνείδηση, χρησιμοποιώντας τη λέξη πολίτης με την αρχική της έννοια, δηλαδή εκείνος που εκτός από δικαιώματα έχει και υποχρεώσεις, ανάμεσά τους να νοιάζεται και να φροντίζει άμεσα και έμμεσα την πόλη στην οποία κατοικεί;Μήπως πρέπει να πάρουμε κάποια πράγματα στα χέρια μας και να ασκήσουμε, καλοπροαίρετα πάντα, οργανωμένη πίεση εκεί που πρέπει, ως ενεργοί πολίτες; Η συμμετοχή στο Pin Project θα μπορούσε να είναι ένα από αυτά.
Γιατί, με δράσεις σαν κι αυτή, ίσως τα πράγματα να γίνουν καλύτερα για όλους μας...
