Τα μουσικά όργανα της μπάντας είναι αυτοσχέδια και τα άτομα που την αποτελούν είναι 4 παραπληγικοί, καθηλωμένοι σε αναπηρικά καροτσάκια (η πολυεμελίτιδα σαρώνει το Κονγκό που μετράει εκατοντάδες χιλιάδες ανάπηρους, μιας και το εμβόλιο της ασθένειας είναι δυσεύρετο), έναν υιοθετημένο πιτσιρικά του δρόμου (το όνομα του οποίου είναι Roger Landu και παίζει ένα μονόχορδο λάουτο δικής του κατασκευής) και άλλους 5 περιστασιακούς μουσικούς. Τους Κονγκολέζους αυτούς που κοιμούνται σε χαρτόνια, παίζοντας μουσική από τη ζωή τους με στίχους που μιλάνε στην καρδιά και συγκινούν ανακάλυψε ο Vincent Kenis, ένας Βέλγος παραγωγός ειδικευμένος στην Κονγκολέζικη μουσική, που τους άκουσε τυχαία να παίζουν στους δρόμους της πρωτεύουσας.
Κυκλοφορεί μια ταινία ντοκιμαντέρ με την ιστορία της μπάντας αυτής και σκηνές που κόβουν την ανάσα, συγκινούν και προκαλούν θλίψη, αγανάκτηση και αποτροπιασμό για την κατάσταση που ζουν πολλοί συνάνθρωποί μας κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Κάποιοι συνάνθρωποί μας δεν έχουν τροφή να φάνε και ζουν με το όνειρο της Ευρώπης, αυτής της μεγάλης χώρας που για αυτούς είναι ο παράδεισος και οι κότες μας παχουλές και χορτάτες για τα δικά τους μάτια. Η ταινία αυτή είναι ένα μάθημα ζωής και για κάθε θεατή είναι ένα κατηγορώ στην αχαριστία και τα ανούσια θέλω που τον κάνουν καθημερινά δυστυχισμένο.
Μουσικός γεννιέσαι και οι Staf Benda Bilili το έχουν στο αίμα τους και τα τραγούδια τους είναι γεμάτα ψυχή και ζωή.
http://dinatomirmigi.blogspot.com/
