Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) για τους ηλικιωμένους, το 2000 ζούσαν σε όλο τον πλανήτη 600 εκατομμύρια άνθρωποι ηλικίας άνω των 60 ετών. Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2025, ο αριθμός αυτός θα έχει φτάσει το 1,2 δισεκατομμύρια, ενώ το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 2 δισεκατομμύρια.
Στη χώρα μας, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία αναφέρει ότι ο πληθυσμός ηλικίας άνω των 60 ετών ξεπερνούσε το 2004 τα 2.547.000 άτομα, με τις γυναίκες να είναι περισσότερες από τους άνδρες.
Όπως αναφέρουν ΟΗΕ και ΠΟΥ, η Παγκόσμια Μέρα Ηλικιωμένων έχει στόχο να αναγνωρισθεί η συμβολή των ηλικιωμένων στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, και αυτό διότι στη σύγχρονη εποχή οι ηλικιωμένοι παίζουν έναν ολοένα σημαντικότερο ρόλο, μέσω του εθελοντικού έργου τους, της μετάδοσης των εμπειριών και των γνώσεών τους, της βοήθειας που δίνουν στα παιδιά τους, αναλαμβάνοντας να φροντίζουν τα εγγόνια τους, αλλά και της αυξανόμενης συμμετοχής τους στην αγορά εργασίας.
Ποιότητα ζωής στην Τρίτη Ηλικία
Με την πάροδο των ετών στη ζωή ενός ανθρώπου παρατηρείται συνήθως μείωση στην πρόσληψη τροφής και ενέργειας. Συγκεκριμένα, στις Η.Π.Α. έχει υπολογιστεί ότι η μέση ενεργειακή πρόσληψη μειώνεται κατά 1000-1200 θερμίδες στους άντρες και κατά 600-800 θερμίδες στις γυναίκες μεταξύ του εικοστού και του ογδοηκοστού έτους της ηλικίας τους. Η μείωση αυτή ακολουθεί, εν μέρει, τη μείωση της φυσικής δραστηριότητας, που παρατηρείται στις μεγαλύτερες ηλικίες και ιδιαίτερα στην τρίτη ηλικία και, εν μέρει, τη μείωση της μυϊκής μάζας και άρα του βασικού ρυθμού μεταβολισμού, κατά 10-20%, λόγω γήρατος. Αξιοσημείωτο είναι ότι στην Ευρώπη παρατηρείται μείωση της ενεργειακής δαπάνης λόγω σωματικής δραστηριότητας κατά τουλάχιστον 500 kcal ημερησίως, με την πάροδο των ετών, από την ηλικία των 20 στην ηλικία των 60 ετών. Παρόλα αυτά, δεν φαίνεται να υπάρχουν σημαντικά μικρότερες ενεργειακές απαιτήσεις, τέτοιες που να δικαιολογούν τόσο μεγάλη μείωση στην ενεργειακή πρόσληψη, ενώ παράλληλα οι απαιτήσεις για κάποια μικροθρεπτικά συστατικά αυξάνονται. Συνεπώς, υπάρχει ο κίνδυνος να παρατηρηθούν πιθανές ελλείψεις απαραίτητων θρεπτικών συστατικών, επειδή η προαναφερόμενη μείωση της συνολικής πρόσληψης τροφής συνεπάγεται αντίστοιχη μείωση στην πρόσληψη θρεπτικών συστατικών.
Πηγή: www.nutrimed.gr