Οι σάπιες βίδες πρέπει όμως να αλλάζονται ριζικά κι όχι να μπαλώνονται με διάφορες πατέντες.
Αρχή του κακού μπορεί να θεωρηθεί το 2005 η υποβάθμιση των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού από τον τότε Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Μ. Κεφαλογιάννη που της θέτει εκτός βαθμίδας και ισοζυγίζει το δίπλωμα του Πλοιάρχου Γ΄ Τάξεως με τυπικό προσόν, σαν ένα δίπλωμα αυτοκινήτου δηλαδή. Από τότε μέχρι σήμερα σα να μην πέρασε μια μέρα, κάθε Υπουργός υπόσχεται την αναβάθμιση των σχολών και πάλι παραμένουν στα ίδια.
Μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζει και ευρύτερα η Ναυτική Εκπαίδευση αφού η γραφειοκρατία έχει τον πρώτο λόγο σε κάθε κίνηση ενός ναυτικού. Πολλά έγγραφα, πολύς κόπος και πολύ χρήμα σπαταλάται χωρίς λόγο. Χρήζει μεγίστης ανάγκης η μείωση της γραφειοκρατικής δουλειάς και απεναντίας πρέπει να είναι πιο εύκολος ο τρόπος απόκτησης πιστοιητικών ναυτικής ικανότητας ή οτιδήποτε άλλο. Το Κέντρο Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού (Κ.Ε.Σ.Ε.Ν.) βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, ενώ το κτήριο θυμίζει παλαιό νοσοκομείο. Τα Ναυτικά Μητρώα που εδρεύουν στον Πειραιά μία από τα ίδια.
Συνεχώς διαβάζουμε για ελλείψεις, και ότι δεν ακολουθούν οι νέοι το Ναυτικό επάγγελμα, ένα από τα πιο παραδοσιακά επαγγέλματα της Ελλάδας. Ακούγεται λογικό, διότι δεν προσφέρονται αρκετές διέξοδοι από τον χώρο αυτό. Δεν υπάρχουν υποδομές και με λίγοστά λόγια δεν υπάρχουν κίνητρα. Σημαντικό κίνητρο θεωρούνται οι παχυλοί μισθοί των ναυτικών, αν αναλογιστεί κάποιος όμως τις ώρες εργασίας και την ευθύνη που έχει σήμερα ένας Πλοίαρχος, Μηχανικός ή Πλήρωμα κάποιου πλοίου θα καταλάβει αμέσως οτι τα λεφτά είναι λιγοστα σε σχέση με αυτό που κάνει ο ναυτικός.
Πρέπει η Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία να ξαναπάει ψηλά, όπως ήταν κάποτε. Πρέπει οι Υπουργοί να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αναβαθμίσουν αυτό το χάλι σε ένα σημαντικό έσοδο για την χώρα. Αν σκεφτούμε μόνο την φορολογία του εισοδήματος ενός ναυτικού, τις εισφορές στο ΝΑΤ που είναι τεράστιες και την φορολογία των περιουσιακών του στοιχείων βλέπουμε οτι δεν είναι καθόλου μικρό έσοδο για την χώρα.
Μεγάλη σημασία θα πρεπε να δώσει η κυβέρνηση στην ίδρυση Δημόσιας Ναυτιλιακής Εταιρείας με ιδιόκτητο ή ναυλομένο στόλο που μέσω της δαπάνης θα έφερε κι αυτός έσοδα στο Κράτος και θα ανέβαζε το status της Ελλάδας στις Διεθνείς αγορές αλλά ταυτόχρονα θα ανοίγαν και νέες θέσεις εργασίας για τους Έλληνες ναυτικούς που λόγο της οικονομικής κρίσης οι εφοπλιστές έχουν γεμίσει τα πλοία τους με ξένα πληρώματα και οι Έλληνες ναυτικοί, ιδιαίτερα τα κατώτερα πληρώματα, μένουν άνεργοι. Πρέπει επίσης η Κυβέρνηση να σκεφτεί ένα κίνητρο που θα δώσει στους Εφοπλιστές για να ξαναγεμίσουν τα πλοία με Ελληνικά πληρώματα. Κίνητρο θα μπορούσε να είναι η σταδιακή μείωση της φορολογίας των εφοπλιστών ανάλογα με των αριθμό πληρωμάτων που χρησιμοποιούν ανα πλοίο και όχι ανα στόλο. Η ίδρυση σχολών κατωτέρων πληρωμάτων όπως ναύτες, ναύκληροι και άλλες ειδικότητες θα ήταν κι αυτό ένα χτύπημα στην ανεργία.
Πολλά περισσότερα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα αρκεί να υπάρξει και η ανάλογη θέληση από την κάθε Κυβέρνηση. Η απαξίωση της Εμπορικής Ναυτιλίας που έχει γίνει τα τελευταία έτη σίγουρα δεν είναι λύση και πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και όρεξη για δουλειά. Ιδιαίτερα η ποντοπόρος ναυτιλία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα που μένουν και θα μείνουν άλυτα για πολλά χρόνια αν κάποιος δεν πάρει σοβαρά τα ηνία της Ναυτιλίας.
Το μήνυμα που θέλω να περάσω στους νεαρούς που διαβάζουν αυτό το άρθρο είναι οτι δεν πρέπει να φοβούνται την θάλασσα. Το επάγγελμα αυτό στην Ελλάδα θεωρείται από τα πιο παραδοσιακά, οι εποχές έχουν αλλάξει. Σήμερα η θάλασσα προσφέρει μια καλή λύση στην ανεργία και ένα βέβαιο μέλλον, τουλάχιστον για την δικιά μας γενιά. Ο κίνδυνος των θαλάσσιων ατυχημάτων έχει μειωθεί και πλέον οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος. Όσοι σκέφτεστε να το ακολουθήσετε και έχετε κάποιον δισταγμό επικοινωνήστε με τις αρμόδιες υπηρεσίες (ΑΕΝ) για να σας ενημερώσουν σχετικά.
Καλές Θάλασσες στους Συναδέλφους!
ANAΓΝΩΣΤΗΣ