Φωστήρας: αγαπητέ κ. υπουργέ εφόσον όλοι κλέβουν και δεν κόβουν όλες τις αποδείξεις που πρέπει τότε το κράτος πρέπει να υπολογίσει περίπου ποιο ποσοστό αποδείξεων δεν κόβουν και να τους φορολογήσει αντίστοιχα.
Υπουργός: δηλαδή;
Φωστήρας: να κάποιος που δηλώνει ένα εισόδημα Χ κλέβει ένα ποσοστό Υ% οπότε για να κλείσει τα βιβλία του αυτόματα θα πληρώνει Υ% παραπάνω οπότε και εμείς δεν χρειάζεται να δουλέψουμε για να κάνουμε τον έλεγχο και το κράτος θα εισπράξει. Έτσι θα σου φύγει και ο πονοκέφαλος για εκείνη τη μαύρη τρύπα.
Υπουργός: σαν καλά να τα λες αγαπητέ μου. Μπράβο! Ναι γιατί και έλεγχο να τους κάνουμε αυτοί χαρτζιλικώνουν τον ελεγκτή και αυτός τους βγάζει καθαρούς. Και το όνομα του μέτρου "περαίωση". Καλά και πόσο να είναι αυτό το ποσοστό;
Φωστήρας: Μα φυσικά όποιο χρειάζεται για να κλείσουμε την μαύρη τρύπα μας...
Υπουργός: Βλέπω όμως μια αδυναμία στο σχέδιό σου, τι θα γίνει αν κανείς δεν πληρώσει την περαίωση;
Φωστήρας: Αγαπητέ κ. Υπουργέ γνωρίζετε την πολυνομία που επικρατεί στα φορολογικά όπως και την απέραντη γραφειοκρατία μας. Θα κάνουμε μερικούς ελέγχους σε αυτούς που θα αρνηθούν και θα τους τσεκουρώσουμε αλύπητα. Θα βάλετε τους φίλους σας επιχειρηματίες να διαφημίσουν στην τηλεόραση το νέο μέτρο ως την απόλυτη προστασία από τον φοροελεγκτή, θα βγάλουμε στη φόρα και τι έπαθαν όσοι δεν πλήρωσαν και την άλλη μέρα θα τρέχουν όλοι να πληρώσουν με χαρά!
Υπουργός: Καλά εσύ δεν είσαι σύμβουλος, είσαι φωστήρας και εθνοσωτήρας. Άντε τώρα αγόρι μου να υπολογίσεις το ποσοστό και θα σε καλέσω το Σαββατοκύριακο σε μια μίνι κρουαζιέρα που κάνει ένας φίλος μου επιχειρηματίας. Θα περάσουμε τέλεια!
Δεν ισχυρίζομαι ότι έτσι έγιναν τα πράγματα αλλά εγώ έτσι τα φαντάζομαι. Ο υπουργός εκείνη τη χρονιά κάλυψε τη μαύρη τρύπα του και πήρε τα εύσημα αλλά ποιο ήταν πραγματικά το αποτέλεσμα; Γιατί αυτό είναι πρόχειρο και ανήθικο;
Θα ξεκινήσω από το θέμα της ηθικής. Είναι απαράδεκτο να θεωρούνται όλοι οι πολίτες κλέφτες εκ προοιμίου. Βασική αρχή της δικαιοσύνης είναι το τεκμήριο της αθωότητας, ο καθένας είναι αθώος μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Επίσης δεν είναι σωστό το κράτος να πουλάει προστασία σαν ένας νονός της νύχτας. Τέλος δεν είναι σωστό να πληρώνει παραπάνω αυτός που είναι τίμιος γιατί αλλοιώς θα του επιβληθούν κυρώσεις. Ούτε είναι σωστό να δικαιώνεται ο φοροφυγάς αφού πλέον είναι ο χαρακτήρας που προβλέπει το σύστημα.
Γιατί χαρακτηρίζω το μέτρο πρόχειρο; Επειδή απέδωσε κάτι παραπάνω για ένα μικρό διάστημα αλλά βύθισε τα οικονομικά του κράτους στο μέλλον. Τις παρενέργειες αυτού του μέτρου βιώνουμε σήμερα. Όταν η περαίωση έρχεται σαν ποσοστό του τζίρου και ο φοροφυγάς λοιπόν όχι μόνο δικαιώνεται αλλά πληρώνει λιγότερα τι θα γίνει; Οι τίμιοι ή θα κλείσουν τις δουλειές τους ή θα γίνουν και αυτοί φοροφυγάδες. Σκεφτείτε δύο καφετέριες που λειτουργούν η μία δίπλα στην άλλη. Ο ένας μαγαζάτορας (ο Α) κόβει κανονικά τις αποδείξεις του και πληρώνει τον φόρο του! . Ο άλλος (ο Β) δεν κόβει αποδείξεις και φοροδιαφεύγει. Ο Α την επόμενη χρονιά καλείται να πληρώσει περαίωση αναλογικά με τον τζίρο που έκανε έστω ένα ποσό ΧΑ. Ο Β επίσης καλείται να πληρώσει περαίωση αναλογικά με τον τζίρο που έκανε έστω ένα ποσό ΧΒ. Προσέξτε την μαγεία του μέτρου, το ΧΒ θα είναι μικρότερο του ΧΑ γιατί ο Β δήλωσε μικρότερο τζίρο. Έτσι λοιπόν ο τίμιος όχι μόνο πληρώνει περαίωση άδικα, πληρώνει περισσότερη και από τον κλέφτη. Το αποτέλεσμα; Ο Α σύντομα ή θα κλείσει την επιχείρησή του (ο ανταγωνισμός βλέπετε) ή θα ακολουθήσει τÎ! �ν επιλογή του Β. Το αποτέλεσμα για! το κ ράτος; Μα η ολική κατάρρευση των εσόδων!!!
Καταλάβατε λοιπόν τώρα γιατί τα κουτοπόνηρα μέτρα μπορεί να αποδίδουν πρόσκαιρα αλλά σε βάθος χρόνου καταβαραθρώνουν την χώρα ηθικά και οικονομικά. Με τον ίδιο τρόπο δυστυχώς λειτουργεί η πολιτεία σε όλες τις εκφάνσεις της. Στην παιδεία, στην υγεία, στην εξωτερική πολιτική. Αν δεν αλλάξει ο τρόπος λήψης αποφάσεων αλλά και οι άνθρωποι που κάνουν αυτή τη δουλειά δεν θα εξέλθουμε ποτέ από την κρίση...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
