Αρχίζοντας με τον Νιόπλια
Ότι και να γίνεται γύρω του εκείνος του κεφαλιού του! Δεν μπορώ να καταλάβω πως από προπονητής τακτικής και ειδήμων στο στήσιμο μιας ομάδας(μας το απέδειξε πέρσι, κάνοντας τον ΠΑΟ ένα αξιοζήλευτο σύνολο) μετατράπηκε σε μυρωδιάς! Όσοι περίμεναν να παραδειγματισθεί από το αστείο στήσιμο της ομάδας με την ΑΕΚ έπεσαν έξω. Συνέχισε χθες στο ίδιο μοτίβο, επιμένοντας να έχει στην ενδεκάδα του παίκτες τσεκούρια(με την έννοια της ανασταλτικής δουλειάς) παρά παίκτες δημιουργούς που θα πάρουν την ομάδα πάνω τους και θα δημιουργήσουν ευκαιρίες. Η αρχική ενδεκάδα λοιπόν, δεν πήγαινε απλά πουθενά και αυτό φάνηκε από τα πρώτα λεπτά του αγώνα. Απόσταση γραμμών τεράστια, ασυνεννοησία, επιπολαιότητα και γενικά μια εμφανή χαλαρότητα. Αυτά δεν συγχωρούνται.. πόσο μάλλον όταν ο κόσμος είναι στο πλευρό σου, σε στηρίζει μέχρι τελικής πτώσεως και αντίπαλός σου είναι ο γνωστός μισητός έφηβος! Ο Παναθηναϊκός άρχισε να παίρνει τα πάνω του όταν και μόνο όταν, ο Νιόπλιας ανακάλυψε ότι η ομάδα δεν πρόκειται να σκοράρει ποτέ με Κατσουράνη, Πλεσί και ''Αόρατο'' στην μεσαία γραμμή. Έτσι, στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου πέταξε μέσα τον Γκαρσία, ο οποίος ήταν κινητικός και ξέφευγε από τα σφικτά μαρκαρίσματα ενώ παράλληλα έδινε πάτημα στον Χριστοδουλόπουλο και τον απελευθέρωνε από την θέση του. Η συνέχεια... 2 γκολάκια από τον παικταρά και αιώνια πίστο Cisse και το τέλειωμα του αγώνα με συνοπτικές διαδικασίες. Η αλλαγή προσανατολισμού της ομάδας μετά το δεύτερο γκολ ήταν λίγο περίεργη... αλλά δεν θα σχολιαστεί. Όσο για την παραμονή του Νιόπλια... είτε μείνει είτε φύγει δεν κάνει πια, κάτι έχει ραγίσει.
Φυσική κατάσταση...
Ιστορία μου αμαρτία μου... Χθες τελικά φάνηκε ότι παίζουν πολύ playstation στην Παιανία και από real football λίγα πράγματα. Δυστυχώς, όσο και να προσπαθούμε να αυθυποβληθούμε ότι η ομάδα έχει πνευμόνια δεν τα καταφέρνουμε. Ο Νιόπλιας στις δηλώσεις του δεν ξέχασε να αναφερθεί και στην φυσική κατάσταση που όπως εκείνος είπε, υπάρχει(φυσικά δεν ξέρει που είναι, κάτι σαν τον Θέο ένα πράγμα). Ας είμαστε ειλικρινείς... η ομάδα είναι απροπόνητη και αυτό φάνηκε σε όλο το διάστημα του αγώνα. Το τι πρέπει να γίνει ώστε να βελτιωθεί δεν το ξέρουμε είναι δουλειά του προπονητή και του Ν.Πατέρα να το φροντίσουν. Απλά το αναφέρουμε... γιατί είναι καλύτερα να λύνεις ένα πρόβλημα αφού αποδεχθείς την ύπαρξή του, παρά να αδιαφορείς ελπίζοντας να εξαφανιστεί δια μαγείας.
Κεφάλαιο Σίντνει Γκοβού
οι εμφανίσεις του είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αποκτήθηκε για να πλαισιώνει τον Cisse και αυτός πλαισιώνει τον Πλούταρχο. Έχει συνεχώς εξωαγωνιστικά προβλήματα και δεν μοιάζει να προσαρμόζεται στην φιλοσοφία και στην νοοτροπία ομάδας που πρωταγωνιστεί. Χθες είχε κόντρα με τον Κατσουράνη για το ποιος θα παίξει χειρότερα. Στην κυριολεξία άφαντος. Ο λόγος που αποκτήθηκε δεν φαίνεται στο γήπεδο και το πιο πιθανό είναι ο Πατέρας να πάρει αυστηρά μέτρα, με το πιο αυστηρό όλων την απομάκρυνσή του από την ομάδα. Είναι κρίμα η καλύτερή σου μετεγγραφή το καλοκαίρι να καταλήγει σε φιάσκο.
Κώστας Κατσουράνης
Είναι φανερά ντεφορμέ και το να παίζει βασικός κάνει κακό στην ομάδα(και όταν μιλάμε για τον Παναθηναϊκό, τέτοιου είδους περιστατικά εξαπλώνονται σαν ίωση, ο ένας κολλάει τον άλλο ντεφορμάρισμα). Θέλω να πιστεύω ότι είναι η τελευταία του χρονιά στην ομάδα για να αποφύγουμε άλλα παρατράγουδα. Για την εμφάνιση του στο ντέρμπι τι να πει κανείς, τραγικός μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Έκοβε την ομάδα στα δύο με τις λάθος μεταβιβάσεις του και γενικά δεν της επέτρεπε να βρει ηρεμία στο κέντρο. Πάγκο επ'αόριστον.
Ευτυχώς όμως, αυτά που μας άρεσαν χθες ήταν περισσότερα και μας έδωσαν την νίκη.
Όλως παραδόξως, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος του αποτέλεσμα στο δεύτερο ημίχρονο δείχνοντας τεράστιο χαρακτήρα, νεύρο, τσαμπουκά και πείσμα, πράγματα που είχαμε ξεχάσει ότι η ομάδα διέθετε. Στο δεύτερο ημίχρονο έδειξε ένα άλλο πρόσωπο, ένα πρόσωπο νικητή, σβήνοντας τις κακές εντυπώσεις που έδωσε στην αρχή του αγώνα. Οι παίκτες παρουσιάστηκαν σαν μια γροθιά με τον ίδιο στόχο και τις ίδιες φιλοδοξίες. Ίσως στο ημίχρονο ανέλαβε δράση ο Ζοτς δίνοντας τους κάποιες οδηγίες... Όπως και να 'χει εμείς γουστάρουμε να βλέπουμε τον Παναθηναϊκό του δευτέρου ημιχρόνου σε όλα τα παιχνίδια ευρωπαϊκά ή εγχώρια.
Σημαία Cisse
Τους τον ακούμπησε στο πιάτο! Τι παικταράς!! Η παρουσία του -δυναμίτης- στον αγώνα, είχε έρθει η ώρα του και εκείνος ξεμπούκωσε πάνω τους. Που να τον τροφοδοτούσαμε συνέχεια κιόλας. Είναι κακά τα ψέματα το κόσμημα του Παναθηναϊκού και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τεράστια κλάση και φοβερός χαρακτήρας. Ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίζεται.. και δίκαια παίρνει τον τίτλο του ηγέτη του Παναθηναϊκού. Cisse τρελαίνομαι!!
Χριστοδουλόπουλος
Λάζαρε, δεύρο έξω!... Και εκείνος βγήκε και τους φυστίκωσε! Έγκλημα να έχουμε τόσο καιρό στον πάγκο τον πιο ψυχωμένο παίκτη του αγώνα. Έκανε τα πάντα... έφτιαχνε μόνος του παιχνίδι, έκοβε, μάρκαρε... τελείως αναγεννημένος. Ας ελπίσουμε να μην πέσει θύμα rotation... Με την χθεσινή του παρουσία έδειξε σε όλους γιατί είναι πολλά υποσχόμενος.
Κέρδος-Μαρίνος
Ο μικρός με πάθος και κυρίως ταχύτητα στο παιχνίδι, πρόσθεσε στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού τα στοιχεία που του έλλειπαν στα πρώτα 45 λεπτά. Είναι καλό να μπαίνει στην ομάδα νέο αίμα και μάλιστα σε ένα ντέρμπι όπου η ομάδα βρισκόταν πίσω στο σκορ. Φαίνεται αρκετά καλή επένδυση για το μέλλον.
Γκαρσία
Ας τον βάλει κάποιος σε μία σταθερή θέση για να σταματήσει το κυνήγι του ρόλου του μέσα στην ομάδα. Παίκτης-ανατροπή... από την αλλαγή του και έπειτα έστρωσε η μεσαία γραμμή και δημιουργήθηκαν οι πρώτες προϋποθέσεις για γκολ. Παρά τα χρόνια του και την περσινή αγωνιστική του απραξία, δίνει ποιότητα στο κέντρο, όπως φάνηκε στο ντέρμπι και μπορεί να παίξει και ως δεύτερος επιθετικός πίσω από τον Cisse.
Συγκλονιστικότερος όλων ο ΚΟΣΜΟΣ!
http://www.greendunk.blogspot.com/
