Την Κυριακή το βράδυ μέσα στην κατάμεστη Palalotomatica (oι φίλοι Ηρακληδείς τη θυμούνται καλά) οι καριόκας κέρδισαν 3-0 (25-22,25-14,25-22) τον ευκολότερο τελικό της ιστορίας τους και μέσα σε 74 λεπτά έβαλαν τέλος στη σεμνή τελετή, αφήνοντας τους πανάξιους Κουβανούς στη πολύ τιμητική 2η θέση. Οι νεαροί Κουβανοί, μέσος όρος ηλικίας 22,2 χρ. ,φανερά κουρασμένοι από την υπερπροσπάθεια στον ημιτελικό με τη Σερβία (3-2 στο τάι-μπρέικ 16-14) δεν μπήκαν σε καμία περίπτωση στο ρυθμό του αγώνα και δεν είχαν απάντηση στα 212 cm του Βισότο που έκανε ότι ήθελε. Στην τρίτη θέση η Σερβία κερδίζοντας άνετα στο μικρό τελικό τους Ιταλούς με 3-1, σε έναν αγώνα που θα τον θυμόμαστε μόνο για το αντίο του μεγάλου Νίκολα Γκρμπιτς.
Τι κρατώ από αυτό το Πρωτάθλημα σε μορφή top 4 θα έλεγα :
1) Το απαράδεκτο σύστημα της διοργάνωσης, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των Ιταλών, μιας μέτριας ομάδας που δεν δικαιολόγησε σε καμία περίπτωση τη συμμετοχή της στην τελική τετράδα.
2) Οι στημένες ήττες όλων των μεγάλων, με εξαίρεση την Κούβα, προκειμένου να εξασφαλίσουν βολικούς ομίλους.
3) Η νεανική ομάδα της Κούβας με παίκτες από το εθνικό τους Πρωτάθλημα, έπαιξε όλα τα παιχνίδια στα ίσια και φυσικά άνοιξε την όρεξη πολλών σκάουτερ από Ιταλία και Ρωσία.
4) Ο καταπληκτικός ημιτελικός Σερβία-Κούβα 2-3 με τους «Έλληνες» Μίλκοβιτς 30 και Κοβάσεβιτς 21 να μη τα καταφέρνουν απέναντι στα «μωρά» του Φιντέλ.
http://sundaysportstories.blogspot.com/
