Από 15 χρονών παιδί δούλευα στην οικογενειακή ταβέρνα του θείου μου , βραδινή δουλειά με απαιτήσεις κάπου στην Αθήνα. Στα 19 μου μπαίνω στο Πανεπιστήμιο επίσης στην Αθήνα και η βραδινή δουλειά έγινε καθη..βραδινή. Στα πρωινά υποχρε
ωτικά μαθήματα της σχολής που φοιτούσα όταν χασμουριόμουνα οι καθηγητές έλεγαν: “Καλοπερνάτε τα βράδια και έρχεστε εδώ να κοιμηθείτε” . Δεν απαντούσα, τι να τους εξηγούσα άλλωστε και τι να καταλάβουν από έναν ευγενή ,εργαζόμενο νέο.
Τα μαθήματα τα παίρναγα σχεδόν πάντα με Π.Φ.Σ. (Παγκόσμια Φοιτητική Σταθερά ) διαβάζοντας ανάμεσα στα σερβιρίσματα κάθε βράδυ.. Το εκάστοτε κορίτσι μου ( που άντεχε να δουλεύω νύχτα) το έβλεπα μετά τις 2 το βράδυ και αφού έτρεχα πριν αλαφιασμένος να λουστώ από την τσίκνα που είχαν ρουφήξει τα ρούχα μου….
Είχα όμως πάντα χαρτζηλίκι με αυτόν τον τρόπο και δεν χρειαζόμουνα να ζητήσω από τους φτωχούς – πλήν τίμιους - γονείς μου. Τα καλοκαίρια – και επειδή η ταβέρνα ήταν χειμωνιάτικη – εργαζόμουνα όπου έβρισκα : Πούλαγα χώρο σε διαφημιστική εταιρία, φόρτωνα φορτηγά με λάδια αυτοκινήτων γνωστής πολυεθνικής εταιρίας, έκανα εντυποδιανομή για μεγάλη αλυσίδα S/M, έσπαγα μίτρες με μπετόν αρμέ για να υπολογίζω την θραύση και τα όρια αντοχής σε οικοδομές και πολλά ακόμα……….
Εφτασα 28 χρονών και ξεκίνησα και ένα μεταπτυχιακό στο marketing πληρωμένο από μένα, διότι το βασικό πτυχίο δεν άφηνε πολλά περιθώρια για δουλειά και οι απογοητεύσεις στην πρωινή αγορά εργασίας ήταν συνεχόμενες. Η ταβέρνα είχε γίνει το στανταράκι του δελτίου…Παίρνω το μαγαζί στο όνομά μου λόγω συνταξιοδότησης του θείου και αναλαμβάνω με χαρά όλες τις ευθύνες που αντιστοιχούν. Ανέβασα τη δουλειά κατά 100% αλλά μετά από 4 χρόνια επίπονης καθημερινής και καθυβραδινής εργασίας έρχονται τα αντικειμενικά κριτήρια ( όποιος θυμάται καταλαβαίνει) κ! αι σε συνδυασμό ότι δούλευε μόνο 8 μήνες τον χρόνο τελικώς τα έσοδα ήταν λιγότερα από τα πάγια έξοδα. Εφτασα 32 χρονών και χωρίς συναισθηματισμούς έκλεισα κάτι που ήταν παθητικό. Είχα χρέη περίπου 15.000 euros σε Εφορία, πρώην ΤΕΒΕ, ΔΕΗ και 2 ενοίκια. Φυσικά κάνω τις σχετικές ρυθμίσεις για να πληρωθούν και βγαίνω στην αγορά εργασίας για υπάλληλος μέσω δεκάδων αγγελιών και ξεκίνησα merchandiser σε εταιρία τροφίμων. Τα πρώτα 2 χρόνια όλα τα χρήματα πηγαίνανε στις ρυθμίσεις των χρεών που είχα…Τώρα που σας γράφω είμαι 42 χρονών , έχω κάνει 4 μεταγραφές σε ε! ταιρίες ( καθαρά για να βελτιώσω τÎ! �ς απ οδοχές) και είμαι εμπορικός διευθυντής σε πολυεθνική.
Το ξέρω ότι πιθανόν σας κούρασα, αλλά τελειώνοντας θα ήθελα να κρατήσετε αυτό:
Αγωνιστείτε νυχθημερόν αξιοπρεπώς με ήθος και γερό στομάχι. Ανέκαμψα 3 τουλάχιστον φορές στην ζωή μου από επώδυνες καταστάσεις χωρίς να φιλήσω κατουρημένες ποδιές, χωρίς να γίνω αδερφή, χωρίς να προσεγγίσω τα πολιτικά λαμόγια, χωρίς να γίνω σόγαμπρος!
Και αν άργησα να κάνω οικογένεια, ας είναι αυτό το μόνο κόστος…
Πάντα σε όλους έρχεται η Ιθάκη!
Καλή δύναμη και πίστη
Δ.Α.
Υ.Γ. Χρονικά ενδιάμεσα όλης της ιστορίας έχασα και τον ένα μου γονέα, εκείνον τον γονέα που είχα αδυναμία….
