Μια τεράγωνη δεξαμενή που γεμίζεται πλήρως έχει την τάση να "φουσκώσει", γεγονός που "κατεβάζει" την τελική στάθμη του πετρελαίου κατά λίγο (βλέπε το χάρτινο δοχείο του φρέσκου γάλακτος του 1 λίτρου, το οποίο γεμάτο είναι λίγο "φουσκωμένο").
Όταν η δεξαμενή μας έχει αρκετό πάχος στα τοιχώματά της (πρακτικά : όταν πιέζουμε απ' έξω με το χέρι μας την άδεια δεξαμενή στο μισό του ύψους και η υποχώρηση προς τα μέσα είναι ελάχιστη ή μηδαμινή, το πάχος είναι αρκετό και ο τρόπος υπολογισμού με γεωμετρία είναι σωστός).
Σε περίπτωση πλαστικής κυλινδρικής δεξαμενής σταθερού σχήματος που δεν ξέρετε ή αμφιβάλλετε να την κυβίσετε (προσοχή, δε μιλάω για πλαστικές δεξαμενές περίεργου σχήματος με "δαχτυλίδια", δηλ. στενές και φαρδιές περιοχές), ένας εναλλακτικός τρόπος είναι ο εξής :
πάρτε ένα δοχείο γνωστής χωρητικότητας (π.χ. ένα δοχείο βενζίνης των 20 λίτρων), γεμίστε το πετρέλαιο από την αντλία ενός πρατηρίου (όπου θα ελέγξτε και τη χωρητικότητα), και έχοντας σημειώσει τη στάθμη της δεξαμενής, αδειάστε το από την επάνω τάπα μέσα στη δεξαμενή, διαβάζοντας στη συνέχεια την τελική ένδειξη. Τα λίτρα που προσθέσατε προς τη διαφορά ύψους που μετρήσατε θα σας βγάλει σε πόσα λίτρα αντιστοιχεί ο ένας πόντος.
Τέλος, όταν είμαστε απόλυτα σίγουροι για τη χωρητικότητα της δεξαμενής μας, δεν έχουμε κανένα λόγο να κοιτάζουμε έξω το μετρητή του αυτοκινήτου. Ίσα-ίσα που μπορούμε να επικαλεστούμε παλαιότερα δελτία παράδοσης, όπου αναγράφονται λίτρα και πόντοι. Έτσι, ειδικά από το ίδιο πρατήριο, είναι αδύνατο να μας ζημιώσουν, αφού μπορούμε να τους δείξουμε τι ακριβώς παραλαμβάνουμε σε κάθε παράδοση (π.χ. 1200 λίτρα = ... πόντοι).
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
