Ο ίδιος συμφώνησε χαμογελώντας, ακόμα και όταν κάποιος πρόσθεσε «και χωρίς μπουφέ», εννοώντας χωρίς την προετοιμασία και τα έξοδα μιας δεξίωσης, έστω και τόσο φτηνής όσο η φετινή, όπου κεραστήκαμε μπιφτεκάκια και κοτόπουλο πανέ. Η αλήθεια είναι ότι κανείς από τους δημοσιογράφους δεν έδειξε… πρεμούρα για τον μπουφέ, αφού όλοι ήταν γύρω από τον πρωθυπουργό, επιχειρώντας να βγάλουν μια είδηση ή να καταλάβουν τι σκέπτεται για τα θέματα της σκληρής επικαιρότητας.
Άλλωστε πολλοί βλέπουν κοινωνική έκρηξη εντός του χειμώνα, και η άποψη του πρωθυπουργού αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Το δίωρο πέρασε απνευστί και σχεδόν χωρίς οι περισσότεροι δημοσιογράφοι να… αντιληφθούν την παρουσία του μεγαλύτερου μέρους του Υπουργικού Συμβουλίου (απουσίαζαν μόνο οι: Θ. Πάγκαλος, Χ. Παμπούκης, Nτίνα Μπιρμπίλη και Άννα Διαμαντοπούλου).
Η αλήθεια είναι ότι η ευκαιρία έμοιαζε χρυσή για τους δημοσιογράφους, αφού ακόμα και ο λαλίστατος πρωθυπουργός σπάνια δημοσιοποιεί στην Ελλάδα τις απόψεις του εκτός Κοινοβουλίου.
Μπορεί να τις μαθαίνουμε από τις σχεδόν καθημερινές συνεντεύξεις που δίνει σε ξένα δίκτυα, αλλά στην Ελλάδα ακόμα δεν έχει δώσει ως πρωθυπουργός συνέντευξη.
Αν εξαιρέσει κανείς την Έκθεση της Θεσσαλονίκης, όπου κάθε χρόνο «παραδοσιακά» βομβαρδίζεται με ερωτήσεις, οι ευκαιρίες να ακούσει κανείς τις σκέψεις του πρωθυπουργού, χωρίς τα παραμορφωτικά γυαλιά των συνεργατών του, είναι πολύ λίγες.
Κάτι συμβαίνει στην Ελλάδα και μόλις κάποιος γίνεται πρωθυπουργός πρέπει να σταματάει να εμφανίζεται στα μέσα ενημέρωσης, αφού σύμβουλοι και παρασύμβουλοι τον αποτρέπουν από το να δημοσιοποιεί τις απόψεις του, φοβούμενοι προφανώς επικοινωνιακή γκάφα…
Γενικά επικρατεί πάντα η αντίληψη ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να αποφεύγει τις συνεντεύξεις, όπως ο... διάολος το λιβάνι, κι αυτό συμβαίνει ακόμα και με τον προσηνή και προσιτό σημερινό πρωθυπουργό, που μοιάζει να απολαμβάνει το πινγκ-πονγκ της επικοινωνίας.
Και ίσως μετά το επεισόδιο που δημιουργήθηκε με τον Κώστα Σημίτη οι επιτελείς του ξανασκεφτούν στο άμεσο μέλλον να οργανώσουν μια τέτοια πολύωρη και άνετη πρόσβαση των δημοσιογράφων στο… μυαλό του Γιώργου Παπανδρέου.
Αν και στο συγκεκριμένο θέμα πιο πολύ «φούσκωσαν» οι δημοσιογράφοι (κυρίως οι αναλυτές των «8») το θέμα, παρά ο ίδιος, αφού είναι γνωστή η επωδός του Γιώργου σε κάθε ερώτηση που αφορά πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ. «Φυσικά εφ’ όσον υπάρχουν στοιχεία να ερευνηθεί και η υπόθεση της Goldman Sachs» ήταν η επωδός του πρωθυπουργού που τόσο εκνεύρισε τον… ευερέθιστο Κώστα Σημίτη.
Αυτό που εντυπωσίασε στη σημερινή πολιτική συγκυρία και τις βολές που ο ίδιος δέχεται, είναι η ηρεμία που εκπέμπει και η σιγουριά για τις απόψεις του.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, σ’ αυτό το δίωρο της επαφής με τους διαπιστευμένους συντάκτες, δεν φάνηκε ούτε μια στιγμή να δυσφορεί από τον βομβαρδιστικό ρυθμό των δημοσιογράφων.
Αναλυτικός και επεξηγηματικός στο έπακρο, συχνά μέχρι χασμουρητού, έδειξε ότι όλο αυτό το διάστημα της πρωθυπουργίας του έχει ψηθεί πολύ και έχει αποκτήσει αυτοπεποίθηση ακόμα και για τα ελληνικά του.
Καταρχάς έδειξε να γνωρίζει λεπτομέρειες για την οικονομία και φαίνεται πως αυτός ο χρόνος με τη διαχείριση της κρίσης ήταν ένα μεγάλο πανεπιστήμιο.
Μπορεί να άσπρισε μέσα σ’ έναν χρόνο, αλλά δείχνει σε καλύτερη φυσική κατάσταση από ποτέ. Μάλιστα όταν κάποιοι παρατήρησαν ότι μένει στον «ήλιο» για πολύ ώρα, δηκτικά συνάδελφος σχολίασε: «δεν παθαίνει τίποτα, έχει προπονηθεί με το κανό».
Αυτό που μοιάζει εντυπωσιακό με τον Γιώργο Παπανδρέου είναι ότι αδιαφορεί για τα σχόλια και τις πρόσκαιρες εντυπώσεις, μοιάζει να έχει τη δική του ατζέντα και την προχωράει ερήμην των αντιδράσεων.
Το ίδιο έκανε με τα ελληνοτουρκικά, ως υπουργός Εξωτερικών, και του βγήκε, έγινε πρωθυπουργός, παρά τον διασυρμό με τα ζεϊμπέκικα με τον Ισμαήλ Τζεμ.
Ούτε μια φορά σ’ αυτό το δίωρο δεν έδειξε να εκνευρίζεται, να χάνει το χιούμορ του ή την υπομονή του κι ούτε κατέφυγε σε γνωστούς αντιπερισπασμούς των πολιτικών με παράπονα, κριτική και σχόλια για την αντιμετώπισή του από τα μέσα ενημέρωσης.
Ούτε ένα σχόλιο για το γεγονός ότι πολλοί σχολιάζουν ότι είναι «τουρίστας» με τόσα ταξίδια που κάνει ή ότι οι παπαράτσι τον πολιορκούν όταν κάνει κανό ή «χαζεύει» ηλεκτρονικά γκάτζετ στην Κηφισιά.
Ακόμα και στις συνεχείς παρατηρήσεις των δημοσιογράφων για τις κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στην πολύ σκληρή ατζέντα των μέτρων που πήρε και συνεχίζει να παίρνει, επέμενε ότι κατανοεί τις δυσκολίες και τα προβλήματα και τόνισε ότι και ο ίδιος, αν υφίστατο αυτά τα μέτρα, θα διαμαρτυρόταν.
Έπειτα από παλινωδίες μηνών ο Γιώργος Παπανδρέου μοιάζει να γνωρίζει ότι η πολιτική του είναι για τον πρωθυπουργικό του βίο υψηλού ρίσκου, που αν δεν τον… βγάλει απέναντι, θα τον πετάξει στα βράχια, προς δόξα των αντιπάλων του εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ.
Με το χάρισμα που κληρονόμησε από τον Ανδρέα Παπανδρέου να κοιτάει στα μάτια τον συνομιλητή του και να δείχνει ότι ακούει τη μεγαλύτερη σοφία του κόσμου, όταν υποδέχεται μια παρατήρηση από τους συνομιλητές του, δεν δυσφόρησε στιγμή από ειρωνικά σχόλια ή σκληρές - κοφτές ερωτήσεις, ούτε άφησε να φανεί κάποια ανησυχία του για τον κοινωνικό θυμό, τις διαδηλώσεις, τις διαμαρτυρίες, την πτώση της δημοτικότητάς του ή τις δυσμενείς δημοσκοπήσεις για την κυβέρνηση και τον ίδιο.
Προφανώς με τη στάση του ήθελε να δείξει ότι βρίσκεται στη χειρότερη φάση της κυβερνητικής θητείας και πως, αν αποδώσουν τα μέτρα, θα «καβατζάρει» και το ΠΑΣΟΚ.
Άλλωστε – κάνοντας την ευχή του βεβαιότητα – έσπευσε να «υποσχεθεί» ότι οι εκλογές του 2013 θα γίνουν χωρίς την τρόικα.
Κάποιοι πάντως βλέπουν αυτή του την αποστασιοποίηση ως μέρος ενός ευρύτερου προσωπικού του σχεδίου, που λέει ότι δεν τον αφορά (να θυμίσουμε ότι ο ίδιος έχει άλλωστε πει πως δεν αγκιστρώνεται σε αξιώματα και στην καρέκλα του πρωθυπουργού) μια δεύτερη θητεία, σκοπεύοντας να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στα διεθνή φόρα.
Τι άλλο προέκυψε από την επαφή αυτή; Ότι ο Παπανδρέου όντως επιχειρεί να στρέψει σε άλλη κατεύθυνση τον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης. Δηλαδή επιχείρησε να μας πείσει ότι αυτός κρατάει για τον εαυτό τον κεντρικό σχεδιασμό, το όραμα και την ιδέα και αφήνει στους υπουργούς την υλοποίηση και τις πολλές λεπτομέρειες.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι ότι ο διάβολος κρύβεται συχνά στις λεπτομέρειες.
Αυτό δεν έμοιαζε να τον απασχολεί, όταν ξετύλιγε τον σχεδιασμό του για άλλου τύπου οικονομικές εφορίες και για τον σχεδιασμό να αποκοπεί πλήρως η προσωπική επαφή – και αδρή συναλλαγή συχνά – των πολιτών με τους εφοριακούς υπαλλήλους, αναλύοντας λεπτομερώς πως όλα θα δουλεύουν συστηματοποιημένα και στοχευμένα, με δειγματοληπτικούς ελέγχους και βαριές καμπάνες για τους παραβάτες.
Ή όταν επιχειρούσε να μας πείσει ότι οι Καταριανοί δεν θέλουν να κάνουν Λας Βέγκας το Ελληνικό ή να γεμίσουν την Ελλάδα με αραβικό κιτς.
«Εγγυώμαι προσωπικά ότι όποιο έργο γίνει στην Αττική θα έχει τις τελευταίες οικολογικές προδιαγραφές, θα είναι πρότυπο παγκοσμίως. Η Ελλάδα θα αποκτήσει το μεγαλύτερο πάρκο στην Ευρώπη, αλλά το Ελληνικό δεν θα γίνει ολόκληρο πάρκο. Άκουσα τους ειδικούς και πείστηκα γι’ αυτό» μας είπε λίγο πριν φύγει και συγκατανεύσει ότι θα επιχειρήσει σύντομα μια επανάληψη της επαφής με τους δημοσιογράφους.
Για να δούμε…
Ισχνές αναφορές…
Η ιδέα για τη «μάζωξη» ήταν του διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου Νίκου Αθανασάκη, αφού θυμήθηκε ότι ο Σημίτης, ως πρωθυπουργός, έβλεπε στις αρχές κάθε καλοκαιριού τους δημοσιογράφους. Λόγω μνημονίου και ασφαλιστικού ο Ιούνιος και ο Ιούλιος ήταν… απαγορευτικοί μήνες και έτσι σκέφτηκαν να γίνει με την ευκαιρία τού ενός χρόνου διακυβέρνησης. Προκειμένου και ο ίδιος ο Παπανδρέου να εισέλθει στη βεράντα του Μαξίμου κραδαίνοντας το κείμενο με τα επιτεύγματα της κυβέρνησής του, όπου για το μνημόνιο υπήρχαν τρεις πολύ… ισχνές και αχνές αναφορές…
http://topontiki.gr/article/10287
