Τα προβλήματα που υπάρχουν δεν περιορίζονται μόνο στα προβλήματα που απασχολούν τους αθλητές., Κατά τη γνώμη μου είναι βαθύτερα και αφορούν στη διείσδυση του προϊόντος που λέγεται μπάσκετ και το ύψος της συνακόλουθης οικονομικής στήριξης, από τους επιχειρηματίες που επιλέγουν να διαφημιστούν αφενός και αφετέρου από τους ιδιοκτήτες των ομάδων.
Το θέμα της επικαιρότητας όμως είναι η γενική απεργία μέχρις εσχάτων που κήρυξε ο ΠΣΑΚ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών) λίγο πριν την επίσημη έναρξη του φετινού πρωταθλήματος το Σάββατο 16-10-2010. Αφού πρώτα ξεκαθαρίσω ότι δεν θεωρώ ότι η απεργία αποτελεί πια μέσο επίλυσης οποιουδήποτε εργασιακού προβλήματος, ας δούμε ποιά είναι τα αιτήματα των καλαθοσφαιριστών.
Από την ιστοσελίδα του ΠΣΑΚ αντιγράφω:
«Σε κάθε περίπτωση πάντως είμαστε υποχρεωμένοι, έστω και μόνοι μας, να διεκδικήσουμε τα δίκαια αιτήματα μας…
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
1) Ασφαλιστική κάλυψη των μελών μας.
2) Πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη των παικτών.
3) Επαναλειτουργία του ταμείου αλληλοβοηθείας.
4) Δικαίωμα εργασίας σε περίπτωση που παραμένουμε απλήρωτοι από τις ομάδες που εργαζόμαστε.
5) Άμεσες αποφάσεις από τις Επιτροπές Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών.
6) Κατάρτιση της συλλογικής σύμβασης εργασίας που καταγγέλθηκε από το 2008.»
Τα αιτήματα πάντα είναι δίκαια όταν τα διαβάζεις, είναι σαφές ότι οι αθλητές πρέπει να ασφαλίζονται και επίσης να ρυθμιστούν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Αλλά αυτό είναι ένα (1) αίτημα και όχι 6!!! Και τι ακριβώς σημαίνει αυτά είναι τα αιτήματά μας ενδεικτικά; Προχωράτε σε απεργία διαλύοντας το πρωτάθλημα και επιφέροντας εκατομμύρια ζημία σε αυτούς που σας πληρώνουν με ενδεικτικά αιτήματα; Βαριέστε ακόμα και να τα πληκτρολογήσετε; Αυτή είναι η αξία που τους δίνετε και αυτή ακριβώς τη σημασία θα σας δώσουν και οι εργοδότες σας…
Γράφτηκε ότι κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης οι Παπανικολάου (Δημήτρης) και Τσαρτσαρής τάχθηκαν υπέρ της αναμονής 2-3 αγωνιστικών πριν την απόφαση για απεργία, αλλά όπως σε όλα τα γυμνάσια και λύκεια της χώρας αποφασίστηκε κατάληψη με ενδεικτικά αιτήματα. Ανωριμότητα, το λιγότερο, κατά τη γνώμη μου ιδίως από τους εκατομμυριούχους του προεδρείου, που άλλωστε συμμετέχουν από χόμπι στην απεργία για να διεκδικήσουν ασφάλιση για τους λιγότερο προνομιούχους.
Άντε να δούμε πώς θα βγούμε πάλι από αυτήν την ιστορία και πότε επιτέλους θα ρυθμιστούν νομοθετικά όλα τα θέματα των αθλητών, ώστε να πληρώνουν την εφορία που αναλογεί στα ποσά που παίρνουν, ασφαλιστικές εισφορές όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι και να τιμούν τα συμβόλαιά τους μέχρι τη λήξη τους…
http://www.sportsecrets.gr/?p=981