Η βασική μου απορία ήταν κατά πόσο θα ήταν νόμιμο και εφικτό το κράτος να έφτιαχνε σουπερμάρκετ. Έστω και με τη δημιουργία συνεταιρισμών.
Εφόσον ήταν επιτρεπτό να γίνει κάτι τέτοιο:
1) η μισθοδοσία και η εταιρική σχέση των υπαλλήλων θα μπορούσε να ήταν όπως αυτή του ιδιωτικού τομέα. Δηλαδή οι μισθοί πληρώνονται από τα έσοδα και τα χρήματα είναι αντίστοιχα με αυτά του ιδιωτικού τομέα και ασφαλώς το προσωπικό δεν θα ήταν μόνιμο. Υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι που κάνουν καθημερινά αιτήσεις για θέσεις εργασίας στα υπάρχοντα ιδιωτικά σούπερμάρκετ, οπότε σίγουρα θα υπήρχε ανταπόκριση και για τέτοιες θέσεις εργασίας. (απάντηση στο http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/10/blog-post_3883.html)
2) Γνωρίζεις γιατί γίνετε αυτό με τα στρατιωτικά πρατήρια; θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια πάντως στο στρατιωτικό πρατήριο της επαρχιακής πόλης μου, όπου τότε επιτρεπόταν να ψωνίζουν μόνο συγγενείς υπαλλήλων στα σώματα ασφαλείας εν αντιθέσει με σήμερα που είναι ελεύθερα για όλους, που πραγματικά οι τιμές ήταν πολύ πιο χαμηλές από τα σούπερ μάρκετ και μάλιστα είχαν μέχρι και ηλεκτρονικές συσκευές (τηλεοράσεις, στερεοφωνικά κλπ), είδη ρουχισμού και γενικώς είδη που ξέφευγαν από τα τότε στενά όρια των κλασσικών σούπερ μάρκετ. Στην τελευταία μ! ου πιο πρόσφατη επίσκεψη όμως πράγματα και εγώ παρατήρησα ότι και οι τιμές ήταν παραπλήσιες εκτός λίγων ειδών που είχαν μικρή διαφορά προς τα κάτω, αλλά παράλληλα υπήρχαν και μεγάλες ελλείψεις σε διάφορα είδη και είχαν κοπεί και όλα τα έξτρα που σχολίασα πριν. Αυτό εμένα μου έδωσε την εντύπωση πως απλά η τρέχουσα διοίκηση δεν κάνει καλά τη δουλειά της συγκριτικά με την παλιά.
Όσο για την συμβουλή σου, «Αν κάτι σου φαίνεται ακριβό, μην το αγοράσεις! Προτίμησε κάτι φθηνότερο!» ασφαλώς και την ακολουθώ όσο με παίρνει, αλλά που θα βρεις το φθηνότερο, όταν το καρτέλ των μεγαλοϊδιοκτητών σουπερμάρκετ έχει κανονίσει και έχουν ανεβάσει ταυτόχρονα τις τιμές τους σε όλα τα είδη; Με απλά λόγια ακόμα και το πιο φθηνό είδος είναι υπερκοστολογημένο επειδή έχουν καταφέρει να συνεννοηθούν για τις τιμές που μας το προσφέρουν στα ράφια τους. Αυτό το καρτέλ φαίνεται πως ότι και να κάνουμε ως καταναλωτές δεν μπορούμε να το χτυπή! σουμε και βλέπουμε τιμές ίδιων προϊόντων να πουλιούνται στο εξωτερικό σε πολύ χαμηλότερες τιμές από ότι πωλούνται εδώ που παράγονται. Και επειδή βλέπω πως δρουν ανεξέλεγκτα και το κράτος δεν έχει μηχανισμούς ή θέληση να κάνει ελέγχους παρά μόνο όταν υπάρχει μεγάλη λαϊκή κατακραυγή π.χ. όπως τότε με την τιμή του γάλακτος που είχε γίνει μια κινητοποίηση και πέσανε και κάποια πρόστιμα, σκεφτόμουν μήπως μια τέτοια δράση με κρατικά ή ημι-κρατικά σούπερμάρκετ μπορούσε να χτυπήσει τους μεγαλοιδιοκτήτες εκεί που ακριβώς πονάνε , δηλαδή στην ! τσέπη τους.
Θα μου πεις: θεωρείς το κράτος ικανό να οργανώσει και να δουλέψει σωστά ένας τέτοιος μηχανισμός; Εδώ δεν μπορούν να κάνουν βασικούς ελέγχους και κατηγορούμε τους δημόσιους υπάλληλους ως τεμπελχανάδες που βολεύονται στις καρέκλες τους. Αυτό είναι το κακό της μονιμότητας δυστυχώς! Για αυτό και τονίζω πως σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να είναι μόνιμο το προσωπικό που θα εργαζόταν σε μια τέτοια αλυσίδα. Το άλλο θετικό είναι πως θα έδινε και δουλειά στους ανέργους που αυξάνονται ραγδαία.
(απάντηση στο http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/10/blog-post_9841.html)
3) Ως Έλληνας στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να πω πως έχεις άδικο, απλώς προσπαθώ έστω και με ρομαντική σκέψη να κάνω προτάσεις από το να κάθομαι να μοιρολογώ. Ίσως αν όλοι μας καταθέταμε προτάσεις αντί γκρίνιας και μιζέριας και συμφωνούσαμε σε κάποιες σε μεγάλο ποσοστό μεταξύ μας, να καταφέρναμε να πιέζαμε και την κυβέρνηση να τις υιοθετήσει. Το βρίσκω πιο υγιές από το να μας τρώει το σαράκι, το άγχος, η ανασφάλεια και η μιζέρια.
(απάντηση στο http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/10/super-market_01.html )
Αρχική δημοσίευση:
Κρατικά super market
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/10/super-market.html
ΜΦΧ,
Δημήτρης
