Το μεγαλύτερο «παλούκι» όλων το έχουν στη Ν.Δ., αφού η πλήρης αποδόμηση του ΠΑΣΟΚ, όπως επιχειρείται συστηματικά το τελευταίο πεντάμηνο, φαίνεται να έχει επιπτώσεις στη στρατηγική του, καθώς ο Παπανδρέου αποφάσισε να σηκώσει πολύ νωρίς το... γάντι. Τώρα πια, είτε εγκλωβισμένος στη δική του μπλόφα για εκλογές είτε από πραγματική αδυναμία να κυβερνήσει, επιχειρεί να τους βάλει όλους στο παιχνίδι, και το μεγαλύτερο παλούκι το έχει ο Σαμαράς.
Χορός σεναρίων
Τα σενάρια που κυκλοφορούν για το αν στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές το ΠΑΣΟΚ θα έχει κατά κοινή ομολογία αποδοκιμαστεί, συγκλίνουν στο ότι ο Παπανδρέου θα πάει σε εκλογές και δύο είναι τα βασικά ενδεχόμενα:
◆ Είτε θα αποκτήσει ξανά κυβερνητική πλειοψηφία με συγκεκριμένη ατζέντα, μακριά από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του «λεφτά υπάρχουν».
◆ Είτε θα πρέπει να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας προκειμένου να προχωρήσει το μνημόνιο.
Με δεδομένο ότι η Αριστερά έχει αποκλείσει οποιαδήποτε προοπτική συνεργασίας, η πίεση, «εσωτερική και εξωτερική», θα πέσει πάνω στη Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά, ακόμη και αν η Ντόρα έχει κατορθώσει να μπει στη Βουλή και ο Καρατζαφέρης προσφέρει τη στήριξή του, όπως ήδη διαφαίνεται.
Αυτό κυρίως θέλει να αποφύγει ο Σαμαράς, συνειδητοποιώντας ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, αφού η σχετική πλειοψηφία με την οποία αποφάσισε το ΠΑΣΟΚ να ψηφιστεί το μνημόνιο του έδωσε περιθώριο επιλογών.
Έστω και εξαιρετικά καθυστερημένα, στο Μαξίμου συνειδητοποίησαν ότι δεν πρόκειται να τους βγάλει πουθενά η τακτική αυτή και έτσι έριξαν στην αγορά την μπλόφα, βάζοντας φωτιά στα τόπια του πολιτικού συστήματος. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. βλέπει τώρα ότι η τακτική της αργής αποσύνθεσης του ΠΑΣΟΚ με αιχμή του δόρατος την οικονομική κρίση και το μνημόνιο δεν μπορεί να του βγει και πρέπει να αναπροσαρμόσει την τακτική του.
Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα πει το βράδυ της πρώτης φάσης των εκλογών στις 7 Νοεμβρίου, αν δηλαδή θα αποφανθεί ότι «μαυρίστηκε» η μνημονιακή πολιτική, και τι θα απαντούν τα στελέχη του στην πρόκληση «εδώ και τώρα εκλογές». Γιατί αυτό που πονοκεφαλιάζει τη νέα ηγετική ομάδα της Ν.Δ. δεν είναι τόσο η ενδεχόμενη επικράτηση εκ νέου του ΠΑΣΟΚ, με ισχνότερη προφανώς πλειοψηφία και μικρότερη κοινοβουλευτική ομάδα, αλλά το ενδεχόμενο ακυβερνησίας.
Οι ευθύνες του «όχι»
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι, αν πουν «όχι» σε ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με βάση την εκτέλεση του μνημονίου, που περιλαμβάνει την περαιτέρω μείωση των κρατικών δαπανών, τη διατήρηση της υψηλής φορολόγησης, τη λήψη και άλλων διαρθρωτικών μέτρων και γενικά τη συνυπογραφή μιας πολιτικής που μέχρι σήμερα ελεεινολογούσαν και υπάρξει τελικά πολιτικό αδιέξοδο, θα ξαναπάμε σε εκλογές με ενδεχόμενη μια μεγαλύτερη πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου και μια πολιτική καταδίκη της Ν.Δ. για αρκετό καιρό.
Όμως οι αιφνιδιαστικές εκλογές δημιουργούν πολλά προβλήματα στη στρατηγική τόσο του ΛΑΟΣ όσο και του υπό εκκόλαψη κόμματος της Ντόρας, αφού μπορεί ο πρώτος να λαχταράει να μπει στην κυβέρνηση και να τον πάρουν επιτέλους στα σοβαρά οι πολίτες, ωστόσο αντιλαμβάνεται ότι η εμπλοκή τώρα σ’ ένα κυβερνητικό σχήμα τού αφαιρεί τη δυνατότητα να ψαρεύει στα θολά νερά και αναλαμβάνει ευθύνες απέναντι στους πολίτες.
Όμως και η Ντόρα από τη μια αναγνώρισε δημόσια ότι δεν θα προλάβει να αναπτύξει το κόμμα της, όπως θέλει, ενώ απ’ την άλλη είναι βέβαιο ότι εγκλωβισμένη στο παιχνίδι της υπευθυνότητας που επιθυμεί να προβάλει ως προσόν δεν μπορεί να αρνηθεί κυβερνητική πρόσκληση, αποδεχόμενη και μερίδιο ευθύνης του αποτελέσματος.
Οι μόνοι που μοιάζει αυτήν τη στιγμή να γλιτώνουν τον «κουβά» στον οποίο επιχειρεί να τους ρίξει ο Παπανδρέου είναι τα κόμματα της Αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ που έχουν από καιρό αποκλείσει οποιοδήποτε ενδεχόμενο κυβερνητικής σύμπραξης με το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. και ίσως μοιραστούν μερίδιο από την αντίδραση που μπορεί να προκαλέσει μια ενδεχόμενη συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων...
http://www.topontiki.gr/
