Τότε λοιπόν χρειάστηκε να γίνουν κάποιες εργασίες στο Ζάππειο που ήταν ο χώρος που θα γινόταν η σύνοδος κορυφής.
Για τη διαμόρφωση του χώρου έγιναν οι απαιτούμενες μελέτες και ανατέθηκαν τα έργα σε εργολάβους και προμηθευτές. Ένας από αυτούς ήταν και ο Βαράγκης (δια χειρός).
Σε μια από τις συσκέψεις λοιπόν ανάμεσα στους μελετητές, εργολάβους και προμηθευτές, υπήρχε γενική αμηχανία και παγωμάρα ανάμεσα σε όλους, μια και ήταν οι πρώτες μέρες της "σοσιαλιστικής" κυβέρνησης και όλοι φαντάζονταν τα χειρότερα για τις δουλειές τους και το μέλλον των εταιριών τους. Να μην ξεχνάμε και το ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο.Έξω από την ΕΟΚ των μονοπωλίων και άλλα τέτοια ψέματα, όπως είπε και ο Πάγκαλος, που έπρεπε να ειπωθούν για να κυβερνηθεί ο τόπος "σοσιαλιστικά".
Κάποιος όμως είχε άλλη άποψη και μάλιστα τεκμηριωμένη. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Βαράγκη ο οποίος τους είπε:
"Εγώ πουλάω έπιπλα που δεν απευθύνονται λόγω κόστους σε όλους.Το πελατολόγιό μου λοιπόν αυτό είναι συγκεκριμένο και τα νέα κομμάτια που πουλάω σε κάθε οικογένεια είναι όταν κάθε 25 χρόνια περίπου παντρεύει κάθε οικογένεια τη νέα γενιά και χρειάζονται επίπλωση στο νέο σπίτι που ανοίγει. Ένα μεγάλο μέρος του τζίρου που κάνω, είναι όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις. Τότε κάθε υπουργός, υφυπουργός ή αξιωματούχος που αναλαμβάνει μια θέση, θεωρεί πως πρέπει να αλλάξει την επίπλωση του γραφείου του σύμφωνα με το δικό του γούστο και να μην κάθεται στην καρέκλα που καθόταν ο προηγούμενος. Και εκτός από το γραφείο του, θα πρέπει να αλλάξει και την επίπλωση του σπιτιού του, που τις πιο πολλές φορές είναι και άλλο από αυτό που καθόταν πριν. Αυτό δεν άλλαξε ποτέ.Ούτε με τις δεξιές, ούτε με τις κεντρώες, ούτε με τις χουντικές, ούτε με την καινούργια σοσιαλιστική κυβέρνηση".
Τότε καταλάβαν όλοι, πως τελικά τα πρόσωπα μόνο άλλαξαν και δυστυχώς όλοι εμείς οι υπόλοιποι δεν το καταλάβαμε ακόμα.
Κ.Σ.
