tromaktiko: Δώστε μου ένα όραμα

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Δώστε μου ένα όραμα



Είμαι από την περιφέρεια και είμαι ένας νέος 30 ετών (άνεργος, προς το παρόν ελπίζω, ωρομίσθιος εκπαιδευτικός) και δεν είμαι καμίας πολιτικής απόχρωσης και για του λόγου το αληθές θα επισημάνω ότι δεν έχω συμμετάσχει σε καμία εκλογική διαδικασία από τότε που τέλειωσα το λύκειο. Να επισημάνω επίσης ότι δεν έχω κανένα συγγενή που να απασχολείται στον δημόσιο εργασιακό τομέα (πλην εμού κατά κάποιον τρόπο έστω) αυτό το διευκρινίζω για τυχόν παρεξηγήσεις που μπορεί να προκύψουν. Όχι δεν τα έχω εναντίον του δημοσίου αν και ποτέ δεν κυνήγησα με οποιονδήποτε τρόπο να πιαστώ από το άρμα αυτό του δημοσίου με κανέναν τρόπο πλάγιο (ξέρετε εσείς…ΒΟΛΕΜΑ εννοώ) όπως επίσης θα αναφέρω ότι κανένας συγγενής μου πρώτου βαθμού δεν μπήκε ποτέ σε πολιτικό γραφείο κανενός χρώματος για τον οποιοδήποτε λόγο. (Τη στρατιωτική μου θητεία την υπηρέτησα 3 μήνες στο κέντρο στο Χαϊδάρι 3 μήνες στη Βέροια και 6 μήνες στον Έβρο και τα αναφέρω απλά για να μη δημιουργηθούν παρεξηγήσεις ξανά). Ας περάσω τώρα στο δια ταύτα… Ζούμε μια έντονη οικονομική και κυρίως κρίση ψυχολογίας και τι εννοώ: Ο δημόσιος υπάλληλος είδε σε μια νύχτα το εισόδημα που είχε να συρρικνώνεται (έχασε τα κεκτημένα λέει… αγώνες τόσων χρόνων πήγανε στράφι λέει..), ο ιδιωτικός υπάλληλος ζει με εφιάλτη πλέον και όχι απλή ανασφάλεια για το αύριο, για το αν θα μπορέσει να διατηρήσει τη θέση του, ο έμπορος ζει με την αβεβαιότητα αν θα μπορέσει αύριο να ανοίξει το μαγαζί του η θα πάει φυλακή από τα χρέη που έφερε η αναδουλειά.. , ο αγρότης δεν ξέρει αν αύριο θα έχει το χωράφι του και το σπίτι του λογω χρεών επίσης, και γενικώς υπάρχει μια αβεβαιότητα και μια κατήφεια που έχει απλωθεί πάνω από την Ελλάδα μας!

Πηγή του κακού?? Η τρόικα λένε κάποιοι.. στην οποία μας οδήγησαν οι πολιτικοί λένε κάποιοι άλλοι.. Ποιοι πολιτικοί? Αυτοί που εκλέγατε κύριοι?? Αυτοί που χειροκροτούσατε? Οπου σταθείς ακούς για χρέη… Χρέη της Ελλάδας, χρέη των επιχειρησεων, χρεη των νοικοκυριών… χρέη ΓΕΝΙΚΩΣ. Ωραία… για πείτε μου λίγο όμως και κάτι.. Αυτή την Ελλάδα μας παρέδωσαν οι πρόγονοι μας? Των ακριβών διαμερισμάτων? Των πολυτελών αυτοκίνητων? Των αυτοκινητόδρομων? Του προαστιακού ? Των πολυτελών μαγαζιών και σουπερ μάρκετ? των όλων αυτών που μας δίνουν την ψευδαίσθηση ότι ζούμε σε μια χωρά χλιδής?

Τι δημιουργήσαμε τόσα χρόνια? Μια κοινωνία που έμαθε να δανείζεται χρήματα είτε ατομικά είτε συλλογικά για να δημιουργεί την ψευδαίσθηση της πολυτελείας και της άνετης ζωής.. καλά όλα αυτά αλλά κάπου χάσαμε το μέτρο νομίζω εγώ με το φτωχό μυαλό μου..

ΤΟ μέτρο της σεμνοτητας και της λιτότητας στη ζωή μας , Γίναμε ευρωπαίοι… με ελληνικό τρόπο. Θέλαμε την άνεση τους και ταυτόχρονα διατηρήσαμε τα κατάλοιπα του ελληνικού πολιτισμού (καφεδάκι ανά πάσα στιγμή της ημέρας, τσιπουρακια, ποτάκια, μπουζούκια … καλή ζωή γενικώς). Και πάλι ωραία ως εδώ.. μέχρι που ήρθε η στιγμή να αρχίζουμε να πληρώνουμε τα δανεικά που πήραμε, οποιοι τα πήραμε και για οποιοδήποτε λόγο τα πήραμε… Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα..

Πώς να γίνει αυτό σε μια χώρα που σταμάτησε να παράγει τα πάντα..?? Εισάγουμε από τα πιο βασικά αγαθά (οπωρολαχανικα και τρόφιμα μέχρι το πιο απίστευτο… σπίρτα οδοντογλυφίδες και οτιδήποτε άλλο φαντάζεστε..) Πείτε μου πότε θα δώσουμε πίσω αυτά τα χρήματα που πήραμε όλοι για να περάσουμε καλά..??

Αναρωτιέμαι γιατί παραπονιόμαστε όλοι τη στιγμή που ο δημόσιος υπάλληλος δε θέλει να χάσει ευρώ από τον μισθό του, από τους ελεύθερους επαγγελματίες κανείς δεν μπορεί πλέον και δε θέλει να ανταποκριθεί στις φορολογικές του υποχρεώσεις, και γενικώς κανείς δε θέλει αν συμβάλει με τον οποιοδήποτε τρόπο στην αποπληρωμή των χρεών ΜΑΣ!! Εμείς τα ρίχνουμε στους πολιτικούς που κλεβανε και εκείνοι σε εμάς να (ξανά)πληρώσουμε το μάρμαρο…

Θα σταματήσω να αναρωτιέμαι.. απλά θέλω κάποιος αναγνώστης αν μπορεί να μου δώσει ένα λόγο να συνεχίσω να ζω εδώ σε αυτή τη χωρά, όπου όλοι περπατάνε με σκυφτό το κεφάλι, όπου κάνεις πια δε χαμογελά, όπου η ανεργία θερίζει, όπου δεν υπάρχει πλέον αχτίδα φωτός για το μέλλον μας..

Δώστε μου ένα λόγο να συνεχίσω να είμαι Έλληνας !!
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!