με το μυαλό μου και αρκετά μεγάλες, σπάζοντας το πρόβλημα σε επιμέρους προβλήματα. Πραγματικά δεν σκέφτηκα ποτέ ότι καποιος θα μπορούσε να το θεωρήσει λάθος τρόπο σκέψης και αυτό με προβλημάτισε.
Για παράδειγμα αν έχω να προσθέσω 69+69=138 , είναι λάθος αν κάνω (60+60) + (9+9) =120+18 = 138
ή να υποθέσω ότι έχω 70 και όχι 69, άρα 70+70= 140 μείον τα 2 = 138 ? Τη λογική του δεύτερου τρόπου την χρησιμοποιώ αρκετά συχνά και μάλιστα τη "δείχνω" και σε άλλα άτομα σαν μια πιο έυκολη λύση στο να κάνουν μία πράξη ιδιαίτερα αν δεν γνωρίζουν καλά την προπαίδεια. Οπότε θα ήθελα να μάθω αν είναι "λάθος" τεχνική.
-------------------------------------------
Είμαι δασκάλα και μπορώ να κατανοήσω την απορία σας σχετικά με τον τρόπο διδασκαλίας της πρόσθεσης...
Ωστόσο, θα ήθελα να σας πω ότι η ανάλυση του αριθμού σε επιμέρνους αριθμούς πέρα από το ότι είναι πράγματι απλός τρόπος για τους μαθητές, είναι ένας τρόπος να ενεργοποιήσουμε τη σκέψη. Θέλω να πω...οι μαθητές και στη δευτέρα αλλά θα το δείτε και στις επόμενες τάξεις, καλούνται πρώτα να μάθουν να σκέφτονται και μετά να επιβεβαιώνουν τη σκέψη τους. Γι΄αυτό και σε επόμενες τάξεις αν όχι και στη δευτέρα, υπάρχει ένα ολόκληρο κομμάτι που λέγεται "υπολογίζω δίχως πράξεις, υπολογίζω με το νου, εκτιμώ ποιο θα είναι το αποτέλεσμα". Η κάθετη πρόσ! θεση -και κατ'επέκταση όλες οι πράξεις- είναι ένας μηχανιστικός τρόπος υπολογισμού. Θα διδαχθεί και θα είναι η επικρατούσα μορφή επίλυσης προβλημάτων αλλά σε δεύτερο επίπεδο. Αν θέλετε, η κάθετη πράξη ειναι η νόρμα, η συνταγή που εκτελείται τυφλά. Δε χρειάζεται σκέψη παρά μόνο η προπαίδεια. Ενώ, στην περίπτωση της αναλυτικής σκέψης τα πράγματα είναι πιο σύνθετα.
Στην πραγματικότητα τα μαθηματικά στο σχολείο δε διδάσκονται για να "μη μας κλέβουν στα ρέστα" όπως λέγανε παλιά, αλλά μέσω αυτών διδάσκονται τρόποι σκέψης. Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για την ανάπτυξη της ικανότητας να έχεις ένα σύνθετο πρόβλημα, να το αναλύειες σε επιμέρους, να μπορείς να δεις τι σε συμφέρει να συνδιάσεις και τι όχι και να περνάς σε μία πιο γρήγορη και "διχως κόπο" επίλυση. Είναι η ανάπτυξη του εγκεφάλου που μας ενδιαφέρει σε τέτοια υλικία.
Κατανοώ ότι ίσως αυτά είναι διαφορετικά από ό,τι έχετε συνηθίσει ως τώρα, αλλά καλό θα ήταν να μην ειμαστε αρνητικοί σε κάθε νέα ιδέα...Προσπαθήστε να δείτε τα πράγματα λίγο πιο ανοιχτά...Όταν κάτι πάει να μπει διαφορετικά λέμε "γιατί αλλάζει" και όταν κάτι δεν αλλάζει λέμε "τόσα χρόνια το ίδιο μένει"...Η παιδαγωγική είναι επιστήμη που και αυτή αναπτύσσεται...Είναι σαν να ζητάτε από τους γιατρούς να συνεχίσουν να γιατρεύουν με τα ίδια μέσα από το 1950 γιατί απλά και μόνο τότε εκείνα τα φάρμακα δούλεψαν...Δεν θα προχωρήσουμε καθόλου μπ! ροστά δηλαδή; Εκεί να μείνουμε;
Ελπίζω να σας κάλυψα.
Ειλικρινά, εν ενεργεία δασκάλα
------------------------------------------
ΑΓΑΠΗΤΗ ΔΑΣΚΑΛΙΤΣΑ(ΔΙΟΤΙ ΔΑΣΚΑΛΙΤΣΑ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙΣ ΜΙΑ ΖΩΗ)ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΙΛΑΣ??????ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΕΣΗ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΕΤΣΙ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΑΛΛΟΝ ΤΡΟΠΟ.ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΝΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ????ΜΕ ΤΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΝΕΤΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΦΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΣΑΣ ΤΜΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΦΟΙΤΗΣΑΤΕ,ΝΑ ΚΑΝΑΤΕ ΤΟ ΠΟΛΥ ΔΥΟ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ????ΕΝΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚ! ΟΣ ΠΟΥ ΧΕΡΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΣΑΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΣΤΕ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΧΩ 15 ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ....
