Πάλι ελληνική ταινία μου ήρθε στο μυαλό. Αυτή τη φορά η Τζένη Καρέζη να προσπαθεί ως διευθύντρια να αποτινάξει από πάνω της το «αντριλίκι» που επιβάλει η θέση. Σηκώνει το τηλέφωνο για να ρωτήσει τον Αλέκο Αλεξανδράκη:
«Ξυπνήηηηησατεεεε;» Αυτή η λέξη μου έρχεται στο μυαλό όταν παρακολουθώ τα τεκταινόμενα στα μέσα ενημέρωσης.
Χοντραίνει το παιχνίδι των απολύσεων και επειδή άρχισαν να κόβονται και καλοβολεμένοι δημοσιογράφοι (πέραν των παιδιών των 800 ευρώ) ο κλάδος μας κινητοποιείται ξαφνικά γιατί νιώθει πλέον στο πετσί του τι εστί μνημόνιο. Και άρχισαν οι διαβουλεύσεις για μαζικές απεργίες. Εμ, δεν γίνεται ένα χρόνο τώρα να κάνεις γαργάρα το πογκρόμ στην αγορά εργασίας και να περιμένεις να μην έρθουν οι αλλαγές και στον κλάδο σου. Για να δούμε τώρα, θα αρχίσει η αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών; Ή θα συνεχίσουμε να βλέπουμε «δημοσιογράφους»-εκπροσώπους των δύο μεγάλων κομμάτων να μας παραπληροφορούν κάθε βράδυ στις 8;
Και είμαστε ακόμα στους πρώτους 6 μήνες του μνημονίου. Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να καταργήσει την κλαδική σύμβαση στον ιδιωτικό τομέα και να την αντικαταστήσει με ατομικές. Κοινώς θα έρχεται ο εργοδότης, θα σου λέει ότι θα δουλεύεις με μίνιμουμ μισθό (κρίση έχουμε) με απροσδιόριστο ωράριο (κρίση έχουμε) και σε περίπτωση απόλυσης (κρίση έχουμε) δεν υπάρχει αποζημίωση ούτε δικαίωμα προσφυγής, βάση των κανόνων του μνημονίου.
ΥΓ: Και για όσους τολμήσουν να απεργήσουν στους δρόμους της Αθήνας, υπάρχουν τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα. Διερωτώμαι, οι χθεσινές εικόνες στην Ακρόπολη, πώς συνάδουν με το ανοικτό, φιλελεύθερο, προοδευτικό, κοσμοπολίτικο και προ πάντων ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ προφίλ του George; Ε ρε να δω εικόνες συμπλοκής των ΜΑΤ με δημοσιογράφους- απεργούς και τι στον κόσμο. Συνάδελφοι, ξυπνήηηηησατεεεε;
