Η ροή της σκέψης της γίνεται ολοένα και πιο γρήγορη καθώς η νύχτα πλησιάζει, ενώ η ψυχική και σωματική κούραση που την καταβάλλει την εξουθενώνει σταδιακά όλο και περισσότερο.
Τα συχνότερα κρούσματα κατάθλιψης και άγχους στην γυναίκα, η καταλυτική επιρροή των στρεσογόνων γεγονότων ζωής στην ποιότητα του ύπνου, αλλά και παράγοντες που σχετίζονται με την βιολογία της, μοιάζουν καθοριστικοί στα αυξημένα ποσοστά «γυναικείων» διαταραχών του ύπνου. Εκτός από κάθε λογής ψυχοπιεστικών γεγονότων ζωής που επιδρούν στις διαταραχές του ύπνου, ορισμένοι από τους ιδιαίτερους παράγοντες που καθιστούν ευάλωτες τις γυναίκες στην αϋπνία είναι οι παρακάτω:
Η γυναικεία κατάθλιψη, «προνόμιο» διαχρονικά και σχεδόν αποκλειστικά δικό της αποτελεί έναν εχθρό στην δυνατότητά της να αφήνεται στις «θεραπευτικές» ιδιότητες του ύπνου.
Η εγκυμοσύνη συνδέεται με μία αύξηση των διαταραχών του ύπνου οι οποίες είναι δευτερογενείς στις καθοριστικές ορμονικές και σωματικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα (π.χ. εμβρυϊκή κίνηση, αυξημένο σωματικό βάρος, αλλαγές στην αναπνοή και την θερμοκρασία του σώματος).
Ο εμμυνορυσιακός κύκλος και τα σχετιζόμενα με αυτόν συμπτώματα όπως οι κράμπες και οι κεφαλαλγίες συχνά συνδέονται τόσο με την αϋπνία όσο και με την υπέρπνοια, ενώ η μελαγχολία και το άγχος τείνουν να αυξάνονται κατά την προεμμυνορυσιακή φάση συντελώντας με την σειρά τους στην χειροτέρευση της ποιότητας του ύπνου.
Η λοχεία αποτελεί μία περίοδο που χαρακτηρίζεται από αλλαγές ορμονικές, σωματικές, αλλά και σημαντικές ανατροπές στην καθημερινότητα, τις ευθύνες και τις διαπροσωπικές σχέσεις της γυναίκας. Οι νέες μαμάδες, όχι μόνο καλούνται να «αντέξουν» την καθημερινή αλλά και παρατεταμένη στέρηση ύπνου, η οποία δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη (τελευταίες έρευνες μιλούν για τουλάχιστον 1 έτος σημαντικής έλλειψης ύπνου μετά τον τοκετό!), καλούνται επίσης να τα βγάλουν πέρα - τουλάχιστον «επαρκώς» - στον νέο τους μητρικό ρόλο, αλλά και να επιστρατεύσουν τις δυνάμεις τους για να μην πέσουν στα πλοκάμια της επιλόχειας κατάθλιψης που ως πανταχού παρούσα απειλητική σκιά τις ακολουθεί.
Η εμμηνόπαυση, μία από τις σημαδιακότερες φάσεις για την ζωή μίας γυναίκας, επιφέρει δύσκολες για εκείνην ψυχικές αλλαγές: αντιμέτωπη με μία καταλυτική συμβολική απώλεια του εαυτού της αλλά και ενός «ανεπιστρεπτί» χρόνου, η γυναίκα κατά την διάρκεια και μετά την εμμηνόπαυση συχνά βιώνει μία σταδιακή μείωση της ποιότητας του ύπνου της, με συχνότερες αϋπνίες, διακεκομμένο και ανήσυχο ύπνο.
Η αϋπνία δεν αφορά στην γυναικεία φύση, αφορά εν τέλει όμως στον τρόπο που η κάθε γυναίκα βιώνει τον εαυτό της. Αφορά δηλαδή στον τρόπο που η κάθε γυναίκα διαχειρίζεται τις αναπόφευκτες εντάσεις και συγκρούσεις που συνδέονται με τον εαυτό της. Έτσι κι αλλιώς ζωή δεν νοείται εκτός εντάσεων και συγκρούσεων. Η απόλυτη ηρεμία και ο αδιατάρακτος ύπνος αφορούν την άλλη ζωή.
Μυρσίνη Κωστοπούλου
Δρ. Κλινικής Ψυχολογίας – Ψυχοθεραπεύτριας
http://www.eimastegynaikes.gr/
