Ο Χότζα, φοβούμενος την...ισχυρή και Νατοϊκή Ελλάδα και κάποια ενδεχόμενη εισβολή, όπως στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 στα εδάφη του, οχύρωσε όλη την παραμεθόριο με πολυβολεία. Που όπως αποδείχτηκε, περισσότερο απέτρεπαν στους Αλβανούς την έξοδο από τη χώρα , απ΄ότι την είσοδο των εχθρών Ελλήνων σ΄αυτήν.
Με τα ανατολικά και δυτικά μπλόκ να έχουν διαμορφωθεί, μετά το τέλος του παγκόσμιου πολέμου, ο Εμβέρ Χότζα, αναζήτησε κάποιον μεγάλο σύμμαχο. Και τον βρήκε στην κομμουνιστική -και τότε- Κίνα.
Μόλις οι αξιωματούχοι του ενημέρωσαν τον Μάο τσε Τούνγκ πως κάποια Βαλκανική χώρα ενδιαφερόταν να συνάψει συμμαχία μαζί τους, τους ρώτησε πόσο πληθυσμό έχει αυτή η χώρα. Όταν οι αξιωματούχοι του απάντησαν πως ο πληθυσμός της Αλβανίας (τότε) ήταν ένα εκατομμύριο ψυχές, ο Μάο τους ρώτησε έκπληκτος: «Ναι ε; Και σε ποιο ξενοδοχείο μένουν;»
Τα χρόνια πέρασαν. Κι οι κάτοικοι της Αλβανίας, εγκατέλειψαν μαζικά το ξενοδοχείο. Για να έρθουν να κατασκηνώσουν σε ένα ...ανοιχτό νατοϊκό κάμπινγκ: Την Ελλάδα.
Ο Μάο πέθανε. Αλλά η σκέψη του έμεινε. Στο εσωτερικό της Κίνας ανάλλαγη. Με σιδηρά πειθαρχία και σκληρές εργασιακές συνθήκες. Για τους κινέζους εργαζόμενους.
Στους διαδόχους του Μάο όμως, η ιδέα μιας παροικίας στην Ευρώπη, έγινε εμμονή. Και ο Καραμανλής ένα ωραίο Αυγουστιάτικο απόγευμα εκεί κατά την Παροικιά της Πάρου, το πήρε το μήνυμα: Και τους την δειγμάτισε πρώτος αυτή τη χώρα. Ένας κεντροδεξιός κατά τα άλλα ηγέτης. Που άνοιγε παρτίδες, με... κομμουνιστές και κρυπτοκομμουνιστές. Όπως κι ο Πούτιν καλή ώρα.
Με το σοσιαλιστικό –και περισσότερο συγγενικό ιδεολογικά προς την κομμουνιστική Κίνα -υποτίθεται -ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση τότε, να ωρύεται κατακεραυνώνοντας τις πρώτες συμβάσεις της…αποικιοκρατίας με την Κίνα, δεσμευόμενο πως θα τις καταργήσει μόλις έρθει στην εξουσία.
Γιατί-κατά την τότε γνώμη του- οι Κινέζοι ήθελαν το λιμάνι αλλά όχι τους... λιμενεργάτες. Όπως και σήμερα μας προκύπτει κάτι παρόμοιο. Που οι Κινέζοι έβαλαν στο μάτι το σιδηρόδρομο μα χωρίς τους... σιδηροδρομικούς!
Τα χρόνια πέρασαν. Ο Καραμανλής πέρασε στην όποια ιστορία τέλος πάντων κι ο Γιώργος βρέθηκε στο πηδάλιο της χώρας. Μιας χώρας υπό κατάρρευση.
Οι εταίροι μας, μας τράβηξαν στην ανάγκη μας κάτι τοκογλυφικά επιτόκια να με το συμπάθιο, γύρισαν επιδεικτικά τις πλάτες στις επενδύσεις που χρειαζόμασταν για να βρούμε δουλειά και πλακώθηκαν στις …επεκδύσεις των πτωχών. Συνεχίζοντας να μας πουλάνε όπλα…Και να τα θεωρούν, ως αδιαπραγμάτευτο μέρος του deal, πριν να εκταμιεύσουν οποιοδήποτε δάνειο.
Κι οι Κινέζοι ξαναήρθαν. Ως σωτήρες και επί Γιώργου. Με συμβάσεις και δώρα! Πέντε ολάκερα δισεκατομμύρια δολάρια θα διαθέσουν οι ιδεολόγοι κομμουνιστές , για το ιδεολογικο-καπιταλιστικό ταμείο βοήθειας των …Ελλήνων εφοπλιστών!!!
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ευχαρίστησε τον Κινέζο πρωθυπουργό για τη στήριξη. Κατεβάζοντας την ένταση της φωνής του-από συγκίνηση άραγε;- όταν τον διαβεβαίωνε: « είμαι βέβαιος πως η επένδυση σε ελληνικά ομόλογα θα είναι κερδοφόρα για την Κίνα!!!»
ΤΟ κομμουνιστικό ΚΚΕ με ανακοίνωσή του, διαχωρίζει για μια ακόμα φορά τη θέση του: Προς το μόνο κομμουνιστικο-προσαρμοσμένο καθεστώς της Κίνας. Λέγοντας στην ανακοίνωσή του το ΚΚΕ, πως «οι κερδοσκοπικές επενδύσεις του κεφαλαίου (Κίνας) , δεν αφορούν τα προβλήματα του λαού»
Κι εγώ ανάμεσα σ΄όλο αυτό μπέρδεμα, θυμάμαι τον ΜΑΟ που ρώτησε για τους Αλβανούς: «Σε ποιο ξενοδοχείο μένουν»; Γιατί τον ξαναθυμάμαι τον ΜΑΟ θα μου πείτε. Γιατί δεν πιστεύω να μας ρωτήσουν κι οι διάδοχοί του, οι σωτήρες Κινέζοι κάποια ωραία πρωία: «Αυτό το… «οικοπεδάκι» την Ελλάδα, πόσο την πουλάτε …ολόκληρη μωρ΄αδέρφια; Αλλά χωρίς τους Έλληνες...Να εξηγούμαστε!"....
http://vavelhaber.blogspot.com/
