Το Σάββατο το πρωϊ, 25 άτομα διασχίσαμε τα Άγραφα, οδηγώντας δίπλα στα ορμητικά νερά του Αγραφιώτη και μετά από μια στάση στη Βαρβαριάδα -όπου μας περίμεναν ακόμα δύο φίλοι από τη Ναύπακτο- και λίγες κουβέντες με τον μπάρμπα Λάμπρο, προχωρήσαμε προς Τροβάτο και Τρία Σύνορα.
Ο Θανάσης και ο Αποστόλης - από την Χαλκίδα - ήταν ήδη εκεί για να μας οδηγήσουν στην πρώτη κορφή που θα κάναμε, το Ντεληδήμι.Ο καιρός ήταν άστατος με ανοίγματα, αλλά όσο προχωρούσαμε γινόνταν όλο και περισσότερο απειλητικός και όταν πια φάνηκε ότι η βροχή θα μας προλάβαινε, αλλάξαμε σχέδιο και ανεβήκαμε στην Αφορισμένη που είναι πιο κοντά. Η επιστροφή έγινε υπό συνεχή βροχή , αλλά τελικά σχεδόν όλοι ανεβήκαμε κορφή ή κοντά σ' αυτήν, κάνοντας μια καλή προπόνηση για την πορεία της Κυριακής. Κατεβήκαμε στα Πετριλοχώρια και τακτοποιηθήκαμε στους δύο ξενώνες και σε σκηνές. Το απόγευμα κατέφτασαν και οι υπόλοιποι ορειβάτες, που έφυγαν το μεσημέρι από το Αγρίνιο και το Μεσολόγγι.
Συνολικά πάνω από 40 άτομα συγκεντρωθήκαμε στο Πετρίλο και γύρω στους 30 επιχειρήσαμε την Κυριακή την ανάβαση στο Βουτσικάκι. Η πολύ δυνατή βροχή που έπεφτε όλη τη νύχτα , αλλά και η μη ύπαρξη θέρμανσης στον ένα ξενώνα που σαν αποτέλεσμα - εκτός από τον εκνευρισμό - είχε, να μην έχουν κάποιοι στεγνά ρούχα, απέτρεψε αρκετούς από το να επιχειρήσουν την ανάβαση αυτή, που απ' ότι φαίνονταν θα γινόνταν κι αυτή υπό βροχή.
Η πορεία ξεκινάει από τον οικισμό ΧΑΡΙΣ και ανηφορίζει συνεχώς από τα 1100 μ στα 2150 μ της κορφής μέσα σε δάσος αρχικά και στο αλπικό πεδίο ψηλότερα, με κλίση αρκετή για να κόβει την ανάσα και τα γόνατα. Ο καιρός ευτυχώς μας έκανε το χατήρι κατά την ανάβαση και δεν έβρεχε. Ο ουρανός όμως παρέμενε κλειστός και ψηλότερα μας τύλιξε και ομίχλη , με αποτέλεσμα να μην απολαύσουμε τη θέα. Τελικά 20 άτομα πατήσαμε κορφή σε περίπου 3 έως 3,5 ώρες. Όταν άρχισε να βρέχει δυνατά και ξεκινήσαμε την επίπονη κατάβαση. Η μεγάλη κλίση και η ολισθηρότητα του εδάφους, απαιτούσαν συγκέντρωση και προσοχή σε κάθε βήμα. Πάντως οι παλαιότεροι βοήθησαν τους πιο νέους και όλοι μαζί κατεβήκαμε σώοι και αβλαβείς , όσο και μουσκεμένοι.
Ήταν μια καλή εμπειρία φθινοπωρινού βουνού και ελπίζουμε όσοι την έζησαν να έμειναν ευχαριστημένοι.
http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/
