Είμαι κάτοικος της Θράκης και μάλιστα του Έβρου, έχω γεννηθεί και μεγαλώσει σε ακριτικό χωριό!
Είμαι και γω από αυτούς (τους λίγους μάλλον) που όταν ακούν για Ελλάδα βουρκώνουν!
Που να σας έχει καλά ο Θεός, όταν διάβασα τη δημοσίευσή σας στο tromaktiko με κάνατε να δακρύσω!
Να δακρύσω γιατί εσείς και πολλοί άλλοι, ήρωες της καθημερινότητας και υπερασπιστές της δικής μας Ελευθερίας, άγνωστοι σε μας διδάσκετε με τη σιωπή σας την αγάπη για αυτή την Πατρίδα! Την Πατρίδα που (όπως πολύ καλύτερα απο εμένα έχετε δει εσείς απο το αεροσκάφος) είναι ιερή και είναι ιερή γιατί κάθε της σπιθαμή είναι ποτισμένη με το αίμα των παιδιών της! Τιμώντας αυτήν την Ελλάδα, τιμούμε όλους όσους υπερήφανα και με αυτοθησία έπεσαν γι αυτήν και για μας, γιατί.....κακά τα ψέματα......αν δεν υπάρχουν άνθρωποι....δεν υφίσταται ούτε χώρα, ούτε Έθνος!
Όταν όμως λύνεται αυτή η σιωπή και διατυπώνεται έτσι ακριβώς όπως διάβασα στο δημοσίευμα σας, η πίκρα και των υπολοίπων έρχεται να συμπληρωθεί με τη δική σας! Το φτερούγισμα της καρδιάς μας διαβάζοντας τα γραφόμενά σας έρχεται να συμπληρωθεί με το δικό σας φτερούγισμα την ώρα που τα διατυπώνατε! και το φτερούγισμα γίνεται πίκρα και αγάπη μαζί! και αυτό το μικτό συναίσθημα της πίκρας και της αγάπης για την Πατρίδα έρχεται και γίνεται κόμπος, ο κόμπος έρχεται και ανεβαίνει και φτάνει στο λαιμό, ο κόμπος γίνεται λιγμός και βγαίνει μαζι με ένα δάκρυ!
Όλα αυτά έρχονται να συμπληρώσουνε εσάς! Δεν είστε μόνος, ούτε παράφρων! Όσο και αν προσπαθουν να μας αποχαυνώσουν κάποιοι δεν θα αλλάξουμε και δεν θα τους κάνουμε τη χάρη!
Μιλάτε! και σεις και η Δασκάλα! και όλοι μας!
Μιλάτε για Ελλάδα στα παιδιά σας!....κάντε τα να αισθανθούν αυτό που αισθάνεστε εσείς!
Μιλάτε για Θράκη Ελληνική, για Μακεδονία Μία και Ελληνική, για Ήπειρο.....και ας......ας μας πουνε εθνικιστές!
Αν αυτή η αγάπη για αυτήν την Πατρίδα που εκδηλώνετε με αυτό το δάκρυ είναι εθνικισμός τότε απλά ας αποδεχθούμε τον όρο!!!
Έγω προσωπικά σας ευχαριστώ για την ασφάλεια που μου παρέχετε.....συνεχίστε!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
