Κορυφαία στελέχη άναυδα παρακολουθούν τις συνεχείς αλλαγές και μεταπτώσεις της πολιτικής της κυβέρνησης απέναντι στις εκλογές, χωρίς καμία διαβούλευση, συνεννόηση και πολιτική συμφωνία. Πολλά κυβερνητικά στελέχη ενημερώνονται ουσιαστικά από τα ΜΜΕ για τις αλλαγές στη στάση του πρωθυπουργού, που έκανε τη μεγάλη «κωλοτούμπα» ακριβώς στον αντίποδα των όσων διακήρυξε μόλις πριν από έναν μήνα στη Θεσσαλονίκη, αλλά και όσων έχει πει στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου και του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Ο εκβιασμός για την προσφυγή σε εθνικές εκλογές αν το ΠΑΣΟΚ υποστεί δεινή ήττα προέκυψε αιφνιδιαστικά και χωρίς εσωτερική συζήτηση, ούτε σε κατ’ ιδίαν επαφές υπουργών με τον πρωθυπουργό. Η αλλαγή στάσης του πρωθυπουργού συζητήθηκε εκτενώς σε συσκέψεις την περασμένη εβδομάδα και αποφασίστηκε την περασμένη Πέμπτη, ενώ η πρόταση για διακαναλική οριστικοποιήθηκε το Σάββατο και την Κυριακή έκλεισαν οι λεπτομέρειες για τον τρόπο που θα γίνει η συζήτηση.
Εκτοπισμοί
Η μεγάλη αλήθεια πάντως είναι ότι από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός αποφάσισε να επαναφέρει κοντά του το επιτελείο της Ιπποκράτους, από την εποχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η διαβούλευση με τους υπουργούς έχει υποχωρήσει στα απολύτως απαραίτητα που αφορούν στα υπουργικά καθήκοντα του καθενός.
Η επανάκαμψη της Ρεγγίνας Βάρτζελη, του Γιάννη Ραγκούση, του Παύλου Γερουλάνου και του Νίκου Αθανασάκη έχει εκτοπίσει πλήρως τις απόψεις των κορυφαίων υπουργών, που έχουν μείνει με τις αρμοδιότητές τους στο… χέρι, χωρίς ουσιαστικό πεδίο συνδιαμόρφωσης της πορείας της κυβέρνησης και της στρατηγικής.
Μάλιστα, όπως επισημαίνουν κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, περισσότερα γνωρίζουν για την επόμενη μέρα στο πολιτικό σκηνικό της χώρας συνεργάτες του πρωθυπουργού, όπως ο γενικός γραμματέας Ενημέρωσης Γιώργος Πετροπουλάκης, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών Δημήτρης Στεφάνου και ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος είναι περισσότερες ώρες στα γραφεία των πρωθυπουργικών συμβούλων παρά στο υπουργείο Πολιτισμού, από ό,τι τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, που μαθαίνουν από τα «αδέσποτα τις ειδήσεις»...
Αυτοί καθόρισαν αρχικά τη στρατηγική του «σφυρίζω κλέφτικα» στην ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και πήγαν στη γραμμή της στήριξης του Καλλικράτη ως κεντρικού διλήμματος των εκλογών, διλήμματος εξαιρετικά αδύναμου, αφού από τον Ιούλιο ο Σαμαράς έδειχνε ότι θα ξεκινήσει «αντιμνημονιακό ανένδοτο».
Στελέχη του ΠΑΣΟΚ σχολίαζαν αρνητικά αυτούς που συμβουλεύουν τον πρωθυπουργό να πάει σε εκλογές αν έχει σημαντικές απώλειες στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Μάλιστα δείχνουν πως και το 2007 ήταν τα ίδια άτομα που συμβούλευσαν τον Γ. Παπανδρέου να αποσυρθεί από την κούρσα της διαδοχής με τον Βαγγέλη Βενιζέλο – για κάποιους από αυτούς λέγεται πως είχαν φλερτάρει τότε με το επιτελείο.
«Επανήλθαν μετά και, χωρίς στην ουσία να προσφέρουν τίποτα ιδιαίτερο όλα αυτά τα χρόνια, πήραν υπουργικούς θώκους και με την απειρία και τα λάθη τους δεν μπορούν να προχωρήσουν τίποτα», λένε δηλητηριωδώς πράσινα στελέχη στις «κλειστές» συζητήσεις τους. «Ούτε στον ανασχηματισμό κουνήθηκαν, αντίθετα στην ουσία επιβραβεύτηκαν παραμένοντας στο πόστο και τώρα πάνε να πάρουν τον πρόεδρο και το ΠΑΣΟΚ στον λαιμό τους», κατέληγαν συμπληρώνοντας τα «καρφιά» τους. Και βεβαίως διερωτώνται πώς είναι δυνατόν να μην το αντιλαμβάνεται ο ίδιος ο Παπανδρέου ότι στην ουσία τον παγιδεύουν και έτσι οδηγούν και την Ελλάδα σε πολύ επικίνδυνες περιπέτειες.
Μάλιστα πολλοί βουλευτές έλεγαν προχτές στη Βουλή ότι η ηγετική κυβερνητική ομάδα μοιάζει μετά τις τελευταίες δημοσκοπήσεις να ξύπνησε αιφνιδιαστικά από λήθαργο και να προσγειώθηκε στον «πλανήτη Ελλάδα μετά το μνημόνιο», σημειώνοντας ότι τα πολιτικά διλήμματα και τα διακυβεύματα για την πορεία της χώρας ως αντίβαρο στο αντιμνημονιακό μπλοκ που επιχειρεί να οικοδομήσει η Ν.Δ. έπρεπε να είχαν μπει από τα τέλη Αυγούστου. Και συγκεκριμένα στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, όπου ο πρωθυπουργός σφύριζε αδιάφορα και εξακολουθούσε να ιππεύει το άλογο της πολιτικής κυριαρχίας ερήμην των διεργασιών στην ελληνική κοινωνία.
Πολλοί βουλευτές επισημαίνουν ότι δεν μπορεί να μην είχε στο συρτάρι του ο πρωθυπουργός αναλύσεις, μελέτες, προβλέψεις και σενάρια για την κοινωνική οργή, τον θυμό αλλά και την πολιτική αποσυσπείρωση που προκάλεσαν τα σκληρά οικονομικά μέτρα, η οικονομική ύφεση και η δραματική αλλαγή των πλάνων ζωής ολόκληρων κοινωνικών ομάδων και ιδιαίτερα των μισθοσυντήρητων και των χαμηλοσυνταξιούχων.
Διλήμματα
Και απορούν γιατί δεν βρέθηκε ένας να εκτιμήσει και να αξιολογήσει την κατάσταση, αλλάζοντας την εθνική αφήγηση και δημιουργώντας τις συνθήκες του διλήμματος που με δραματικούς τόνους έθεσε ο πρωθυπουργός στη διακαναλική, προκαλώντας σχόλια περί φόβου και πανικού.
«Αν είχαμε εμείς θέσει εγκαίρως την πολιτική μας ατζέντα και την προοπτική της χώρας, αν είχαμε επιχειρήσει να ‘‘αφομοιώσουμε’’ στη ρητορική μας τον κοινωνικό θυμό, τότε τα πράγματα δεν θα ξέφευγαν από κάθε έλεγχο». Η στρατηγική ανάδειξης του Καλλικράτη και της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας της κυβέρνησης, που χαράχτηκε στα μέσα Αυγούστου ερήμην ουσιαστικά του κοινωνικού αναβρασμού, δεν βούλιαξε μόνο στα αβαθή του αντιμνημονιακού μπλοκ, αλλά ανέδειξε την έλλειψη στοιχειώδους πολιτικής εμπειρίας, κοινωνικών αντανακλαστικών και ετοιμότητας των άμεσων συνεργατών του πρωθυπουργού, αλλά και μια περίεργη αντίληψη της πολιτικής πραγματικότητας από τον ίδιο.
Πολλοί βουλευτές επιμένουν ότι μια σημαντική παράμετρος της δημοσκοπικής κατάρρευσης του τελευταίου διμήνου αφορά και την 20ημερη σχεδόν απουσία του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, τις Βρυξέλλες και άλλα ταξίδια, ενώ φούντωνε υπόγεια η προεκλογική περίοδος.
Οι μέρες αυτές τελικά αναδείχτηκαν σε μαύρη τρύπα για την κυβέρνηση, αφού ο Αντώνης Σαμαράς αναθαρρημένος από την εμφάνισή του στη ΔΕΘ όξυνε ακόμα περισσότερο το κλίμα, ενώ από το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά δεν υπήρξε απάντηση.
Ο «αντ’ αυτού» Γιάννης Ραγκούσης δεν ξεμύτισε από το υπουργικό γραφείο του, παρότι το συντονιστικό λειτούργησε κανονικά, ούτε όμως και κανείς άλλος υπουργός ανέλαβε να καλύψει το κενό. Ολοι, φοβούμενοι μην εκτεθούν και μην θεωρηθεί ότι επιχειρούν να «καλύψουν» το κενό, προτίμησαν τη σιωπή και ουσιαστικά η κυβέρνηση άρχισε να δέχεται απανωτά χαστούκια, χωρίς ουσιαστική απάντηση.
Την ίδια στιγμή στην Ιπποκράτους ο Μιχάλης Καρχιμάκης επιχειρούσε να αναστήσει από τις στάχτες του έναν πεθαμένο μηχανισμό, απορροφημένο ουσιαστικά από την κυβέρνηση και από τις εσωτερικές έριδες, αλλά και την εμμονή της ομάδας γύρω από τον Παπανδρέου να έχει τον πλήρη έλεγχο στο κλείσιμο των ψηφοδελτίων, με αποτέλεσμα να γίνουν πολλά λάθη, να δημιουργηθούν μεγάλα κενά και πολλά προβλήματα σε όλη την Ελλάδα.
Έτσι μαζί με το αντιμνημονιακό μέτωπο μια σειρά από λάθη στις επιλογές δημιούργησαν ακόμα χειρότερες συνθήκες από τον περίπατο που είχαν κατά νου τον Ιούλιο.
Πάντως οι συνεργάτες του πρωθυπουργού δηλώνουν ικανοποιημένοι από την καταλυτική δράση που είχε η αποστροφή του πρωθυπουργού περί «συνάθροισης» όλων των δεδομένων, που δεν αποκλείεται να οδηγήσουν σε εθνικές εκλογές.
Όπως επισημαίνουν, παρά το γεγονός ότι έχουν πολλές επιφυλάξεις από το μακρόσυρτο της διακαναλικής συνέντευξης και την επικοινωνιακή αποτελεσματικότητά της, το θέμα είναι ότι αυτόματα άλλαξε η πολιτική ατζέντα και ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε πάλι την πρωτοβουλία των κινήσεων. «Τώρα τρέχουν όλοι οι άλλοι πίσω από μας και όχι εμείς πίσω από το αντιμνημονιακό μπλοκ», επισημαίνουν συνεργάτες του πρωθυπουργού και εκτιμούν ότι θα φανούν άμεσα τα σημάδια συσπείρωσης από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού.
Και υπογραμμίζουν ακόμα ότι η αμηχανία και η οξύτητα με την οποία τα κόμματα της αντιπολίτευσης υποδέχτηκαν τη συνέντευξη του πρωθυπουργού επιβεβαιώνουν τη «δυναμική» που απέκτησε η διακαναλική συνέντευξη, αλλά και το γεγονός ότι ουδείς από τους παίκτες του πολιτικού παιχνιδιού επιθυμεί εθνικές εκλογές στην παρούσα φάση.
«Συνεπώς το βράδυ της πρώτης Κυριακής των εκλογών θα είναι όλοι μαζεμένοι για το όποιο αποτέλεσμα της κάλπης», επισημαίνουν κυβερνητικά στελέχη.
Σενάρια «εξόδου» του Γ. Παπακωνσταντίνου
Πολλά τα σενάρια της επόμενης μέρας, αφού δεν τσίμπησαν όλοι στο σενάριο των εθνικών εκλογών, θεωρώντας ότι είναι μια μπλόφα προκειμένου να αλλάξει η πολιτική ατζέντα των εκλογών, αλλά και να επιτευχθεί η επανασυσπείρωση του κεντρικού πυρήνα της κομματικής βάσης, που είναι το μεγάλο ζητούμενο, αλλά κάποιοι επισημαίνουν ότι θα έχει και… παράπλευρες απώλειες. Ετσι αποκωδικοποίησαν αλλιώς το ρήμα «συναθροίζουμε» όλους τους παράγοντες για να υπάρξει απόφαση, τονίζοντας ότι δεν είναι απίθανο να δούμε σημαντικές αλλαγές στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προκειμένου να δοθεί η εντύπωση ενός νέου ξεκινήματος. Πληροφορίες επιμένουν ότι μπορεί ο πρωθυπουργός το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου να πει ότι «έλαβε το μήνυμα» και να περιμένει να δράσει την… κατάλληλη στιγμή. Και αυτό θα γίνει αρχές Ιανουαρίου, που θα έχουμε φύγει από την αύρα των εκλογών και θα έχει ψηφιστεί ο προϋπολογισμός για το 2011.
Αναβάθμιση
Στη φάση αυτή θα μπορούσε να αλλάξει ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου και να αναβαθμιστεί σε ανώδυνο υπουργείο, όπως το Εξωτερικών, που δεν θα τον τσαλακώνει πολιτικά, αλλά θα δίνει άνεση στον Γιώργο Παπανδρέου να επιχειρήσει να αλλάξει την εικόνα της κυβέρνησης. Στελέχη της κυβέρνησης επισημαίνουν ότι μια ματιά στα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων δείχνει ότι η κοινή γνώμη δεν πείστηκε τυχαία ότι στην Ελλάδα κυβερνά η τρόικα, κάτι που εμπεδώθηκε από τη «δουλική» στάση του υπουργού Οικονομικών.
Επίσης πολλά κυβερνητικά στελέχη τού προσάπτουν ένα πολύ αλαζονικό πρόσωπο την περίοδο λήψης των πιο επώδυνων μέτρων, στάση διαμετρικά αντίθετη με αυτή του Γιώργου Παπανδρέου.
Θιασώτης των σκληρών νεοφιλελεύθερων μέτρων, στις πιο δύσκολες περιόδους που πολλές κοινωνικές ομάδες έχασαν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, ο Παπακωνσταντίνου έμοιαζε να «επιχαίρει» για τη λήψη των μέτρων αυτών, γεγονός που εξόργισε πολλά κυβερνητικά στελέχη. Επίσης του καταλογίζουν ότι έχει το υπουργείο που πέτυχε τους λιγότερους στόχους του μνημονίου, με δραματική υστέρηση στην περισυλλογή εσόδων, εντυπωσιακή απόκλιση των προσδοκώμενων κρατικών εισόδων, αλλά και ολιγωρία στη συγκρότηση ενός μηχανισμού τέτοιου που θα πείθει την κοινωνία ότι γίνεται προσπάθεια να… συλληφθεί η φοροδιαφυγή. Στις οικονομικές εφορίες της χώρας δεν κουνιέται φύλλο, οι διευθυντές έκαναν 10 μήνες να αλλάξουν, χωρίς ο ίδιος να «χτυπήσει την καμπάνα» για τη συστηματική καθυστέρηση. Και βέβαια πολλά στελέχη τού καταλογίζουν αδυναμία ουσιαστικής διαπραγμάτευσης την περίοδο συγκρότησης του μνημονίου, αφού τότε ο νους του ήταν στην επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος και όχι στην ουσία, με αποτέλεσμα μέσα σε μερικούς μήνες και οι υπολογισμοί να έχουν πέσει τραγικά έξω και να χρειάζεται μια ολόκληρη πολιτική εκστρατεία για την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης. Εμφανίστηκε την κρίσιμη στιγμή κατώτερος των περιστάσεων, όπως επισημαίνουν πολλοί συνάδελφοί του, παρά το γεγονός ότι όλοι του αναγνωρίζουν επικοινωνιακές αρετές, που μπορεί να τον οδηγήσουν στον κυβερνητικό αφρό, μακριά από το υπουργείο Οικονομικών. Ετσι να δούμε άλλον να εισηγείται την πλήρη αναδιοργάνωση των φορολογικών υπηρεσιών της χώρας και του τρόπου φορολόγησης και ελέγχου των Ελλήνων, που «οραματικά» ξεδίπλωσε στη διακαναλική συνέντευξή του ο Γιώργος Παπανδρέου…
http://www.topontiki.gr/