Στην πρώτη περίπτωση συμπεριλαμβάνονται οι προσμίξεις φθηνότερου καυσίμου σε ακριβότερο προκειμένου ο πρατηριούχος να καρπωθεί την διαφορά τιμής από το "φθηνό" στο "ακριβό" καύσιμο.
Τέτοιες περιπτώσεις είναι:
α. Αμόλυβδη στην LRP (νέα σούπερ)
β. Αμόλυβδη στην Σούπερ αμόλυβδη
γ. Πετρέλαιο θέρμανσης στο πετρέλαιο κίνησης
δ. Πετρέλαιο ναυτιλίας στο πετρέλαιο κίνησης
ε. Πετρέλαιο ναυτιλίας στο πετρέλαιο θέρμανσης
στ. Πετρέλαιο στην βενζίνη
Οι περίπτωση (γ) είναι λίγο τραβηγμένη. Οι περιπτώσεις (δ) και κυρίως (στ) είναι πολύ τραβηγμένες. Όταν λέω τραβηγμένες εννοώ λιγότερο ως συχνότητα και περισσότερο ως επιπτώσεις στον κινητήρα και στο περιβάλλον.
Η περίπτωση (α) είναι συνηθισμένη και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι χωρίς επιπτώσεις για τον καταναλωτή.
Η περίπτωση (β) είναι ίσως η πιο συνηθισμένη (και λόγω της αυξημένης διαφοράς τιμής) και τις περισσότερες φορές δεν έχει επίδραση στον κινητήρα του αυτοκινήτου (έχει όμως στην τσέπη του καταναλωτή).
Την εκδοχή (στ) την έχω ακούσει ως περίπτωση αλλά θεωρώ ότι ανήκει μάλλον στο παρελθόν και σε κάθε περίπτωση πρέπει να μιλάμε για βλάκα πρατηριούχο αν έχει γίνει με σκοπό το κέρδος (διότι υπάρχουν οι περιπτώσεις (α) και (β) που μπορείς να έχεις το ίδιο ώφελος και χωρίς να δίνεις στόχο και κυρίως χωρίς να μείνει το αυτοκίνητο που εφοδιάζεις ακόμα και μέσα στο μαγαζί σου.
Στις περιπτώσεις που έχουμε "νοθεία" συνεπεία παραμέτρων διαχείρισης η οποία κατά κανόνα δεν είναι σκοπούμενη έχουμε:
α. Νερό σε οποιδήποτε τύπο καυσίμου
β. Σκουπίδια σε οποιοδήποτε τύπο καυσίμου
γ. Οποιοσδήποτε δυνατός συνδιασμός πρόσμιξης 2 προϊόντων.
Η περίπτωση (α) είναι συνηθέστερη στα πετρέλαια παρά στις βενζίνες εξαιτίας του δυσκολότερου διαχωρισμού της υγρασίας από τα πετρέλαια που ολοένα και θα δυσκολεύει από δω και πέρα εξαιτίας της πρόσμιξης βιοντήζελ στο πετρέλαιο που είναι υδρόφιλο. Η σωστή διαχείριση του πετρελαίου απαιτεί τόσο από τις εταιρίες εμπορίας όσο και από τον πρατηριούχο τον έλεγχο για ύπαρξη υγρασίας και την απόστράγγιση των δεξαμενών σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Η περίπτωση (α) δεν αποσκοπεί στον πλουτισμό του βενζινά ή της εταιρίας εμπορίας (να πουλήσουν δηλαδή νερό αντί για βενζίνη) γιατί οι ανοχές των αντλιών βενζίνης είναι μηδαμινές σε ύπαρξη υγρασίας και είναι πρακτικά αδύνατον να περάσει απαρατήρητο (αν θυμάμαι καλά η προδιαγραφή υγρασίας στο πετρέλαιο κίνησης είναι <350ppm που είναι αστείο νούμερο για θέματα νοθείας).
Οι περιπτώσεις (α) και (β) μπορούν να γίνουν εύκολα αντιληπτές δια γυμνού οφθαλμού από τον καταναλωτή. Η ύπαρξη νερού στο καύσιμο είτε θα είναι προφανής με τον διαχωρισμό του νερού στον πάτο του δοχείου είτε το νερό θα είναι σε διαλυμένη μορφή ακόμα και το καύσιμο θα είναι θολό (και όχι "bright and clear" που λέει η προδιαγραφή). Δεν χρειάζεται το χημείο του κράτους δηλαδή για να το καταλάβεις.
Από 'κει και πέρα καλό είναι να γνωρίζετε ποιό είναι το χρώμα του κάθε καυσίμου που είναι:
Κίτρινο για την αμόλυβδη πράσινο για την σούπερ κόκκινο για το πετρέλαιο θέρμανσης πράσινο έως σχεδόν διαφανές το πετρέλαιο κίνησης αναλόγως παρτίδας
Συμπέρασματα:
1. Στους πετρελαιοκινητήρες τα προβλήματα ποιότητας καυσίμου είναι πολύ μεγαλύτερα από ότι στους βενζινοκινητήρες.
2. Τα ποιοτικά θέματα που άπτονται προβλημάτων στα οχήματα των καταναλωτών είναι περισσότερο θέματα "νοθείας" παρά νοθείας (και στις δύο περιπτώσεις βέβαια σημαίνουν ότι πρέπει να αλλάξετε βενζινά γιατί δεν προσέχει -αυτός ή/και η εταιρία που τον εφοδιάζει- την ποιότητα του καυσίμου που πουλάει).
3. Σε περίπτωση νοθείας στην βενζίνη το αυτοκίνητο συνήθως δεν έχει πρόβληματα αλλά η νοθεία μπορεί να βρεθεί μόνο με ανάλυση.
4. Σε περιπτώσεις "νοθείας" στην βενζίνη η το πετρέλαιο συνήθως υπάρχουν προβλήματα σε διάφορα μέρη της μηχανής (φίλτρα και τρόμπες βενζίνης στην συνήθη περίπτωση) και μπορεί να διαπιστωθεί με μία απλή ματιά (άλλο χρώμα προϊόντος, θολούρα ή διαχωρισμένο νερό στον πάτο, σκουπίδια στο φίλτρο ή το ρεζερβουάρ)
Kαι ενα βιντεακι για τον ελεγχο της νοθειας της βενζινης
