Ο ένας, ο μοναδικός... Ο μεγιστοπελώριος, «Ευτύχης»! Ο πρύτανης του γκολ, ο αρχιερέας του τετ α τετ, ο δημοδιδάσκαλος της επιθετικής δεινότητας! Ο άνθρωπος που αναθεώρησε τη φήμη πως τα καλύτερα «παλτά» της αγοράς τα έχει ο... Χουντάλας, η επίγεια ποδοσφαιρική θεότητα, που έδωσε νέα διάσταση στην έννοια της μεταγραφικής αποτυχίας και χάρισε νέο συκώτι στον ελληνικό λαό. Από το γέλιο…
«Παλτό» αξίας 1,5 δις!
Θυμάστε πώς τον φώναζαν; «Το ζαρκάδι της Αλ Αχλί»! Προέκυψε… λεμούριος! Η Αλ Αχλί, η τότε ομάδα του, πρωταθλήτρια Αιγύπτου. Στα πέντε χρόνια, λέει, που έπαιζε εκεί, μετρούσε καμιά 50αριά «τεμάχια». Ένα, κόντρα στην Ράχα Καζαμπλάνκα, «έκατσε» (ανάθεμα την ώρα…) να το βάλει ενώ τον έβλεπε live ο Μητρόπουλος (είχε σταλεί για scouting στο Arab Winners Cup). Βεβαίως, το μετέφερε στον Μπάγεβιτς, αυτός τον μελέτησε, για κάποιο λόγο -που αναζητείται κάπου μεταξύ μεταφυσικής και παραψυχολογίας- τον ενέκρινε, ήρθαν κοντά και κάτι αβανταδόρικες δηλώσεις του Αιγύπτιου, πρώην του ΠΑΟΚ, Μαγκντί Τολμπά (συμπαίκτες στην Αλ Αχλί) περί «νέου Γκεμπόα» κι, εντέλει, καλοκαίρι ’98, την πλήρωσε ο Κόκκαλης. Για την ακρίβεια, την… παραπλήρωσε, 1,5 δις δρχ.! Ακόμη τα κλαίει…
Ομάδες… απορρυπαντικά!
Ο απολογισμός του, συγκλονιστικός: έντεκα όλες κι όλες επίσημες συμμετοχές (κυρίως αλλαγή, σε αδιάφορα παιχνίδια), ένα όλο κι όλο γκολ (με πέναλτι, σ’ ένα «λήξ’ το, να τελειώνουμε» αγώνα με τον Εθνικό) και άιντε στο καλό. Πήγε. Στα Εμιράτα. Και μετά, στο Κατάρ. Και πιο μετά, σε Κουβέιτ, Ινδία, Βιετνάμ. Και -ναι, αυτό το λες απώγειο καριέρας- στις Νήσους Μαλδίβες! Τέτοια προκοπή… Το θέλετε ακόμη πιο παραστατικά; Ακούστε ονόματα: Αλ Νασρ, Μαχίντρα Γιουνάιτεντ, Κινγκφίσερ Ιστ Μπελγκάλ, Τσαν Χο, Κατόκο Κχάνχ Χόα… Θα μπορούσε να είναι μάρκες απορρυπαντικών! Απλά, είναι ομάδων. Κάποιων εκ των ομάδων του, μετά τον Ολυμπιακό. Σε συνέντευξή του στο BBC, το 2005, το δικαιολόγησε: «Μ’ αρέσει πολύ να ταξιδεύω, να ανακαλύπτω τον κόσμο». Και στη Μάγια Τσόκλη αρέσει, βρε λεβέντη μου, αλλά δεν πήγε να γίνει ποδοσφαιριστής… Εν πάσει περιπτώσει, η θρυλική καριέρα του θρυλικότερου Αμποάγκουε έκλεισε πρόπερσι (2009) στην ινδική Μουμπάι. Και μετά; Ε, μετά είπε να μεταλαμπαδεύσει τις συγκλονιστικές εμπειρίες της σπάνιας καριέρας του στις επόμενες γενιές! Μην πάει χαμένο τέτοιο απαύγασμα σοφίας! Προπονητής…
Βοηθός προπονητή στη Λίμπερτι
Μετά από ένα 20ήμερο «φροντιστήριο» στη Γαλλία (παρακολούθησε τις προπονήσεις της Ρεν), τον περασμένο Μάρτη, εντάχτηκε στο προπονητικό team της Λίμπερτι. Στην πατρίδα του, την Γκάνα (είχε κάνει κι ένα πέρασμα, ως παίκτης, το 2001). Βοηθός του Τζορτζ Λάμπτεϊ -το πάλαι ποτέ golden boy του γκανέζικου ποδοσφαίρου-, μετά την αποχώρηση του Σέλας Τένεχ για την εθνική ομάδα της Ρουάντας. Εκανε μάλιστα και… προγραμματικές δηλώσεις: «Θα λειτουργήσω», απείλησε, «βάσει της τεράστιας εμπειρίας που αποκόμισα τόσα χρόνια στα γήπεδα»! Ο απολογισμός; Πέρσι η Λίμπερτι τερμάτισε 12η και φέτος, μέχρι τούτη τη στιγμή, καμαρώνει στην τελευταία θέση, μετρώντας αισίως 270 αγωνιστικά λεπτά δίχως γκολ! Τα σχόλια, δικά σας…
Το δίπλωμα…
Κάποια στιγμή χρεώθηκε και τους «μικρούς» της Λίμπερτι, τους U18, φροντίζοντας παράλληλα (και πέρα από την πλάκα) να εμπλουτίζει συνεχώς τις γνώσεις του γύρω από την προπονητική. Παράδειγμα; Η συμμετοχή του, τον Αύγουστο, σ’ ένα 14ήμερο σεμινάριο γκανέζικης Ομοσπονδίας (CAF License “B” Coatching Course), όπου, σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο, «νέοι προπονητές ενημερώθηκαν για τις σύγχρονες μεθόδους και τάσεις του ποδοσφαίρου σε όλους τους τομείς. Τακτική, ψυχολογία, εκγύμναση, διατροφή…». Ο Αμποάγκουε (έλαβε και σχετικό δίπλωμα), μαζί με κάποιους Γάου Πρέκο και Γάου Ατσεμπόνγκ ήταν οι νεώτεροι απ’ τους 45 συμμετάσχοντες. Σκάρτα 35. Τουλάχιστον, σύμφωνα με το τοπικό ληξιαρχείο. Σε περίπτωση που προκύψει με… εγγόνια, εμείς νίπτουμε τας χείρας μας!
http://www.katimagiko.gr/