Επιτέλους ας αναλογισθούμε όλη τη ζημιά που προκαλέσαμε στην εθνική μας οικονομία αγοράζοντας απερίσκεπτα εισαγόμενα προϊόντα όταν οι ξένες χώρες που τα παράγουν δεν αγοράζουν ΤΙΠΟΤΕ το Ελληνικό.
Έτσι δώσαμε δουλειές στα παιδιά των ξένων, πλούτη στις επιχειρήσεις τους και καμαρώνουμε τα ΑΝΕΡΓΑ δικά μας και το χάλι της εθνικής μας οικονομίας.
Για να καταλάβουμε την άθλια καταναλωτική μας συμπεριφορά θα πρέπει μια μέρα που θα πάμε για ψώνια σε ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ και γεμίσουμε για τα καλά το καρότσι μας να κάνουμε το εξής όταν πάμε στο σπίτι: Να χωρίσουμε τα ψώνια μας σε τρεις κατηγορίες:
1η αυτά που παρήχθησαν στην Ελλάδα με ελληνικές πρώτες ύλες από Έλληνες παραγωγούς
2η αυτά που παρήχθησαν στην Ελλάδα από εισαγόμενες πρώτες ύλες από Έλληνες παραγωγούς και
3η στα αμιγώς εισαγόμενα
Αφού τελειώσουμε το διαχωρισμό θα διαπιστώσουμε ότι η πρώτη κατηγορία έχει ελάχιστα έως μηδαμινά προϊόντα (π.χ φρέσκο γάλα, φέτα, ελαιόλαδο, μερικά λαχανικά) και ότι όλα τα άλλα (και ακριβότερα) ανήκουν στην κατηγορία δύο και τρία, δηλαδή δώσαμε τα λεφτά μας στους ξένους και τιμωρήσαμε απερίσκεπτα ότι το ελληνικό ακόμα και για λίγα λεπτά. Γιατί έτσι μας κάπνισε.
Πως είναι δυνατό να υπάρχουν απούλητες ελληνικές πατάτες και οι φουκαράδες άφραγκοι αγρότες να τις ζεσταίνουν με ξυλόσομπες μες το καταχείμωνο για να μη μαυρίσουν και να μην τις αγοράζουν οι ελληναράδες ενώ αγοράζουν ασύστολα και από πολύ νωρίς τις εισαγόμενες; Αν δεν αποκτήσουν εισόδημα οι Έλληνες παραγωγοί πως θα αγοράσουν με τη σειρά τους τα προϊόντα των σούπερ-μάρκετ;
Δεν πρέπει να αγοράζουμε τίποτα το εισαγόμενο αν δεν πουληθεί και το τελευταίο κιλό εγχώριου προϊόντος και μάλιστα να βγαίνει ανακοίνωση από τον αρμόδιο φορέα ότι π.χ τελείωσαν οι ελληνικές πατάτες, το ελληνικό στάρι, το ελληνικό ρύζι, κτλ.
Επιτέλους ας αποκτήσουμε όλοι ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ και ας διδαχτούμε έστω και την τελευταία στιγμή από τα δεινά που μας βρήκαν πολλά από τα οποία εμείς τα προκαλέσαμε.
Αλλά και οι Έλληνες παραγωγοί και οι πωλητές να προσέξουν καλά την ποιότητα και τις τιμές και να αφήσουν στην πάντα και ανεπιστρεπτί τις κουτοπονηριές.
Δεν είναι δυνατόν ένα κιλό γάλα που αγοράζεται 0,28 λεπτά να γίνεται γιαούρτι σε κεσεδάκια των 200 γραμ. και να πωλούνται 3,5 ευρώ τα 3 κεσεδάκια δηλ. τα 600 γραμμάρια. Δεν είναι δυνατό το ροκφόρ να ξεκινά από τα 6,5 ευρώ και η φέτα από τα 7,5 ευρώ. Δεν είναι δυνατόν το ρύζι να αγοράζεται 0,17 λεπτά το κιλό, το στάρι 0,9 λεπτά το κιλό και να φτάνουν στα σούπερ μάρκετ 3 ευρώ το κιλό και κανείς να μην ενδιαφέρεται. Ούτε είναι δυνατόν ένα κιλό μπανάνες από το Εκουαδόρ να πωλούνται 1,20 ευρώ ενώ 1 κιλό μήλα από την Αγιά να έχει 1,5 ευρώ και πάνω.
Επιτέλους να μπουν σαφή όρια στην αισχροκέρδεια και να θεσπισθούν αυστηρότατες ποινές. Δεν μπορεί το εμπόριο να είναι ασύδοτο και οι μισθωτοί ελεγχόμενοι και στο τελευταίο λεπτό.
Κάποιοι πρέπει να δουν και το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ όπου όλα τα ελληνικά μαγαζιά κλείνουν νωρίς αδιαφορώντας για τις ανάγκες των πελατών τους όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα, ενώ οι πολυεθνικές καραδοκούν ανοιχτές μέχρι τις 8 και 9 τη νύχτα. Έτσι γίνεται συνωστισμός στο ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ στα ΚΑΡΦΟΥΡ, στα ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ, στα ΙΚΕΑ, στα ΛΙΝΤΛ, στα ΛΕΡΟΥ ΜΑΡΛΕΝ των οποίων οι εισπράξεις μεταφέρονται στις έδρες τους δηλ. στη Γερμανία, στη Γαλλία, στη Σουηδία, κ.τ.λ με ότι αυτό συνεπάγεται.
Τέλος είναι αξιοπερίεργο γιατί όλοι οι επενδυτές θέλουν να αγοράσουν ότι ξεπουλά το Δημόσιο (ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ, ΔΕΗ, ΑΕΡΙΟ) και δεν επιχειρούν σε τίποτα άλλο, ούτε καν σε ποδήλατα. Πως είναι δυνατόν στην Ελλάδα να έχουν πουληθεί εκατομμύρια αυτοκίνητα και πάνω από 20 εκατομμύρια συσκευές κινητών τηλεφώνων με όλα τα παρελκόμενα και εδώ να μην συναρμολογείτε ούτε ένα; Που είναι η εθνική συνείδηση των Ελλήνων βιομηχάνων και των επενδυτών, όταν στις πρώτες δυσκολίες παρ’ ότι είχαν αδρά επιδοτηθεί από το υστέρημά μας, πήγαν τις επιχειρήσεις τους σε βαλκανικές χώρες και μας στέλνουν τα προϊόντα τους να τ’ αγοράσουμε;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
