Μέσα στο γενικότερο «σκορποχώρι» του εγχώριου χορευτικού τομέα με σοβαρές δομικές ελλείψεις, ουσιαστικές αναγνωρίσει! ς και διασκορπιζόμενες παραφιλολογίες, παρελαύνει καμαρωτή ως ένας αδέκαστος, άμεμπτος και άκαμπτος (αλλά τελικά προβληματικά δύσκαμπτος) οργανισμός που κινεί επιδέξια τα νήματα και βαστά γερά τα σκήπτρα της «ορθής» χορευτικής εκπαίδευσης.
Η σαθρότητα της υπόθεσης εντοπίζεται κατά βάση στις εισαγωγικές εξετάσεις της σχολής. Η έλλειψη ή καλύτερα η πλήρης Απουσία κριτηρίων για τους υποψήφιους σπουδαστές είναι η πασιφανής απόδειξη της προβληματικότητας που διέπει τη «σχολή». Οι χορευτές εξετάζονται τμηματικά και κρίνονται από την ομάδα των καθηγητών χωρίς Βαθμολογίες, χωρίς Αιτιολογήσεις, χωρίς έγγραφη ή προφορική Τεκμηρίωση των επιλογών τους, πράγμα αδιανόητο για οποιαδήποτε ακαδημία που διεξαγάγει εισαγωγικές εξετάσεις. Σε αντίθεση με όλες τις ευυπόληπτες ακαδημίε! ς χορού δεν υπάρχουν καταστάσεις των υποψηφίων, βαθμολογώντας ξεχωριστά την τεχνική αρτιότητα των χορευτών, τις σωματικές δυνατότητες, τις κινητικές ποιότητες. Το γεγονός αυτό επιτρέπει την εισαγωγή σε άτομα τα οποία ΔΕΝ πληρούν μια σειρά από Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις και θεωρείται Απαράδεκτο από οποιαδήποτε σχολή χορού παγκοσμίως. Φυσικά, οι αποτυχόντες δεν έχουν το δικαίωμα να μάθουν το λόγο για τον οποίο απορρίπτονται (προφανώς επειδή δεν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος) και μάλιστα εκδιώκονται χωρίς ίχνος ευπρέπειας και τακτ απÏ! Œ τους ανθρώπους της «σχολής». ΑκόÎ! �η, η διατήρηση και η λειτουργία προεπαγγελματικού τμήματος της σχολής, αυτοαναιρείται (!) καθώς τα παιδιά προγυμνάζονται με αυστηρούς ρυθμούς για την επαγγελματική φοίτηση στη συγκεκριμένη σχολή (παραμελώντας τις σχολικές τους υποχρεώσεις λόγω της φύσεως του αντικειμένου) και τελικά απορρίπτονται με την ίδια ευκολία και αναιτιότητα όπως οι υπόλοιποι υποψήφιοι, κατασπαταλώντας δηλαδή, οι αρμόδιοι, πολύτιμο χρόνο και χρήμα. Συνεπώς, ποιος ο λόγος ύπαρξης του τμήματος αυτού;
Η αφόρητη δυσοσμία του διαβρωμένου οργανισμού δεν σταματά εδώ. Παρατηρούνται κατά συρροή φαινόμενα όπως η παράνομη απόρριψη φοιτητών εντός της τριετούς φοίτησης τους, η στρατηγική ειδεχθής ή ευγενής μεταχείριση ,η στοχοποίηση, η επιβολή «ταμπελλών» και βέβαια ο ελαφρά τη καρδία και ελαφροτέρα τη διανοία ψυχολογικός πόλεμος των σπουδαστών.
Η παραπάνω πασιφανής και κατάφορη αμέλεια των υπευθύνων καθηγητών έχει ως αποτέλεσμα την ετσιθελική απόφαση και επιλογή φοιτητών, χωρίς την παραμικρή λογοδοσία σε ανώτερα στελέχη, αδιαφορώντας για τις συνέπειες (εάν βέβαια υπάρχουν).
Εύλογο ερώτημα: Οι άνθρωποι αυτοί ελέγχονται ή επιτηρούνται από κανέναν προκειμένου να επέμβει ή να επιρρίψει ευθύνες για τα τερατώδη «εξοφθαλμικά» σφάλματα τους; Οι πενταμελείς επιτροπές και οι επιτροπές των επιτροπών που αναγράφονται υπερήφανα στις καταστάσεις του υπουργείου ως υπεύθυνοι του τομέα Θεάτρου και Χορού και συγκεκριμένα τους Εποπτευόμενους Οργανισμούς όπως η «Κρατική Σχολή Χορού» πληρώνονται για να αναπαριστούν τους αφανείς ήρωες και να στρουθοκαμηλίζουν εξ αιτίας του δημοσιοϋπαλληλικού τους «βολέματοÏ! �»; Η απλά ο οργανισμός αυτός υπολειτουργεί όπως οι περισσότεροι οργανισμοί της χώρας που φέρουν τον τίτλο «κρατικοί» ή «εθνικοί»;
Ας μην ξεχνάμε ότι η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης είναι ένας οργανισμός που ζει παρασιτικά από το κράτος και λαμβάνει επιδόματα και επιχορηγήσεις προκειμένου να λειτουργεί. Ας σκεφτούμε ότι εμείς είμαστε οι ακρογωνιαίοι λίθοι που πληρώνουμε (μέσω του κράτους) μια αδιάσπαστη, αδηφάγο «κλίκα» υπεράνω ανθρώπων και θεσμών που μεσουρανεί αιθεροβάμονα στον τομέα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης και προκαλεί αιδώ και απέχθεια σε οποιονδήποτε σέβεται και αγαπά το χορό και γενικότερα την Τέχνη.
Χορευτής/Αναγνώστης
