Εν ολίγοις, ο μάνατζερ πρέπει να διαθέτει άριστη γνώση του αντικειμένου, ικανότητα διαχείρισης προσώπων και χρόνου, ικανότητα λήψης αποφάσεων, επικοινωνίας, διαπραγμάτευσης, πρόβλεψης και ιεράρχησης προτεραιοτήτων, βελτίωσης της απόδοσης προσώπων και συστημάτων, κινητροδότηση. Με άλλα λόγια, να είναι διακριτά ο καλύτερος της ομάδας και μάλιστα να έχει αξιολογηθεί αντικειμενικά γι’ αυτό.
Στην Ελλάδα υπάρχουν θεσμοθετημένοι οργανισμοί, που αναλαμβάνουν αυτού του είδους τις αξιολογήσεις και πραγματικά κάνουν υποδειγματική δουλειά, εδώ και πολλές δεκαετίες. Ονομάζονται Πολιτικά Γραφεία. Τα κριτήρια είναι αξιοκρατικά και πασίγνωστα. Πόσα κουκιά κουβαλάς, πόσες αφίσες έχεις κολλήσει όταν ήσουν στην οργάνωση νέων του κόμματος, αν έχεις προσωπική γνωριμία με τον κ. Βο(υ)λευτή, πόσα χρόνια ανήκεις εσύ και η οικογένειά σου στο κόμμα.
Η διαδικασία αυτή, δεν αμφισβητείται από κανέναν γιατί είναι θεσμός και ως γνωστόν με τους θεσμούς δεν παίζουμε…Υπάρχει βέβαια το πρόβλημα ότι κατά κανόνα δε λαμβάνεται υπόψη, κατά την αξιολόγηση του υποψήφιου μάνατζερ, αν πληρούνται οι προϋποθέσεις που περιγράφονται ανωτέρω και αφορούν στην αποτελεσματικότητά του μάνατζερ ως επαγγελματία, αλλά αυτό λίγο αφορά τον ίδιο και το πολιτικό γραφείο που ανέλαβε την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Ίσως εξαιτίας αυτού, στρατιωτικοί ε.α. διοικούν ευαίσθητους τομείς της εκπαιδευτικής κοινότητας, αθλητές και ηθοποιοί καταλαμβάνουν θέσεις σημαντικής ευθύνης, αλλά και σε μικρότερη κλίμακα, άσχετοι και περίπου άσχετοι βολεύονται σε καλοπληρωμένες θέσεις στου ιδιωτικού τομέα, ταλαιπωρώντας τους κακόμοιρους υφισταμένους τους.
Πώς όμως λειτουργεί ένα σχήμα εργασίας, με ανίκανο ή έστω περιορισμένων δυνατοτήτων μάνατζερ; Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να λειτουργήσει. Επιγραμματικά αναφέρω:
- Αρχή σκοταδισμού: Αν ο μάνατζερ ξέρει λίγα, ο υφιστάμενος πρέπει να ξέρει λιγότερα, ώστε να μην έχει απαιτήσεις στο μέλλον.
- Αρχή υποτίμησης εργαζομένου: «Τι κι αν έχεις τρία πτυχία και 15 χρόνια προϋπηρεσία, σημασία έχει να βγάζεις τη δουλειά. Ο Βασιλάκης με το απολυτήριο του Λυκείου τα πάει καλύτερα και παίρνει και λιγότερα». Αμέσως μετά στο Βασιλάκη: «Καλός είσαι μάνα μου, αλλά χωρίς ένα χαρτί, τι περιμένεις να κάνω; Ούτε προαγωγή, ούτε αύξηση μπορώ…»
- Αρχή υποτίμησης της θέσης: «Αγορίνα μου, είσαι οβερκουαλιφάιντ…εμείς εδώ ένα να μαζεύει τη χαρτούρα θέλουμε»
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κώστα ζεστάθηκες* ;
*πληρώθηκες
http://ellhnasergazomenos.blogspot.com
