Αλλά, αυτό που μου έκανε εντύπωση σε μια βραδινή έξοδο με έκανε πραγματικά να σκεφτώ αν όντως όλο αυτό είναι ουσιώδες ή απλά επιφανειακό.
Σε μια από τις πολύ γνωστές καφετέριες – μπαρ (όπως πληροφορήθηκα αργότερα) καθόμουν να απολαύσω τον καφέ μου. Σε όλα τα τραπεζάκια (ακόμα και μέσα στην καφετέρια) υπήρχαν τασάκια. Υπήρχε αρκετός κόσμος που κάπνιζε κάτι το οποίο μου προξένησε εντύπωση από τη στιγμή που έχει τεθεί σε ισχύ ο νόμος περί καπνίσματος (προσωπικά δεν είμαι καπνιστής). Παρατήρησα έναν από τους σερβιτόρους να μιλάει στο τηλέφωνο του μαγαζιού, μιας και καθόμουν πολύ κοντά στο πόστο των παραγγελιών όπου υπήρχε και το τηλέφωνο. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, ο σερβιτόρος (α! πό την ώρα που έκλεισε το ακουστικό), μάζεψε τα τασάκια απ’ όλα τα τραπέζια βιαστικά και χωρίς δικαιολογία και τα πήγε σε εσωτερικό χώρο και παράλληλα πρόλαβε να ενημερώσει και το προσωπικό της διπλανής καφετέριας. Αυτό μου προξένησε εντύπωση γιατί πίστεψα ότι κάτι θα συνέβαινε. Πράγματι σε ελάχιστο χρόνο σταμάτησε ένα περιπολικό της αστυνομίας, κατέβηκαν 2 αστυνομικοί, μπήκαν – βγήκαν, έκαναν υποτίθεται ένα τυπικό έλεγχο για τασάκια και τσιγάρα και έφυγαν. Από τη στιγμή αυτή και μετά όλη η μαγεία του Αγίου Νικολάου για μένα χάθηκε, γιατί διαπίστωσα ότι και εδώ υπάρχουν «κλίκες», υπάρχει διαφθορά που δεν διαφέρει από τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Και διερωτώμαι: Οι αστυνομικοί διευθυντές και οι υπεύθυνοι για την προστασία των πολιτών έχουν γνώση για όλα αυτά ή μήπως και εκείνοι κάνουν στραβά μάτια; Γιατί για μένα ήταν αρκετά λίγα λεπτά για να χαθούν όλες οι καλές και ωραίες εντυπώσεις για τους ανθρώπους αυτού του τόπου.
ΛΥΠΑΜΑΙ !!
