ΠΡΟΤΥΠΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Μέσα σ΄ένα κατά κοινή ομολογία σαθρό κοινωνικό περιβάλλον ,όπου η λογική-αν μπορεί κάποιος να την χαρακτηρίσει έτσι-του ωχαδερφισμού ,της απαξίωσης...της αλλοτρίωσης των τεραστίων οικονομικών προβλημάτων ,της ολοκληρωτικής ανατροπής εργατικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων ,της ματαιοδοξίας και πολλών άλλων που θα μπορούσα πολύ εύκολα να σκεφτώ και να αναφέρω, επιχειρείται σήμερα περίπου 20 αιώνες μετά , να εφαρμοστεί το μοντέλο της Ρωμαϊκής διακυβέρνησης.

Το «διαίρει και βασίλευε» των Ρωμαίων στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία , που σαν στόχο είχε την διάσπαση των κατακτημένων και υπόδουλων και την αποτροπή μ΄αυτόν τον τρόπο φαινομένων εξέγερσης από αυτούς.

Κοινά στοιχεία του τότε με το σήμερα είναι: η επιβεβλημένη φτώχεια και η υποδούλωση, οι ληστρικές επιδρομές των Λεγεωνάριων (βλέπε τρόικα) και φυσικά ο ανυπέρβλητος από τον χρόνο δανεισμός και η αδυναμία αποπληρωμής των χρεών , με αποτέλεσμα την απώλεια περιουσιών από τους φτωχούς και την συσσώρευση πλούτου στους ήδη πλούσιους.

Μην ξεχνάτε ότι τότε άρχισαν να χτίζονται οι επαύλεις ..

Όσοι δήλωσαν υποταγή είχαν ευνοϊκότερη μεταχείριση ενώ όσοι αντιστάθηκαν κατατροπώθηκαν...

Αλήθεια. Μπορεί κάποιος να βρει και να διακρίνει σημαντικές διαφορές του τότε και του σήμερα?

Εγώ προσωπικά αδυνατώ.

Όπως αδυνατώ να καταλάβω και άλλα πράγματα ,όπως για παράδειγμα το πώς ένας πανέξυπνος και άπιαστος σε ευρηματικότητα λαός όπως ο δικός μας ,με χειροπιαστές ακράδαντες αποδείξεις αντλούμενες από την χαμένη στα βάθη του χρόνου ιστορία του , αποδέχεται τόσο εύκολα τον χαρακτηρισμό του «θύτη» που του προσάπτουν οι πολιτικοί του και διάφοροι άλλοι εξωγενείς παράγοντες.

Τελικά πόσο εύκολο είναι να γίνω από θύμα θύτης?