Και ο συντάκτης της online έκδοσης του τηλεοπτικού Sky News, Τζούλιαν Μάρτς, συμπληρώνει: «Απέναντι στο ‘broadcast’ της τηλεόρασης, εμείς στο site μπορούμε να κάνουμε ‘narrowcast’. Κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής εκστρατείας, μπορούμε να κατεβούμε στην εκλογική περιφέρεια, να διασυνδεθούμε με τα εθνικά κοινωνικά δίκτυα και, μέσω διαδραστικών εφαρμογών, να φιλτράρουμε το περιεχόμενό τους, ώστε να βγάλουμε στην επιφάνεια, στο δικτυακό μας τόπο, ό,τι ανήκει σε κάθε περιφέρεια, ό,τι ενδιαφέρει τον τοπικό ψηφοφόρο. Η τηλεόραση δεν μπορεί να το κάνει αυτό».
Σε έναν κόσμο που όλα αλλάζουν, από τις αλλαγές δε θα μπορούσε να απουσιάζει ο Τύπος. Και σε μια εποχή που το internet είναι αυτό που μεταβάλλει κάθε πτυχή της καθημερινής δραστηριότητας του ανθρώπου στη Γη (και όχι απαραίτητα μόνο… επάνω στην επιφάνειά της), το διαδίκτυο είναι η αιτία των αλλαγών στο χώρο των έντυπων εκδόσεων, καθώς και της δραστηριότητας που ονομάζεται δημοσιογραφία.
Σε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έκθεση, του Τσάρλι Μπέκετ (απ’ όπου και οι παραπάνω δηλώσεις), η οποία δημοσιοποιήθηκε στο πρόσφατο (11.06.2010) συνέδριο του Polis/BBC College of Journalism «Value of Networked Journalism», βασισμένη σε τέσσερα χρόνια έρευνας του Polis, της δεξαμενής σκέψης του τμήματος ΜΜΕ και Επικοινωνίας του London School of Economics (LSE) για τη δημοσιογραφία, αναλύεται με ξεκάθαρο τρόπο και δυνατά επιχειρήματα η έννοια και -κυρίως- οι επιδράσεις της δικτυωμένης δημοσιογραφίας στη σύγχρονη κοινωνία. Το συνέδριο παρακολούθησαν περίπου 300 δημοσιογράφοι, φοιτητές και άνθρωποι των Μέσων στη Βρετανία – και όλοι συμφωνούν πως αφενός η διοργάνωση ήταν επιτυχημένη, αφετέρου… η δημοσιογραφία του αύριο σίγουρα δε θα είναι όπως η δημοσιογραφία του χτες!
Σίγουρα δε θα περάσει στη δικτύωση όλη η δημοσιογραφική παραγωγή ειδήσεων. Επίσης, δεν ενδιαφέρονται όλοι οι πολίτες να γίνουν, έστω και για ένα τμήμα του χρόνου τους, δημοσιογράφοι. Όμως, οι αρχές της δικτύωσης θα εφαρμόζονται ολοένα και περισσότερο σε όλες τις μορφές των μέσων μαζικής ενημέρωσης – αυτό είναι σίγουρο!
Στη Βρετανία, την οποία μελέτησε ο κ. Μπέκετ (αλλά όχι μόνο εκεί βέβαια) η δικτυωμένη δημοσιογραφία αποτελεί πλέον αναπόσπαστο μέρος της «mainstream» δημοσιογραφίας, παρέχοντας τη δυνατότητα για τη συμμετοχή των πολιτών σε όλα τα τμήματα της διαδικασίας παραγωγής των ειδήσεων. Βασιζόμενη στη διαδραστικότητα και τη διασυνδεσιμότητα, η νέα αυτή μορφή της δημοσιογραφίας αλλάζει τον τρόπο καθημερινής εργασίας τόσο του μεμονωμένου δημοσιογράφου όσο και των ίδιων των ΜΜΕ. Και είναι αυτή που «αγκιστρώνει» τα γνωστά μέχρι σήμερα, παραδοσιακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σε πολύ ευρύτερα, ανεξάρτητα και κοινωνικά Μέσα επικοινωνίας.
Η δικτυωμένη δημοσιογραφία παρέχει τη δυνατότητα για το μετασχηματισμό και την πραγματική ανάδειξη της δημόσιας αξίας, την οποία η έννοια της δημοσιογραφίας μπορεί να προσφέρει στη σύγχρονη, δικτυωμένη κοινωνία, προσθέτοντας αξία στο προϊόν, που λαμβάνει ο πολίτης-καταναλωτής με τρεις, τουλάχιστον, τρόπους: α) πολυμορφία (δημιουργεί πιο ενδιαφέρουσα, σημαντική, αλλά και διαφοροποιημένη ειδησεογραφία, γεμάτη πραγματική ποικιλία και ουσιαστικό πλουραλισμό, έτσι ώστε ο πολίτης να είναι περισσότερο εύκολα σε θέση να βρει περιεχόμενο, που να ταιριάζει καλύτερα στα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του), β) συνδεσιμότητα και διαδραστικότητα (διανέμει ειδήσεις με διαφορετικούς τρόπους και -το σημαντικότερο- με τη συμμετοχή, σε κάθε στάδιο, του ίδιου του καταναλωτή), γ) συνάφεια (σχετίζει το κοινό και τα θέματα με τρόπο διάφανο, έτσι που να δημιουργούνται νέες ηθικές και συντακτικές (editorial) σχέσεις με την ειδησεογραφία επάνω στη βάση της οικοδόμησης ανμοιβαίας εμπιστοσύνης ανάμεσα στον πολίτη και το δημοσιογράφο).
Αλλά και από επιχειρηματική σκοπιά, η δικτυωμένη δημοσιογραφία παρέχει νέα, ευέλικτα μοντέλα ανάπτυξης: α) «ελεύθερο» περιεχόμενο (η ενεργός συμμετοχή του κοινού στην παραγωγή του δημοσιογραφικου προϊόντος προσθέτει άμεση οικονομική αξία στα ΜΜΕ – και σημειώστε πως η δημοσιογραφία είναι μάλλον ένας από τους λίγους κλάδους της οικονομίας, όπου οι εθελοντές πολίτες-καταναλωτές παράγουν –και προσφέρουν προϊόν και υπηρεσίες στον παραγωγό), β) προστιθέμενη αξία (η πληθώρα των δεδομένων, των πηγών μα και των ανταγωνιστικών πλατφορμών και σημείων πώλησης θα οδηγήσει σε «πριμοδότηση» της έγκυρης ειδησεογραφίας, ουσιαστικά σε ένα αξιόπιστο φιλτράρισμα των ειδήσεων, τελικά σε ένα ποιοτικό αποτέλεσμα προς όφελος όλων), γ) δημοσιογραφία ως δημόσια υπηρεσία (η δικτυωμένη δημοσιογραφία είναι ο ανεκτίμητος -και ο πιο κατάλληλος- τρόπος για τη δημιουργία ΜΜΕ, τα οποία θα προάγουν πραγματικά την ενημέρωση, με τρόπο απολύτως διάφανο, ουσιαστικά διαδραστικό και διαρκώς μετρήσιμο – υπόλογο, συνεπώς, προς την ίδια την κοινωνία!).
Φαινόμενα του καιρού μας, όπως το blogging, τα social media, οι ευέλικτες φορητές συσκευές επικοινωνίας, συνδυαζόμενα με τον διακαή -παμπάλαιο, αλλά καταπιεζόμενο, λόγω τεχνικών δυσκολιών, μα και συντεχνιακών αντιλήψεων και προκαταλήψεων- πόθο των πολιτών για πιο ενεργό και ουσιαστική συμμετοχή στην αλυσίδα παραγωγής του δημοσιογραφικού προϊόντος, αλλάζουν ήδη (και θα το κάνουν πολύ πιο έντονα στο άμεσο μέλλον) το τοπίο των ΜΜΕ, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων το… μεσαίο γράμμα του ακρωνύμιου – μετατρέποντας, έτσι, τη μαζική σε ουσιαστική ενημέρωση!
http://www.statesmen.gr/
