http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/10/blog-post_8003.html
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/10/blog-post_4020.html
Η πρώτη μου υπερασπιζόταν ότι η κάρτα αυτή είναι μια αθώα καρτούλα και η δεύτερή ότι είναι ο Μεγάλος Αδελφός.
Εγώ δεν θα πω με ποιον από τους 2 κυρίους συμφωνώ, απλά θα εξηγήσω τι δυνατότητες έχει μια τέτοια κάρτα και θα ήθελα να το αναρτήσετε το άρθρο μου ώστε οι αναγνώστες να βγάλουν μόνοι τους τα συμπεράσματα τους. Αφού οι παραπάνω βγάλανε τα πτυχία τους να πω και εγώ ότι είμαι τελειόφοιτος Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών.
Η κάρτα του πολίτη λοιπόν τεχνολογικά δεν είναι τίποτα άλλο από μια smart card, μια smart card είναι μια κάρτα που έχει ένα τσιπάκι που έχει αποθηκευμένο κάποιο στοιχείο πάνω, στην περίπτωση της κάρτας του πολίτη θα έχει κάποιο αναγνωριστικό του ατόμου που την κατέχει όπως το Α.Φ.Μ. ή τον Α.Τ. Δεν στέλνει πληροφορίες ασύρματα, ούτε αποθηκεύει πάνω της τι έχεις ψωνίσει και που (το ίδιο συμβαίνει και με τις πιστωτικές κάρτες)
Πως λειτουργεί λοιπόν το όλο σύστημα: Όταν πας πχ στο σούπερ μάρκετ δίνεις την κάρτα του πολίτη, ο υπάλληλος την περνάει από ένα μηχάνημα και το μηχάνημα καταλαβαίνει ποιος είσαι (πχ είσαι ο πολίτης με Α.Τ. 101010). Το μηχάνημα μετά επικοινωνεί με την ταμειακή και βλέπει το ποσό που θα πληρώσεις και έχει την δυνατότητα να βλέπει και το τι πήρες (δεν ξέρω αν θα χρησιμοποιηθεί όμως αυτή η δυνατότητα). Το μηχάνημα μαζεύει αυτά τα στοιχεία και τα στέλνει σε ένα κεντρικό υπολογιστή με τον οποίο επικοινωνούν όλα τα μηχανήματα αυτά.
Πχ στέλνει τα εξής:
"Πολίτης: ΑΤ 101010
Κατάστημα: σούπερ μάρκετ στην τάδε διεύθυνση
Ώρα: 16.47
Ποσό: 34 ευρώ "
ή ( αν στέλνει και το τι αγόρασες που δεν ξέρω αν θα είναι στις προδιαγραφές)
"Πολίτης: ΑΤ 101010
Κατάστημα: σούπερ μάρκετ στην τάδε διεύθυνση
Ωρα: 16.47
Ποσό: 34 ευρώ
προϊόντα: παλατάκια, τσιγάρα, μπύρες, ταινία"
Η κάρτα του πολίτη δεν έχει κανέναν πομπό που δείχνει που βρίσκεσαι ούτε τι κάνεις αλλά δυστυχώς σε μια καταναλωτική κοινωνία που ζούμε το που ξοδεύουμε τα χρήματα μας δείχνουν πολλά για εμάς.
πχ στο προηγούμενο παράδειγμα μπορεί κάποιος εξετάζοντας τα στοιχεία που έστειλε το μηχάνημα στο σούπερ μάρκετ να δει ότι στις 16.47 βρισκόμασταν στο τάδε σούπερ μάρκετ, ότι πιθανόν να είμαστε καπνιστές και ότι μάλλον ετοιμαζόμαστε να δούμε με την παρέα μια ταινία
Πας μια βόλτα στο mall, θα καταγραφεί γιατί κάπου θα πληρώσεις και θα δώσεις την κάρτα.
Συνηθίζεις να αγοράζεις αθλητικό εξοπλισμό; Μάλλον είσαι αθλητής
Πήρες πανό και μπογιά; Μήπως ετοιμάζεσαι για πορεία;
Έτσι κάποιος που έχει πρόσβαση στα δεδομένα σου μπορεί να ξετυλίξει όλη σου την ζωή.
Το πρώτο ερώτημα που πρέπει σαν πολίτες να κάνουμε στο κράτος είναι θα στέλνεται και το τι ψωνίζουμε ή όχι. Δεν υπάρχει κάποιος λόγος να καταγράφονται τα ψώνια μας αφού η κάρτα θα βγει με στόχο να ζητάμε από τον έμπορο να μας την "περνάει" και έτσι σύμφωνα με το ποσό που πληρώσαμε να φορολογείται και εμείς να έχουμε κάποια ελάφρυνση. Άρα το μόνα σημαντικά στοιχεία είναι τα "ποιός πλήρωσε" "πόσα πλήρωσε" και "σε ποιον πλήρωσε" και όχι το "τι αγόρασε". Αν ανακοινωθεί ότι θα καταγράφεται και το τι αγοράστηκε τότε το πράγμα "βρομάει".
Το δεύτερο ερώτημα προς το κράτος είναι το ποιος έχει πρόσβαση στα δεδομένα σου και τι δικαιώματα χρήσης τους θα έχει. Αν είναι μόνο η εφορία και το μόνο δικαίωμα της θα είναι να βλέπει συνολικά πόσα ξόδεψες και να μπορεί να βλέπει και αν υπάρχει κάτι ύποπτο (πχ 10000 ευρώ σε καφετέριες σε ένα μήνα), τότε όλα καλά. Αν όμως αρχίσουν και τα δεδομένα κυκλοφορούν σε αστυνομία, επιχειρήσεις κ.α τότε μιλάμε για παρακολούθηση και φακέλωμα.
Και το 3 ερώτημα προς τον εαυτό μας αυτή την φορά είναι, εμπιστευόμαστε ότι το κράτος μας είπε την αλήθεια στα 2 παραπάνω ερωτήματα;
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας,
Βαγγέλης Χ.
