Σας παραθέτω γράμμα δικηγόρου σε εφημερίδα για το άνοιγμα της αγοράς τυχερών παιχνιδιών και περί προστασίας των πολιτών από το κράτος.
Η διαπίστωση που κάνει είναι δυστυχώς αληθής και λυπηρή… «διαπιστώνεις την τεράστια απόσταση που μας χωρίζει από την ευνομούμενη πολιτεία και το κράτος δικαίου, ότι συνταγματικές αρχές της μέριμνας του κράτους για την υγεία των πολιτών και την προστασία της νεότητας, του κοινωνικού κράτους και της βασικότερης των πάντων αυτής της πρωταρχικής υποχρέωσης της πολιτείας του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου, αποτελούν ακόμη κενά γράμματα νόμου».
Μαρίνος
Γράμμα Αναγνώστη: Τυχερά παιχνίδια
Κύριε διευθυντά
Με αφορμή το άρθρο του έγκριτου αρθρογράφου σας κ. Ξυδάκη, υπό τον τίτλο «Από την Ακρόπολη στο καζίνο», επιτρέψτε μου να διευρύνω το ερώτημα που θέτει, από το αν μας συμφέρει να μετατραπεί η Αθήνα σε Λας Βέγκας, στο αν μας συμφέρει να επιτρέψουμε τη διεύρυνση του τζόγου χωρίς να ερευνήσουμε ποιες κοινωνικο-οικονομικές επιπτώσεις θα έχει ένα τέτοιο μέτρο. Είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένο ότι ιδιαίτερα ευάλωτοι στα τυχερά παιχνίδια είναι τα μοναχικά άτομα, τα χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα και οι έφηβοι. Πώς προστατεύει, για παράδειγμα, η πολιτεία τον έφηβο όταν τον βομβαρδίζει σε ώρες υψηλής τηλεθέασης με διαφημίσεις του κρατικού φορέα τυχερών παιχνιδιών και τον παρασύρει στον κόσμο της τύχης με το σλόγκαν «κι αν σου κάτσει;». Πώς προστατεύει η πολιτεία τον παθολογικό παίκτη από το πάθος του;
Eπιστημονική έρευνα απέδειξε ότι τυχερά παιχνίδια και στοιχήματα μπορούν να οδηγήσουν σε νοσηρές εθιστικές συμπεριφορές και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει τον παθολογικό εθισμό στα τυχερά παιχνίδια στα νοσήματα ψυχικής διαταραχής. Τι πράττει, λοιπόν, η πολιτεία για να εκπληρώσει το χρέος της κατά το άρθρο 21 παρ. 3 του Συντάγματος, αυτό της μέριμνας για την υγεία των πολιτών;
Αλλες ευνομούμενες πολιτείες, πραγματικά κράτη δικαίου, έλαβαν εδώ και χρόνια περιοριστικά μέτρα για προστασία των πολιτών, ιδιαίτερα των παιδιών και εφήβων από τους κινδύνους των τυχερών παιχνιδιών. Αναγνώρισαν ότι ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια και στα στοιχήματα έχει βαριές συνέπειες, όχι μόνο για τους παίκτες, αλλά και τις οικογένειές τους και την κοινωνία. Ενεργοποιήθηκαν για την προφύλαξη από τον εθισμό, αλλά και για την καταστολή του. Απαγόρευσαν τη διαφήμιση τυχερών παιχνιδιών και στοιχημάτων, αν η μορφή και το περιεχόμενό της παροτρύνει ή ενθαρρύνει σε συμμετοχή ή αν λόγω της εμβέλειάς της απευθύνεται σε έναν απροσδιόριστο αριθμό πωλητών. Συγκρίνοντας τις παραπάνω αρχές με τις διαφημίσεις του δικού μας υπουργείου Οικονομικών για τα δικά του λαχεία, διαπιστώνεις την τεράστια απόσταση που μας χωρίζει από την ευνομούμενη πολιτεία και το κράτος δικαίου, ότι συνταγματικές αρχές της μέριμνας του κράτους για την υγεία των πολιτών και την προστασία της νεότητας, του κοινωνικού κράτους και της βασικότερης των πάντων αυτής της πρωταρχικής υποχρέωσης της πολιτείας του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου, αποτελούν ακόμη κενά γράμματα νόμου.
Γιαννης Λαρχανιδης - Δικηγόρος / Θεσσαλονίκη
http://news.kathimerini.gr
