Για τις ανάγκες της μελέτης αυτής ο καθηγητής αναγκάστηκε να περάσει ατέλειωτες ώρες μέσα σε λεωφορεία παρατηρώντας τους επιβάτες σε μακρινές διαδρομές με το λεωφορείο μεταξύ Μπόλτον και Μάντσεστερ.
Σύμφωνα με αυτήν, μπροστά κάθονται όσοι είναι ανοικτοί σε νέες ιδέες και οι κοινωνικοί άνθρωποι που αρέσκονται σε γνωριμίες, στη μέση κάθονται οι ανεξάρτητοι τύποι, συνήθως νεαρής ή μέσης ηλικίας, οι οποίοι είναι πιθανότερο να διαβάζουν κάτι ή να ακούνε μουσική, πίσω κάθονται οι επαναστατικοί χαρακτήρες, οι οποίοι δεν θέλουν να παραβιάζεται ο προσωπικός τους χώρος, ενώ αυτοί που δεν έχουν συγκεκριμένη θέση και κάθονται όπου βρουν είναι αυτοί που αισθάνονται ότι μπορούν να ταιριάξουν παντού.
