Την επόμενη χρονιά, η ταινία «Σπιναλόγκα: Το νησί της σιωπής», με πρωταγωνιστές τους Ορέστη Μακρή, Γιώργο Καμπανέλλη, Νίνα Σγουρίδου και Γιάννη Σπαρίδη, εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
«Πρόκειται για μία ιστορική ταινία, που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο και στη μετέπειτα ιστορία του νησιού και των κατοίκων του, αφού έγινε η αφορμή να κλείσει το λεπροκομείο της Σπιναλόγκας και οι ελάχιστοι εναπομείναντες, πρώην λεπροί, να μεταφερθούν στο νοσοκομείο λοιμωδών στην Αγία Βαρβάρα», αναφέρεται στο δελτίο Τύπου της ταινίας, η οποία θα προβληθεί σε αποκατεστημένη, ψηφιακά, κόπια.
H σκηνοθέτης Λίλα Κουρκουλάκου, μετά το «Σπιναλόγκα το νησί της σιωπής», γύρισε το 1962 τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της με τίτλο «Κομήτης Χάλεϋ, η νύχτα της κολάσεως», που συμμετείχε σε Φεστιβάλ της Ισπανίας και του Σαν Φρανσίσκο. Το 1964 σκηνοθέτησε το πρώτο πολιτικό ιστορικό ντοκιμαντέρ, που είχε γυριστεί ως τότε στην Ελλάδα, με τίτλο «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Για τη σκηνοθέτιδα, η Αγλαΐα Μητροπούλου, στο βιβλίο της «Ελληνικός Κινηματογράφος» αναφέρει ότι «το 1957, το Νησί της Σιωπής αποκαλύπτει μια καινούργια σκηνοθέτη, τη Λίλα Κουρκουλάκου. Νέα, γεμάτη ενθουσιασμό, ύστερα από σπουδές στο Πειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου της Ρώμης, βάζει σ’ αυτή τη μελέτη για τη ζωή των λεπρών στη Σπιναλόγκα, μιαν αφοσίωση και μία στοργή που φωτίζουν νεορεαλιστικά το ντοκουμενταρίστικο πλαίσιο και στυλ της ταινίας».
Η Λίλα Κουρκουλάκου διετέλεσε (1961 - 1966) σύμβουλος κινηματογραφίας του τότε υπουργού, Ν. Μάρτη στο Υπουργείο Βιομηχανίας και ήταν μέλος της εδικής επιτροπής, που επεξεργάστηκε το πρώτο νομοσχέδιο περί Κινηματογράφου. Επίσης, ήταν τακτικό μέλος του Γνωμοδοτικού Κινηματογραφικού Συμβουλίου και της Κρατικής Επιτροπής που Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
http://www.kathimerini.gr/ με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
