Καπνιστές VS Αντικαπνιστές
Δάσκαλοι VS Γονείς
Οδηγοί VS Πεζοί
Πολίτες VS Πολίτες
Διαβάζω κάθε μέρα αυτό το blog και το μόνο που καταφέρνω να καταλάβω είναι ότι πλέον χωριζόμαστε σε στρατόπεδα. Κάποτε οι άνθρωποι τσακώνονταν στα καφενεία, κατά πρόσωπο για ιδανικά, για αξίες, για ήθη, για πιστεύω.
Κάποτε υπήρχε μεγαλύτερη ευημερία στη χώρα και υπήρχε η «πολυτέλεια» να έχεις ιδανικά και πιστεύω, πολιτικές πεποιθήσεις και προσωπικές αξίες. Τώρα, περνάμε μία κρίση. Όχι οικονομική, όχι ψυχολογική, όχι εγκεφαλική, μία ελλαδική κρίση. Όλοι εναντίον όλων. Ένας εναντίον όλων. Όλοι εναντίον ενός. Κάποιος που να υποστηρίζει κάποιοÎ! ½; Κάποιος που να βοηθάει κάποιον; Τρομάζω, με αυτά που διαβάζω κάθε μέρα. Όλοι έχετε δίκιο. Κι εγώ δίκιο είχα για παράπονα που έκανα σε προηγούμενες αναρτήσεις μου… αλλά ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ! Καμία ανοχή σε κανέναν! Όλοι όσοι κάνουν λάθη να απολυθούν, να πεθάνουν, να κλείσουν! Τι λέτε; Ακούτε τι λέτε; Διαβάζετε αυτά που γράφετε; Αρκετά! Το μίσος που μας σπείρουν και με τόση χαρά το καλλιεργούμε και το αναπτύσσουμε. Όλοι είμαστε Έλληνες πολίτες. Ας αποδεχτούμε την κατάσταση και ας βρούμε ένα κοινό σκοπό, ένα κοινό στόχο για να αλλάξουμε όσα δεν μας αρέ! σουν. Δεν φταίει κανείς μας. Ο καθένας εκανε τις επιλογές του. Σκεφτείτε όμως ότι όλοι μεγαλώσαμε με τα δεδομένα προηγούμενων δεκαετιών. Τώρα τα πράγματα αλλάζουν (καλώς ή κακώς, θέλοντας και μη). Εμείς επιμένουμε να αρνούμαστε να δεχτούμε αλλαγές. Πρέπει, τουλάχιστον όσο αυτές δεν μας προσβάλλουν ως άτομα και ως πολίτες. Συμφωνώ με όλους σας και πραγματικά πιστεύω ότι οι περισσότεροι μας θα γινόμασταν καλύτεροι διοικητές αυτής της χώρας από ΌΛΟΥΣ όσους έχουν περάσει και από ΌΛΟΥΣ όσους θα περάσουν (αν και ως αισιόδοξο άτομο, θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει περίοδος που θα κυβÎ! �ρνήσει αυτή την χώρα κάποιος σωστά-έστω μία φορά-Για την Ελλάδα ρε γαμώτο). Όμως τα όνειρα είναι για τα παιδιά, κι εγώ, κι εσύ, και ο δίπλα δεν είναι παιδί, ασχέτου ηλικίας. Είμαστε υπεύθυνοι και πρέπει υπεύθυνα να πάρουμε κάποιες ατομικές αποφάσεις και κάποιες συλλογικές. Η Ελλάδα δεν θα αλλάξει. Αν δεν αλλάξουμε εμείς πρώτα. Σε όλους τους τομείς. Είχα ξεχάσει πως είναι να απολαμβάνει κανείς και να χαίρεται τα μικρά καθημερινά πράγματα. Αξίζει… Και για όσους τρέχουν να βγάλουν συμπεράσματα. Είμαι μια γυναίκα που βρίζει θεούς και δαίμονες κάθε φορά που πάει στην εφορία, που εκνευρίζεται όταν δε με σέβονται ως πολίτη ή ως πελάτη και που δηλώνω τη δυσαρέσκεια μου με τη ψήφο μου απέναντι σε ΌΛΑ τα κόμματα της βουλής. Προσωπικά θα ψηφίσω αυτόν που πιστεύω καλύτερο για δήμαρχο και που δε δείχνει να πρόσκειται σε κάποια από τις 5 πολιτικές παρατάξεις της βουλής.
Συμβουλή της ημέρας: ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑ!!!
