θα ήθελα και γω με τη σειρά μου να παραθέσω τις αδιάφορες σκέψεις μου προς εσάς και τους αναγνώστες...Είμαι και εγώ νέα, και λίγα χρόνια βαλμένη στο υπέροχο σύστημα των εκλογών και της ψήφου, τα τελευταία χρόνια μεγάλωσα με την διάθεση της απαξίωσης και της αποστροφής προς το ελληνικό πολιτικό και κομματικό σύστημα και όταν ήρθε η ώρα της ψήφου φαίνεται πως η ανατροφή μου αυτή δεν έπιασε τόπο και έκανα το λάθος να ψηφίσω. Αυτό συνέβη πριν μερικά χρόνια σε κάποιες κομματικές εκλογές που ναι αν και ντρέπομαι πήρα και γω μέρος για την εκλογή αρχηγού κόμματος. Ήθελα να ζήσω την εμπειρία να λες την άποψή σου με τον πλέον δημοκρατικό τρόπο που έφτιαξε ποτέ ο άνθρωπος. Έχοντας λοιπόν και γω την ψευδή τελικά χαρά πως δήλωσα αυτό που πίστευα και είπα την γνώμη μου συνέχισα με την ιδέα πως οι εκλογές δεν ήταν αυτό που νόμιζα πριν ως άσχετη και χωρίς καμία επαφή με το άθλημα, πως με τις επόμενες εθνικές ή αυτοδοιοικητικές εκλογές θα μπορούσα να επαναλάβω τον ίδιο θρίαμβο και πως μέσα από την ψήφο μου ο πολιτικός- βο(υ)λευτής θα ακούσει την φωνή μου και θα καταλάβει αυτό που θέλω. Τα τελευταία όμως 3 χρόνια καταλαβαίνω την σημασία της λαϊκής ρήσης "η πρώτη εντύπωση είναι και η πιο σωστή!" Είχα τόσο δίκιο τελικά όταν έλεγα πως το εκλογικό μου δικαίωμα είναι πολύ σημαντικό για να το χαραμίσω για εκείνους που τολμάνε να ζητάνε με περίσσιο θράσος να το ασκήσω. Είμαι 21 ετών και ήδη νιώθω απογοήτευση, πνιγμένη και παραγκωνισμένη από παντού και από όλους! Κύριοι πολιτικοί σε σας απευθύνομαι και ξέρω πως θα με γράψετε στα παλιά σας τα παπούτσια αλλά ξέρετε κάτι κι εγώ σας γράφω... αλλά στις καλύτερες γόβες μου! Ναι εκεί σας γράφω γιατί εγώ είμαι ανώτερος άνθρωπος και όχι αισχρές υπάρξεις σαν κι εσάς. Κύριοι πολιτικοί και ιδιαίτερα κύριε Παπανδρέου-που μου βάλατε το μαχαίρι στο λαιμό πως θα κάνετε πρόωρες εκλογές- σας λέω πως απέχω, δεν πήγα να ψηφίσω! Δεν πήγα σπίτι μου να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα αλλά έμεινα στη πόλη που σπουδάζω να ασκήσω το δικαίωμα- για να μην πω την υποχρέωση μου πλέον- να απέχω! Σας λέω ξεκάθαρα πως δεν σας νομιμοποιώ, δεν σας αναγνωρίζω και δεν σας παραδίδω την εξουσία να αποφασίζετε για μένα! Αποφασίζω εγώ για μένα και αυτό είναι πως δεν σας θέλω. Δεν θέλω να σκύβω το κεφάλι, δεν θέλω να φοβάμαι το αύριο, δεν θέλω απελπισία, δεν θέλω ΔΝΤ, δεν θέλω χρέη, δάνεια, πιστωτές, αγορές, χρηματιστήρια, Ευρώπη, Γερμανία, Συμβούλια, επιτροπές, περικοπές, δεν θέλω την νομιμοποιημένη ξεφτίλα που μου προσφέρετε σε ένα ωραίο κουτάκι με έναν υπέροχο φιόγκο! Δεν θέλω να φοβάμαι, δεν θέλω βουλή-άβουλη, δεν θέλω κομματόσκυλα, μίζες, ατιμώρητους, αμερικανικά φερέφωνα, γεμάτες φυλακές με κακομοίρηδες και άδειες φυλακές από πολιτικούς! Δεν θέλω τρομοκρατία, συνθήματα στο μοναδικό μνημείο που μου θυμίζει πως έχω κάποια αξία- τον Παρθενώνα. Δεν σας θέλω κύριοι πάρτε το χαμπάρι, εγώ και όσοι ψηφίσαμε αποχή! Απέχω δεν σημαίνει αδιαφορώ, σημαίνει ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ-ΔΕΝ ΣΑΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΩ! Θέλω να ψηφίσω μα δεν πέθαναν άνθρωποι για να πάω εγώ και να πετάξω έτσι μια ψήφο για να πω πως συμμετέχω γιατί θα ήταν ύβρεις και ήδη τα κόκαλα των προγόνων μας τρίζουν, η γη ανοίγει και ο ουρανός δακρύζει. Πολύ λυρικά το ξέρω μα νιώθω σαν να βρίσκομαι υπό κατοχή. Μα το κακό είναι πως οι ίδιοι οι Έλληνες έφεραν την κατοχή.. Είπαμε ένα "ΌΧΙ" την 28η Οκτωβρίου 1940 τώρα είπαμε άλλο ένα ΌΧΙ στις 7 Νοεμβρίου 2010. Όχι μόνο σε ένα μνημόνιο που μας λυγίζει καθημερινά αλλά σε 300 που θέλουν να εισβάλλουν στη ψυχή μας στο φιλότιμό μας και να μας το πάρουν! ΌΧΙ δεν λυγίζω, ΌΧΙ δεν θα νικήσετε, ΝΑΙ απέχω όσο απέχετε και εσείς από την υπηρεσία του λαού! Δεν θέλω τίποτα από σας ούτε τις δακρύβρεχτες θησίες σας, θα τα καταφέρω όλα μόνη μου και όταν θα σηκώσω ξανά το κεφάλι ελπίζω να μην σας αντικρύσω ξανά!
Υ.Γ. Κάντε και δεύτερο γύρο εκλογών και τρίτο και τέταρτο και πέμπτο.. Προσέξτε γιατί οι πολλοί γύροι ζαλίζουν και στο τέλος βρίσκεσαι πεσμένος στο χώμα!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
