• Στις ΗΠΑ λειτουργούν μόνο 400 μονάδες• Διατηρούνται ολόκληρες μεραρχίες και μονάδες που αποσκοπούσαν στην καταδίωξη του ΕΛΑΣ
• Ο αριθμός των μονάδων που έχει μόνο ο Στρατός στις περιφέρειες εκτός της Θράκης και των νησιών του Αιγαίου προκαλεί ίλιγγο και αναμένεται να τεθεί στο μικροσκόπιο των ελεγκτών της τρόικας
ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ φυλάκιο, κάθε πόλη και στρατόπεδο. Ο σημερινός Ελληνικός Στρατός μοιάζει δυσκίνητος και παραμένει αγκιστρωμένος στις ίδιες μονάδες που λειτουργούν από την εποχή του Εμφυλίου και του Ψυχρού Πολέμου!
Περίπου το 1/3 των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων σταθμεύουν σε βάσεις στην περιοχή της Βόρειας Ελλάδας και στην ηπειρωτική χώρα.
Στο ερώτημα πόσες είναι... συνολικά οι μονάδες, η απάντηση προκαλεί σοκ. Οκτακόσια πενήντα στρατόπεδα υπάρχουν μόνο στον ηπειρωτικό χώρο, απορροφώντας δημόσιο χρήμα που πιθανότατα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με πολύ καλύτερο τρόπο. Ο αριθμός των μονάδων που έχει μόνο ο Στρατός στις περιφέρειες εκτός της Θράκης και των νησιών του Αιγαίου προκαλεί ίλιγγο και αναμένεται να τεθεί στο μικροσκόπιο των ελεγκτών της τρόικας.
Συγκριτικά αναφέρεται ότι σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ λειτουργούν σήμερα λιγότερες από 400 μονάδες στις οποίες είναι αναπτυγμένος ο αμερικανικός στρατός!
Στην Ελλάδα, ίσως κάποιοι να θεωρούν ότι η διατήρηση των 850 βάσεων του Στρατού μόνο στον ηπειρωτικό χώρο (επισημαίνεται ξανά ότι στον αριθμό αυτό δεν περιλαμβάνονται οι μονάδες στη Θράκη και στα νησιά) δεν είναι πολυτέλεια.
Ότι, για παράδειγμα, υπάρχει σοβαρός λόγος για να δια τηρείται μία ολόκληρη στρατιά στη Λάρισα. Ή ότι η αναγκαιότητα για την παραμονή μιας μεραρχίας στην Κρήτη και μιας στην Τρίπολη είναι τόσο μεγάλη που η συνέχιση της λειτουργίας των σχηματισμών αυτών είναι αδιαπραγμάτευτη. Προφανώς πολλοί έχουν τη δυνατότητα να επιχειρηματολογήσουν ότι δεν μπορεί να επανεξεταστεί καν η χρησιμότητα να σταθμεύει μια ολόκληρη μεραρχία υποστήριξης στη Λαμία.
Μια μονάδα που στα εμφυλιοπολεμικά χρόνια αποτελούσε μάχιμη δύναμη που καταδίωκε τον ΕΛΑΣ και η οποία μετά τον αδελφοκτόνο πόλεμο συνέχισε να υπάρχει για την αντιμετώπιση της κομμουνιστικής «απειλής».
Παρ’ ότι όμως ο Ψυχρός Πόλεμος έχει λήξει εδώ και χρόνια, η μεραρχία στη Λαμία παραμένει, μετονομάστηκε σε ΜΕΡΥΠ (Μεραρχία Υποστήριξης) και παραμένει στη θέση της.
Όπως επίσης αδιαμφισβήτητη πρέπει να θεωρούν στον Στρατό και την ανάγκη ύπαρξης μονάδας βαρέος πυροβολικού στα Γιάννενα και τεσσάρων μονάδων μηχανικού γύρω από την Κοζάνη. Στην περιοχή του Α’ Σώματος Στρατού (δηλαδή Θεσσαλονίκη - Κοζάνη - Βέροια) ωστόσο θα γίνει η μεγάλη μάχη, αφού το στρατιωτικό κατεστημένο επιμένει στη διατήρηση σχηματισμών σε μια περιοχή όπου δεν υπάρχει πραγματική απειλή.
Την τελευταία δεκαετία η λέξη «αναδιοργάνωση» είναι ίσως η πιο πολυφορεμένη και πολυχρησιμοποιημένη από τους αξιωματικούς. Αναδιοργανώσεις που άλλοτε αποκλήθηκαν «ανασυγκρότηση», άλλοτε «μετασχηματισμός» και άλλοτε «μετεξέλιξη» με σκοπό να γίνει ο Στρατός μικρότερος, πιο ευέλικτος και με μεγαλύτερη ισχύ πυρός.
Αντί όμως να υπάρξει αποτέλεσμα, η επιδίωξη έμεινε ένα άδειο σύνθημα, αφού οι μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησαν το 2001, το 2003, το 2005 και το 2007 έμειναν ανολοκλήρωτες. Αντί να προσαρμοστεί στις σύγχρονες απαιτήσεις, ο ελληνικός στρατός γιγαντώθηκε περαιτέρω χωρίς προφανή λόγο. Για παράδειγμα, το 2005 τα κέντρα εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων αυξήθηκαν και έφτασαν τα 31. Τώρα μειώνονται ξανά -σήμερα ανέρχονται σε 19- ενώ η όλη χρησιμότητά τους επανεξετάζεται.
Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΔΑΠΑΝΩΝ
Η τρόικα πιέζει για ανασυγκρότηση
Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η στρατιωτική ηγεσία αντιμετωπίζει την προσπάθεια περιορισμού των λειτουργικών εξόδων και το πάγωμα μονάδων με απάθεια. Κατά πληροφορίες, το Γενικό Επιτελείο Στρατού εισηγήθηκε να κλείσουν μόνο τέσσερις επιστρατευόμενες μονάδες, δηλαδή να μην αλλάξει τίποτα.
Και ενώ κάποιος θα περίμενε ότι η πολιτική ηγεσία του Πενταγώνου θα επέβαλλε τις αναγκαίες οικονομίες, ο υπουργός κ. Ευάγγελος Βενιζέλος και ο αναπληρωτής του κ. Πάνος Μπεγλίτης αντιμετωπίζουν το ζήτημα με... ολύμπια ψυχραιμία. Λες και «χρόνος υπάρχει», για να παραφράσουμε μια αγαπημένη φράση του κ. Γιώργου Παπανδρέου.
Οι ελεγκτές της τρόικας δεν φαίνεται να έχουν την ίδια άποψη. Σε όλες τις επισκέψεις τους στο Πεντάγωνο ρωτούν πόσο μπορούν να περικοπούν οι λειτουργικές δαπάνες, αγγίζοντας το ζήτημα της ανασυγκρότησης του Στρατού.
Οι αξιωματικοί, από την άλλη, κάνουν σχέδια επί χάρτου προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμιά τους και τις θέσεις ανωτάτων αξιωματικών, ενώ τα χρέη πολλαπλασιάζονται και πολλοί φαντάροι διαμαρτύρονται ότι δεν παίρνουν καν ολιγόωρες άδειες, την ώρα που ορισμένοι προμηθευτές έχουν σταματήσει να εφοδιάζουν κάποιες μονάδες με τρόφιμα.
Και όλα αυτά επειδή η αναδιοργάνωση και το κλείσιμο μονάδων συζητιούνται αργά και βασανιστικά, ενώ με κλείσιμο στρατοπέδων και γενναίες συγχωνεύσεις μονάδων πολλά από τα προβλήματα θα αντιμετωπίζονταν άπαξ και -ίσως- διά παντός.
(ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ - ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΠΟΛΛΑΤΟΥ)
